Zekere Conor zond dezer

Zekere Conor zond dezer dagen een anoniem geschrift ter perse, om nu door de Synode eindelijk te laten doen, wat ze reeds zoo lange jaren begeerd heeft, en den laatsten strop om den hals der kerk te leggen, die er door Koninklijke beschikking nog steeds van af bleef.

Gelijk men weet heeft de Synode in 1816 wel het bestuur der kerk in handen gekregen, maar werden haar dusver twee dingen onthouden: i". mocht ze niets in de belijdenis veranderen, en 2". mocht ze niet aan de kerkelijke goederen komen.

Het beheer der goederen hield de Koning eerst aan zich, en gaf het in 1866/9 aan de plaatselijke gemeenten.

Deze beperking van haar macht was der Synode steeds een doem in het oog.

Immers, ze begreep zeer wel, dat bij scheiding tusschen bestuur en beheer voor haar geen ander dilemma overbleef, dan om óf zich in haar macht gefnuikt te zien, óf wel de tucht te misbruiken om op onchristelijke en der conscientie hinderlijke wijze van het lidmaatschap der kerk te berooven, wie haar op het terrein der goederen tegenstond.

Dit laatste desnoods aan te durven was Kochs raad, en alle besturen zijn geëindigd met liever tot zeer booze maatregelen hun toevlucht te nemen, dan dat men beperking van de Synodale oppermacht dulden zoude.

Toch, dit gevoelde ze wel, is zulk een ergeren van de conscientie voor een kerk altoos een hoogst gevaarlijk wapen, v/aarmee ze ten slotte zich zelve het scherpste wondt.

Vandaar* dat Conor nu de Synode zoekt over te halen, om toe te tasten, om niet te aarzelen, en van ds haar gunstige sfeer gebruik te maken, om kort en goed 's Konings besluit van 1866 krachteloos te maken, door de regeling ook van het beheer aan zich te trekken.

Conor beeft hifi-iin volkomen gelijk, en het lijdt dan ook geen twijfel, of het zal en moet daartoe komen.

Geen hiërarchie bezat dusver zelfbeheersching genoeg om zulk een verleiding te weerstaan.

De werking der Synodale macht moet volkomen zijn. Ze moet nergens stoornis op haar weg ontmoeten. Niemand moet haar kunnen tegenstaan.

En is het nu onbetwistbaar, dat juist in de scheiding van bestuur en beheer een der veiligste waarborgen tegen hiërarchische wilkeur ligt, dan spreekt het immers vanzelf, dat er aan deze scheiding een einde moet komen.

Ook hiet beheer moet onder de Synode gebracht.

Dan eerst zal ze als oppermachtige in het genootschap zetelen en zal niets haar macht en wilkeur kunnen weerstaan.

De laatste doodelijke strop is in aantocht.

Het vlas voor deze stropkoorde wordt reeds gesponnen en gaat straks naar de lijnbaan.

De kerken mogen gewaarschuwd zijn!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen