Zending.

De ZeBdin^ en de maatschappy.

m. {Slot.)

Vooral van belang is het vraagstuk der verhouding tusschen wat met bloot stoffelijke en hetgeen met geestelijke bedoeling ondernomen wordt, nu een geheel werelddeel, Afrika, van verschillende zijden tegelijk ontsloten wordt en doorvorscht; nu alle volken zich opmaken om er bezittingen te nemen of markten te vinden en vooral nu een ontzaglijk groot rijk, de Congo-staat, onder Europeesche bescherming is gesticht, dat het hart van Afrika omsluit.

De eerste vraag, uit geestelijk oogpunt, en 'daarmee welbeschouwd tevens op maatschappelijk standpunt, is thans: Zal in Afrika het Christendom zegepralen of wel de Islam ? Want dat het ruwe heidendom in aanraking met die beide of met een daarvan vanzelf verdwijnt, leert de ervaring overal.

De Islam moge beter zijn dan het heidendom, althans in den regel, toch is hij in geen enkel opzicht een zegen te achten voor de volken tot welke hij komt. Voor zoover ze niet bekeerd worden, doet de Mahomedaan voor hen niets. In Afrika is veeleer de Ara­ bier als slavenjager en slavenhandelaar de schrik en de vloek der bevolking. En indien ook al de Islam zijn vleugelen over heel 't, nu nog heidensch Midden Afrika uitbreidde, j wat zou het zijn ? Men zou weder een maatschappij krijgen, even ellendig, ja nog veel ellendiger, dan die van het Oosten. De Islam verlaagt de vrouw, kent geen huisgezin in den goeden zin des woords; en kan daardoor ook niet op den duur krachtige staten vormen. / ei niet Da Costa, dat Turkije bij gebrek aan Turken zal sterven? De Islam ontvolkt elk land, waarover hij als overwinnaar heerscht, hij heeft geen geestelijke kracht dan die zich uit in dweepzieken ijver, straks verkeert in matheid en inzinking.

Daarom is de eenige hoop voor Afrika het Christendom.

Zal de Zending in de toekomst slagen, dan moet er een andere gedragslijn tegenover de in verstandelijk en geestelijk opzicht zwakkere rassen worden gevolgd. Dezelfde eischen die men zich stelt als 't Europeesche volken betreft, behooren dan ook van kracht te zijn tegenover de Maori's van Nieuw Zeeland, de Roode Indianen van Amerika, de negers aan den Congo. Macht behoort geen recht te zijn. Verdragen b. v-als met Japan gesloten zijn behooren gemaakt noch opgedrongen te worden alleen ten bate van machtige mogendheden, ook al bezit Japan nog geen oorlogsvloot die het kan uitzenden om vreemde steden te beschieten. Evenzoo moet de handel zoodanig worden ingericht en gedreven dat hij den volken niet ten vloek wordt, maar den inlander ten zegen strekt en hem in staat stelt op eerlijke wijs zijn goederen voor andere of voor geld te wisselen.

Het nieuwe Congo-gebied, dat thans in betrekking tot de Zending misschien het belangrijkste aller zendings velden mag heeten, staat voor allen invloed open en gelijk onlangs een zendingsvriend moest getuigen: «Vlak voor ons pad ter kerstening des lands ligt het ontzettend kwaad van den drankhandel."

Menschelijker wijs moet de Zending mislukken als die handel wint.

De sterkedrankhandel vernietigt niet alleen ten slotte allen anderen, maar verbreekt ook alle hoop op vooruitgang of ontwikkeling der inlanders.

Uit de aanvankelijke beschaving vervalt de inlander door den drank weer tot barbaarschheden; alle begrip van zedelijkheid verdwijnt; Christendom, bischaving, ontwikkeling, voor geen is iets te hopen, als Midden-Afrika ter prooi wordt aan het verderfelijk en verdervend vocht.

De vraag is slechts : Wat zal van Europeesche zij geschieden? Reeds onlangs vestigde o. a. in de Standaard een inzender er de aandacht op, hoe ook Nederland geroepen was ter internationale conferentie te getuigen tegen het vrijstellen van den handel in sterken drank. »Wie zullen, " schreef onlangs iemand, »machtiger blijken, de handelaars die zich willen verrijken met palmolie voor jenever gekocht of de 380 millioen Christenen op de Berlijnsche Congo-conferentie vertegenwoordigd "

Ongelukkig is volkomen gerustheid ten deze nog niet wel mogelijk, al is 't verblijdend dat ook de handelsman begint te begrijpen, hoe zijn eigen belang ten slotte niet gebaat wordt door den drankhandel. Ook ettelijke Europeesche staten benevens Amerika verklaarden zich ter Beriijnsche conferentie voor beperking van den jeneverhandel. De Congo-regeering zelf regelt zich in dezen naar de mogendheden.

Het is voor de eere der Christenvolken, voor Afrika's toekomst en voor den bloei der Zending zelf te hopen, dat eens eindelijk blijke, . hoe, nu de Zending algemeen als een macht ten goede is erkend, haar niet moedwillig de weg versperd, de taak onmogelijk gemaakt worde. Zelfs de Muzelman zou er tegen getuigen of liever hij deed het reeds.

Eenige maanden geleden zond de Emir van Nupe, een Mahomedaansch vorst van West-Afrika, een schrijven aan den beroemden bisschop Crowther, zelf van afkomst een neger, die in de Niger-zending arbeidt.

»Ik heb u niet veel te zeggen, " zoo schrijft de Islamietische prins, »het is over barasa (rum) Die heeft ons land ellendig gemaakt en ons volk in grooten jammer gestort; ons volk is er dolzinnig door geworden.''

En dan gaat de Emir voort, bisschop Crowther in den naam van God en van den profeet Mahomed smeekende, dat hij aan het bestuur van het Zendinggenootschap het ver­ . zoek zal richten, dat het bij de regeering een verbod bewerke tegen den invoer van barasa in het land.

Voorwaar, meer is niet noodig als getuigenis tegen een lijf-en zielmoordenden handel. Alle Christenman en elke Zending die kan, heeft meê te werken om dezen vloek van het pas ontsloten werelddeel af te wenden

We hebben hier met een voorbeeld aan de practijk uit den laatstentijd ontleend, aangetoond in hoe nauw verband de Zending onzer dagen tot het maatschappelijk leven en streven der volken staat. Hoezeer dit waar is bewijzen mede onze Indien. Men denke slechts aan het opiumvraagstuk, de ^Evangelisatie door landontgin ning", en zooveel meer. De bereiking van het doel: de kerstening des volks kan evenzeer door stoffelijke vraagstukken vertraagd als bespoedigd worden, al naarmate zij worden opgelost. Dit dient wel gevat. Er is een geestelijke zijde die allereerst de aandacht vergt, maar ook dient gelet op de eischen die tijd en omstandigheden stellen, op gelegenheden die ze bieden. Dit te verzuimen zou overgeestelijk zijn en zich ten slotte wreken en niet dan met moeite zijn goed te maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen