GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een niet onbelangrijke critiek wierd ons

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een niet onbelangrijke critiek wierd ons

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

toegezonden, op een mededeeling in de Zuid-Holt. Kerkbode over de eerste-steenlegging voor een nieuw kerkgebouw.

Die critiek was ons daarom te aangenamer omdat ook wij ten deze een gevaar duchtten.

Onze vaderen waren altoos sober. Ze gingen stil hun weg. En meden bovenal op kerkelijk terrein, al wat ook maar zweemde naar het hechten van te groote waarde aan het uitwendige.

drang ging op innerlijke godza­ Hun ligheid.

ligheid. Daarom deed het ons dan ook genoegen, dat de eerste nieuwe kerkgebouwen na' het Conflict in alle stilte in de wereld kwamen.

Er wierd van geen steenlegging gehoord. Er hadden geen plechtigheden plaats. Het werk liep af, zonder dat de groote menigte er in gemengd wierd. En was het gebouw klaar, dan wierd het niet ingewijd, maar stil in gebruik genomen. Er wierd voor het eerst een „vergadering der geloovigen" in gehouden. Ziedaar al! Maar in den laatsten tijd begint dit wel eenigszins anders te worden.

eenigszins anders te worden. Er wordt meer gerucht gemaakt! Men hoort van „eerste-steenleggingen, " van plechtige documenten, die in kokers in den grond gaan, van inwijdingen van kerkgebouwen en wat dies meer zij.

Of het nu goed is, de gemeente des Heeren in dezen weg te leiden, betwijfelen we wel eenigszins.

Rome deed het zoo, en doet het nog zoo; dat spreken we niet tegen. Ook weten we dat het Synodaal régime deze methode bevorderde.

Maar is het daarom goed.' Het hoorde zoo bij het Oude Testament, toen de tempel gebouwd en gewijd wierd; maar zijn dan onze kerkgebouwen nóg typisch, gelijk de tempel was.' Is het voorhangsel niet door Golgotha verscheurd.' We oordeelen in het minst onze broederen niet, maar we mogen toch wel broederlijk waarschuwen, en het deed ons daarom genoegen, dat ook een stem uit de gemeente een welwillend protest indiende.

diende. Toch oordecle men hierin noch de in dit protest bedoelde kerk, noch de andere kerken die voorgingen. Zulk een plan komt vaak op bij iemand, die de stukken der zaak niet doordacht heeft. Op den klank af vindt het bijval. Zoo gaat de zaak door.

Dit eens gegeven voorbeeld steekt dan weer andere kerken aan, en ongemerkt doet ieder meê, zonder zich rekenschap te geven van de beteekenis zijner daad.

Het bezwaar van onze vrienden tegen het bij die gelegenheid gesprokene komt ons minder steekhoudend voor. Immers met te zeggen, dat gedurende de 70 jarige overheersching der Synode, de leugen heeft geheerscht op den kansel te O. kan de spreker niet bedoeld hebben een persoonlijk oordeel te vellen over eiken prediker, die in deze 70 jaren op dezen kansel stond, als had nooit een dier predikers anders dan leugen verkondigd. De inzender weet toch, dat hij die zoo sprak, zelf er heel wat malen op stond, en hij zal toch wël niet vermoeden, dat deze prediker zich zelf met dat woord als prediker der leugen wilde brandmerken. De nadruk zal dus wel vallen op heerschen, en wel op heerschen in de geheele periode, genomen over die zeventig jaar. Misschien kon het voorzichtiger zijn uitgedrukt.

In zooverre toch geven we onzen inzender gelijk, dat de Ncd. Ger. kerken te sterker in heur God staan, hoe beslister ze de kloeke belijdenis der waarheid weten te paren aan teedere, uit God verwekte liefde, ook voor die broederen, die nog in de boeien der organisatie zitten.

Al wat dien broeders ontbreekt is een meerdere genade, en wat onderscheidt ons, die deze meerdere genade ontvingen! Dat die anderen nog den blinddoek dragen, hangt ongetwijfeld saam met hun verleden en hun innerlijk bestaan; maar ook zoo is het toch de Heere, die hun dien blinddoek op het zielsoog laat liggen.

Of is er een kwaad ook in de kerk, dat geschieden kon, zoo de Heere het niet geheugd had.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 november 1889

De Heraut | 4 Pagina's

Een niet onbelangrijke critiek wierd ons

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 november 1889

De Heraut | 4 Pagina's