Voor Kinderen.

Een gewillig hart.

Verleden jaar tegen den winter bemerkte de onderwijzer van een Zondagsschool, dat een der kinderen een paar malen wegbleef. Hij ging eens hooren wal er aan scheelde en vernam toen, dat het kind — een meisje — geen jurk had, waar zij Zondags mee dorst loopen. Want die jurk was heel oud en versleten, en geld om een nieuwe te koopen was er niet.

Dat was een moeilijk geval voor den onderwijzer. Hij had zelf een groot gezin en had veel uit te geven en te geven, zoodat hij kwalijk nog een nieuwe jurk voor het meisje betalen kon. Maar het ging hem toch aan het hart dat zij weg zou blijven. Zoo sprak hij dan tot haar moeder: »Koop maar een jurk en laat men het geld bij mij komen halen."

Den eerstkomenden Zondag zat het meisje met de nieuwe jurk aan en heel blij weer op de bank te luisteren, naar hetgeen de meester uit den Bijbel vertelde. En ook de meester had geen spijt over 't geen hij gedaan had, al wist hij ook dat het hem moeite zou kosten te betalen.

Den volgenden dag. Maandag, toen hij voor zijn klasse stond — want de onderwijzer had in de week een school voor arme kinderen — zei hij tot hen: »0p mijn Zondagsschool is een kind waarvoor ik graag wat geld wou hebben, wat er moeten kleeren zijn of beter gezegd, ze moeten betaald worden. Wie wil mij nu helpen dat geld te krijgen? "'

De kinderen zeiden niets. Zij wisten trouwens zoo gauw geen antwoord, en centen hadden zij niet in den zak.

Eenige dagen later vroegen een paar jongens na schooltijd of zij den meester even mochten '' spreken, 't Waren twee broers, Klaas en Gerrit geheeten, die met nog zeven andere kinderen behoorden tot een gezin; waarvan de vader opperman en de moeder schoonmaakster was. Dat zijn allebei geen groote posten, en de meester was dan ook zeer verwonderd toen de twee knapen, die wel tot de armste leerlingen behoorden, hem samen een gulden en en vijf centen brachten.

»'tls voor het arme kind, meester, dat geen kleeren heeft", zei Klaas.

»Maar jongen", sprak de meester vriendelijk, > hoe komt gij toch aan zooveel geld? Weten vader en moeder daarvan ? "

„Zeker meester", antwoordde Gerrit, »ik heb de asch uitgezocht en hij. . . ."

»De asch uitgezocht? Wat is dat? "

»Wel, zei Gerrit, svader brengt soms een brandje i) mee en onze buren ook. Daar zitten altijd veel spijkers in, en als 't dan verbrand is, liggen die in de asch. Nu heb ik thuis en overal waar ik mocht in de asch gezocht, en er waren zooveel spijkers en schroeven in, dat ik er nog dertig centen voor heb gekregen."

»En het andere geld? ''vroeg de meester weer. »Dat heb ik opgespaard", zei Klaas trotsch. »Ik heb beenderen en oud papier verkocht en een schuit met zakken geroeid. Daar heb ik samen drie kwartjes voor gekregen."

Den goeden meester kwamen haast de tranen in de oogen. Hij wilde het geld niet aannemen, maar de jongens zeiden: > Neen meester, we pakken het niet weer aan" en gingen heen.

De jurk was zoo heel duur niet, en toen de meester er nog wat geld bijlegde kon het kleedingstuk betaald worden. Een poos later vertelde hij de zaak aan eenige vrienden, die bij hem waren, en zei: »Ik ben nooit zoo getroffen geweest, als toen die twee arme jongens mij dat geld brachten, 't Is toch maar waar, dat een gewillig hart altijd wel een weg vindt om te doen wat goed is."

Dat moesten de vrienden toestemmen ; zij vonden, wat de knapen gedaan hadden, zelfs zoo mooi, dat zij hen opzochten om nader kennis te maken. En dat heeft goede gevolgen gehad. Want met hulp van de vrienden werd de oudste der jongens later onder 's Heeren zegen een bruikbaar onderwijzer in dezelfde school waar hij eens geleerd had, en groeide uit den ander een degelijke winkelier. En al zoeken hun kinderen nu ook geen spijkers meer uit de asch of verkoopen zij beenderen, de ouders verblijden zich nog altijd over hetgeen zij eens voor het arme meisje mochten doen.

i) Dat is een vrachtje oud hout, voor brandstof.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen