Voor Kinderen.

De oude Veldheer.

We hebben zeker allen meer dan eens gehoord van den groeten slag van Waterloo in 1815, en 'tis ook bekend, hoe die vreeselijke veldslag door de legers, die tegen Napoleon streden, gewonnen werd, doordat de Heere God nog te rechter tijd de Pruisen deed verschijnen, toen het heel hachelijk stond. Blucher had daarbij een trouwen helper in den dapperen generaal Gneisenau.

Een poos daarna waren eens verscheiden groote heeren bij den ouden veldheer te gast. Na den maaltijd begonnen zij te spreken over hun grooten gastheer, en roemden zijn dapperheid, zijn moed, zijn onverschrokkenheid en nog veel meer. Blucher hoorde dat alles aan. Men kon zien, dat het hem weinig beviel. Ten laatste begon hem dat prijzen in zijn gezicht geweldig te mishagen. Hij schoof onrustig met zijn stoel heen en weer, dronk driftig zijn glas uit en riep op zijn gewone, wat forsche wijs:

»Wat drommel heeren! is dat nu praten! Hebt ge uw verstand verloren ? Ik zal u eens zeggen, wie land en volk bevrijd heeft:

»Het was der Pruisen dapperheid, Vriend Gneisenau's bezonnenheid, Van mij wel wat vermetelheid En Gods groote barmhartigheid.”

De heeren hadden niets meer te zeggen. Want allen voelden dat Blucher gelijk had.

FEBRUARI.

ï)ezelfde Hollandsch-Amerikaansche predikant, van wien we) al meer iets meedeelden, Ds. A. Zwemer, heeft thans weder een versje gemaakt op de maand Februari. Nu die maand juist voorbij is, geven we het. De vrienden zullen er uit zien, hoe het daarginds al even zoo is als bij ons:

Uw naam is zoet! i) En 't doet ons goed Dat lengen uwer dagen: Toch komt gij nog Door stil bedrog Met scherpe koude ons plagen.

Twee dagen zacht, Dan een die lacht, Met warme hand ons grijpend! De vierde koelt, De vijfde woelt In storm, — of vriest, zoo knijpend.

De sneeuwbaan blijft; De slede drijft Zoo glad, met 't jeugdig volkje, In blijden geest, Naar vriend of feest: In 't jonge hart geen wolkje.

Is mensch en vee Verzorgd, tevreê. Wie zal de voog'len voeden? Geen graan, geen zaad Op, veld of straat: — God zal 't gemis vergoeden!

God kent, en weet Wat leeft en eet, En zal niet één vergeten. Het Gods-boek zag Nooit schrikkel-& a.g, Waar Hij niet riep ten eten.

Schoon 's levens-dag Niet tellen mag, (Als deze maand) op aarde Een langen tijd: Zoo God' gewijd, Is hij toch groot in waarde.

AAN VRAGERS.

Laatst hoorde ik zeggen, dat het tusschen twee menschen koek en ei was. AVat beduidt dat, en hoe komt het zoo bij elkaar ?

Ik heb deze vreemde uitdrukking meer dan eens gehoord. Men wilde er mee zeggen, dat de personen, van welke gesproken werd, het volkomen eens, dikke vrienden waren, in alles samen gingen. Naar 't mij voorkomt moet het echter zijn: »kloek en ei". Kloek of klok is de verkorte naam van de klokken, de kip die eieren of wel reeds kuikens heeft. Ieder weet, hoe dit goede dier trouw op de eieren zit en hen niet verlaten zal. Kloek en ei zijn onaf­

1) Fehrnari beteekent: reinigen. -I num , scheidelijk en dat zijn ook de menschen, op wie de uitdrukking van toepassing is.

CORRESPONDENTIE.

J. de B. — Uw brief is ontvangen. Als gezegd gaat het niet daarop in dit blad te antwoorden. Als we uw adres weten, kan er wellicnt iets van gezegd worden in een afzonderlijk schrijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen