VU Magazine 1974 - pagina 130

T

onder alle omstandigheden ongeoorloofd is.' Dit voorstel werd verworpen, wat voor de commissie aanleiding was haar werkzaamheden te staken. (Het Gereformeerde Vredesberaad toonde zich 'verbijsterd' over de gang van zaken en zond een 'open brief' aan de Synode, waarmee ruim 200 natuur-onderzoekers aan de Vrije Universiteit hun instemming betuigden.) De groep Synoodkreet kwam door de ervaringen met de synode (ook op andere topics) tot het inzicht, dat zij de betekenis van de synode in de kerken had overschat en de mondigheid van de kerkleden onderschat. Een officieel kerkelijk orgaan als een synode tot bepaalde uitspraken en handelingen bewegen heeft weinig zin, als wat die synode zegt en doet niet organisch uit de kerken zelf naar 'boven' is gekomen. Het is beter te mikken op een mondige gemeente. Synoodkreet besloot dan ook zichzelf op te heffen en 'op het grondvlak' aan het werk te gaan. Samen met het Gereformeerd Vredesberaad en de stichting Gemeentetoerusting belegde Synoodkreet april 1970 een kongresdag voor gemeenteleden om werkmodellen te ontwerpen voor vier werkthema's, waaronder ook het vraagstuk van oorlog en vrede. Een andere redeneerweg volgende kwam de synode eigenlijk tot dezelfde conclusie. Vanuit het besef van haar eigen onmacht meende ze, dat nu eerst maar eens de gemeenten moesten spreken. Deputaten kregen opdracht een handleiding samen te stellen, ten dienste van het gesprek in de gemeenten, deze aan de kerken aan te bieden en de kerken op te roepen tot het gesprek. Deze handleiding, in de wandeling 'het groene boekje' genoemd ('Toelichtings- en studiemateriaal inzake het oorlogsvraagstuk') werd augustus 1970 verspreid, met het verzoek antwoorden op de in het geschriftje voorgestelde discussievragen voor 1 januari 1971 aan de synode te zenden. Het landelijk Centrum voor Gereformeerd Jeugdwerk (LCGJ) zorgde voor extrahulpmateriaal bij het groene boekje. Het Gereformeerd Vredesberaad zond kerkeraden een lijst van personen, die bereid waren de visie van het vredesberaad in de gesprekken in te brengen. In de winter 1970/'71 hebben diverse kerkeraden, gemeenteavonden, gespreksgroepen zich aan de hand van het groene boekje in de vragen van oorlog en vrede verdiept. Het resultaat is nog niet om te juichen. Het gesprek droeg in veel gevallen een min of meer officieel karakter: in het kader van een kerkeraad, een wijkraad of een door de kerkraad belegde gemeenteavond. Het was een 'must': op aandrang van de synode. Als dan b.v. van een gemeente met 5000 leden er 50 (1%!) op zo'n gespreksavond aanwezig waren 24

(waarvan de meesten - zijnde kerkeraadsleden - 'verplicht' aanwezig) en er op zo'n avond een divergentie van meningen naar voren kwam dan is het wel de vraag, welke waarde gehecht moet worden aan de ter kennis van de synode gebrachte antwoorden op de discussie-vragen: sprak hier inderdaad de gemeente? Bovendien zonden slechts 3 1 % van de plaatselijke gereformeerde kerken antwoord in. In een beschouwing in het Centraal Weekblad van 12 juni 1971 moet prof. mr. I. A. Diepenhorst dan ook 'konkluderen dat de twee gestelde doelen in wezen zijn gemist: de gemeenten werden in overgrote meerderheid niet bij het oorlogsvraagstuk als een van de kernkwesties van deze tijd betrokken. De antwoorden zijn soms dermate uiteenlopend van strekking dat zij zich voor benutting slecht lenen.' Wat wei opviel was de radicale tendens onder de jongeren die aan de gesprekken deelnamen: zij kozen zeer beslist voor het afschaffen van de bewapening, niet alleen van nbc-wapens, maar ook van de konventionele. Zij waren van mening dat de boodschap van het evangelie van Jezus Christus alle geweldpleging uitsluit. Uit de geschiedenis tot nu toe lijkt de konclusie gewettigd dat het eerst nodige in de gereformeerde kerken is, dat de gemeenteleden zich bewust worden van het vredesvraagstuk als probleem, dat ze het gaan herkennen als 'het op dit ogenblik meest kardinale punt van het christelijk handelen' (Diepenhorst). Dat betekent heel gewoon dat er nog veel afgepraat 'En zij bogen de knie en zij bespotten liem' (IMatth. 27 V. 29)

J

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen