Uit de Pers.

Opmerkelijk is dit getuigeenis, waarmee de Hervorming haar oordeel, dat er in de vervolging der doleerenden rechtskrenking plaats had en heeft, handhaaft.

Zij schrijft :

Waarom wij er zoozeer prijs op stellei), da; t een votum van ons uitga als in ons vorig nummer door ons werd bedoeld?

Het Evangelisch Zondagshlad geeft ons al dadelij een antwoord in de pen.

Na het voor.stel-Van Loon te hebben medegedeeld, schrijft genoemd blad in zijn jongste nummer het volgende:

«Ofschoon de meening van den geachten inzender niet deelende, dat wij bij de doleerenden met geloofsovertuiging te doen hebben, verleenen wij aan bovenstaand voorstel een plaats, 't Komt ons voor, dat de geheele doleering, op enkele weinige uitzonderingen na, een door slimme leidslieden op het getouw gezette beweging is, waarvan de motieven ver van zuiver zijn. En de groote hoop zijn misleiden. Waren de doleerenden eerlijk, dan moesten zij het voorbeeld der Christelijke Gereformeerden hebben gevolgd. Nu is 't alleen een poging om, met behoud van de goederen der Ned. Herv. Kerk, zelf een Kerkje te hebben, - waarin men zelf den baas speelt. Ons is een geval bekend van een man, die. teleur gesteld was omdat hij geen ouderling was geworden en nu ging doleeren; hij werd de aanvoerder zijner bende, en natuurlijk in de doleerkerk benoemd."

. Het Evangelisch Zondagsblad discht schier iedere wee een en ander op uit de clironique scandaleuse van de doleerenden en het Wageningsche Weekblad doet daa aan maar al te vaak dapper mede.

Wij zijn niet blind voor de vele dwaze en ergerlijke dingen, die van die groep «gereformeerden" aan het licht komen, maar achten het een onwaardig bedrijf er ons in te verdiepen, onder welke der verschillende pariijen die onder de Christenen bestaan, wel de meeste dingen geschieden die afkeuring verdienen; ergerlijk in de hoogte mate is het ons, wanneer men met een beroep daarop meent te kunnen volstaan, om eene richting te beschrijven en te waardeeren.

ledere partij heeft haar jammerlijke partijgangers, die de richting in discrediet brengen; in alle richtingen komt de menschelijke zonde aan den dag; iedere richting ook draagt een of ander mede, wat eigenaardige zonden voedt. Doch het gaat niet aan orthodoxen, van wat soort ook, een troep huichelaars en heerschzuchtigen te schelden, of Evangelischen kortweg voor lafhartigen en karakterloozen, of Modernen voor lichtzinnigen en goddeloozen uit te maken.

Wie niet blind is voor de geschiedenis der kerk in den laatsten tijd, en een oog heeft voo.r wat er de laatste jaren broedde en gistte, kan niet loochenen, •-hij raoge overigens van de leiders der doleerenden zulk een kwaden dunk hebben, als hij meent te kunnen verantwoorden — doch hij kan niet loochenen, dat er aan die beweging eene geloofsovertuiging ten grond slag ligt, en moet erkennen dat, moge voor de kerkelijke reglementen hunne uitbanning eene droeve noodzakelijkheid zijn, het toch waarlijk eene droevige is

Van den beginne af aan — wat wij tegen de «gereformeerden", de doleerenden van thans, mochten hebben — stuitte ons het gejubel tegen de borst, dat van zoovele zijden opsteeg, toen hunne aanslagen bleken te kunnen worden afgeweerd op de wijze als thans geschiedt. En dil niet zoozeer, omdat wij medelijden met hen hebben, maar omdat het besef ons niet verlaten wil, dat hier rechtskrenking plaats heeft, en voorzoover er gerechtigheid wordt geoefend, dat mede lijk recht tot uitoefening dier gerechtigheid ontbreekt.

Dit wenschen wij uitgesproken te zien. Wij weten dat er velen onder ons zijn, die dit met ons gevoelen. Enkelen hunner echter verhieven maar hun stem. Allen te gader in dien geest ons uit te spreken, komt ons noodzakelijk voor. 't Is goed dat wij weten hoevelen er aan onze zijde staan. Een gemeenschappelijk votum kan den dampkring helpen zuiveren en zal wellicht een einde maken aan het neerdrukkend gevoel, dat er aan den jammerlijken toestand niets zou te verhelpen zijn.

Daarom stellen wij prijs op zulk eene uitspraalc ter classicale vergadering. Dan kunnen wij verder zien, en zij het voor stel-Van Loon een eerste stap in de goede richting.

Wie doet met ons mede, mannen broeders?

Zoo begint er reeds een stem tegen het gepleegde onrecht op te gaan, en die stem zal eerst langzaam wassen, en dan wassen als een stroom, tot er geen oprechte van harte meer in Nederland leeft, die de gepleegde rechtskrenking niet verfoeit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen