Bij nader onderzoek is ons gebleken, dat

de bedenking tegen de wijze waarop de toenmalige Minister van Binnenlandsche Zaken op de Conferentie van Christelijke JongelingsvereenJgingen werd ontvangen, alleen hierin bestond, dat de leider van den disch die na hem sprak, op eenigszins bevreemdende wijze zijn qualiteit ignoreerde, en op zeer koele manier van hem gewaagde als van den „voora*gaanden spreker."

Hieraan mag intusschen niet te zeer gehecht. Dit toch kan een pure onhandigheid zijn geweest. Lang niet ieder is op de hoogte van de eischen, die ons door goede vormen aan zulk een disch gesteld zijn.

Ernstiger daarentegen is de bedenking tegen de wijze waarop Mr. Keuchenius is bejegend, die ons dan ook niet verheelde, hoe hij zich door deze bejegening wel wat onaangenaam voelde aangedaan.

Men had hem officieel uitgenoodigd zitting te nemen in de Hoofdcommissie voor de regeling. Hiertoe had hij zich bereid verklaard, mits men hem niet te veel oplegde. Later was hem dan ook een stuk toegezonden, waarin zijn naam voorkwam als staande tusschen den eere-voorzitter en den onder-voorzitter, zonder dat een voorzitter genoemd was. Dit bracht hem onwillekeurig op het denkbeeld, dat hij misschien nog als voorzitter zou moeten fungeeren.

Maar sinds hoorde hij niets. Geen enkel stuk werd hem toegezonden. Van een vreemdeling hoorde hij toevallig, dat de Conferentie op til was. Waar ze gehouden wierd wist hij niet. Toen hij in Amsterdam kwam, moest hij in het gebouw Excelsior gaan informeeren waar hij zijn moest.

En wat het ergst is, toen hij in Amsterdam op de vergadering kwam, werd hij binnengeleid in een kring van heeren, die van achteren bleken de Hoofdcommissie te zijn, en die er niet aan dachten, hem een plaats naast zich in te ruimen; maar hem, als ware hij een vreemde, stil staan en gaan lieten.

en gaan lieten.

Hem bleef dan ook niets over, dan stil weer naar Den Haag te vertrekken.

Nu denkt hierbij natuurlijk niemand aan opzet.

Maar zooveel dient dan toch gezegd, dat waar men een oud-Minister van Koloniën en een man van de jaren en de poshie van den heer Keuchenius verzoekt, om in de Hoofdcommissie van regeling voor zulk een Conferentie op te treden, het toch een ernstig verzuim is, dat men hem niet eens de stukken toezendt, en als hij komt, buiten de Hoofdcommissie staan en gaan laat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen