Uit de Pers.

Om de uitnemendheid der uiteenzetting nemen we dit stuk over door Ds. Sikkel in de Zuidholl. Kerkbode geplaatst.

Zijn de gereformeerden zoo uitsluitend, zoo liefdeloos tegenover hunne medemenschen; tegenover hun medechristenen; bijzonder tegenover hen, die mede de gereformeerde belijdenis liefhebben maar zich niet voegen tot de kerkelijke gemeenschap der tegenwoordige gereformterde kerken in Nederland; allermeest indien zij nog onder de reglementen van i8i6/'S2 leven?

Men zegt het, men gelooft het.

Eu zeker deze zonde zal ook wel hier en daar te bestraffen zijn, gelijk de godvruchtigsten de zaden en •wortels van alle en ook van deze zonde telkens bij zich bespeuren, maar dan ook bestrijden.

Evenwel, wij bidden dat men ons zoekt te verstaan; en indien wij in ons oordeel dwalen, dat men ons terecht wijze.

Elk levensgebied heeft zijn eigen goddelijke ordinantie. 1. Wij erkennen alle menschen als onze naasten en begeeren hen als zoodanig lief te hebben, en liefde te betoonen; — doch waar het de christelijke kerk geldt, daar zeggen wij, dat zij slechts de gemeenschap der christenen is met uitsluiting dergenen, die geene christenen zijn. Een andere Christelijke kerk is er niet.

2. Wij erkennen alle christenen als behoorende tot de christelijke kerk; — doch wij kunnen slechts als christenen erkennen degenen, die met hun zaad den Christus belijden met uitsluiting dergenen, die weigeren den Christus te belijden Andere christenen zijn er niet.

3. Wij erkennen alle belijders van den Christus voor christenen; — doch wij kennen geen anderen Christus dan den Christus der Schriften; zoo kunnen wij geen andere belijdenis van den Christus erkennen, dan die zich onderwerpt aan Gods geschreven Woord, met uitsluiting van elke belijdenis, die dat Woord verwerpt. Zoo erkennen wij slechts als belijders van Christus, die met ons voor Gods Woord willen bui gen. Andere belijders van den Christus kunnen wij niet als ware belijders erkennen.

4. Allen, die den Christus naar Gods Woord belij den, erkennen wij voor ware belijders, — doch om nu te samen als belijders van Christus, als zijne ge loovigen, als zijne gemeente te leven, moeten we elkanders belijdenis hooren, want Gods Woord leert ons, dat men met den mond belijdt ter zaligheid Daarom zeggen wij dat de kerkelijke geloofsbelijdenis de band, het accoord is van kerkelijke gemeenschap; niet omdat wij van onze medechristenen om met hen in kerkelijke gemeenschap te leven iets meerders eischen dan hun deel aan Christus; maar omdat in de kerkelijke geloofsbelijdenis de eenheid onzer belijdenis van den Christus der Schriften uitkomt. Zoo erkennen wij dan ook allen, , die instemmen met rf^ geloofsbelijdenis der gereformeerde kerken als behoorende met hun zaad tot de gemeenschap der gere formeerde kerken; met uitsluiting dergenen, die dezen band van zich werpen, al is ons nog zooveel lief in hen.

5. Allen, die met de gereformeerde geloofebelijdenis instemmen erkennen wij als behoorende tot de gemeenschap der gereformeerde kerken, doch wij vor deren van hen, dat die geloofsbelijdenis, — want daar is zij voor, — nu ook band van kerkelijke gemeenschap zij, niet in naam maar inderdaad; dat dus wie in die gemeenschap als dienaars des Woords of als ouderlingen optreden aan die kerkelijke belijdenis zich binden, en dat zij, die tot de sacramenten gaan, met die belijdenis hun instemming betuigen. Zonder dien band kunnen wij elkandernietjals wettige leeraars en leden d'er gertfjrmeerde kerk erkennen, althans geen kerkelijke gemeenschap oefenen in het Woord en de sacramenten. Wie dezen band weigeren, moeten wij van de oefening der kerkelijke gemeenschap uitslui ten hoe lief ze ons ook zijn.

6. Allen, die de kerkelijke geloofsbelijdenis als band van kerkelijke gemeenschap erkennen bieden wij hart en hand, om samen als het eigendom van Christus in de gemeenschap des Woords en der sacramenten te leven. Wij vragen van hen niets meer en niets anders. Ja, we dringen biddend bij hen allen op eenheid aan: Geeft ons plaats, gelijk ook wij aan u, broeders! Of is het waar, dat wij behalve de erkenning van de belijdenis der gereformeerde kerken als band van kerkelijke gemeenschap nog daarbij de onderwerping aan eene kerkeno.rde eischen, terwijl naast ons mannen staan, die alleen maar den belijdenisband willen zonder meer.

Neen, broeders dat is niet waar.

Maar gelijk wij geen christen kunnen erkennen zonder den Christus; en geen deelgenootschap aan Christus \zonder den band des Woords; en geen kerkelijke gemeenschap in de oefening des Woords en der sacramenten «onder kerkelijke belijdenis; en geen kerkelijke belijdenis zonder een instemmende verklaring en verbintenis: zoo is er ook geen belijdenis^«»a? zonder een kerkelijken regel, waardoor die belijdenis als band bepaald en gehandhaafd wordt. Wijst ons slechts aan, dat gij de belijdenis niet slechts een band noemt, maar dat zij tusschen ons een iand is. Een band, geen leus. Een band, waaraan gij en wij gehouden worden en voor afwijking bewaard.

Dan alleen is toch de belijdenis band van kerkelijke gemeenschap; maar anders is zij »OT belijdenis, en iwy» belijdenis maar band van kerkelijke gemeenschap is zij niet; en dan is een gereformeerde kerkelijke gemeen schap onmogelijk; al ligt die belijdenis, die niemand bindt, daar ook in het midden, toch is het dan een gemeenschap zonder belijdenisband, en daardoor feitelijk een gemeenschap zonder kerkelijke belijdenis. De belijdenis der gemeenschap is het dan niet. Wij vragen niets anders dan de belijdenis ais band van kerkgemeenschap.

Bindt u en erkent slechts kerkelijke gemeenschap met wie zich binden; toont dus, dat de belijdenis voor u waarlijk band van kerkgemeenschap en dus kerkelijke belijdenis is; wij binden ons met u en er is niets meer dat ons scheidt!

Een kerkenorde er bij willen wij niet, — maar slechts door een kerkenorde |wordt een belijdenis in de kerkelijke gemeenschap band; slechts door een kerkenorde is de belijdenis kerkelijke belijdenis.

' Wie geen gereformeerde kerkenorde wil, die wil de belijdenis niet als band van kerkelijke gemeenschap; die wil geen kerkelijke belijdenis; die mist het tteken van de gemeenschap van den Christus der Schriften; die kan niet meer bewijzen, dat hij kerkelijk leeft in de gemeenschap der christelijke kerk. Nog eens wij bidden dat men ons beter onderrichte, indien wij dwalen.

Als gereformeerden erkennen wij de gemeenschap des Geestes met alle christenen, er. de gemeenschap des bloeds met alle menschen; — doch wij kunnen slechts kerkelijke gemeenschap houden onder zulk een regel, waardoor de kerkelijke belijdenis van den Christus der Schriften, band is van kerkelijke gemeenschap.

Dit neemt niet weg, dat wij ons geenszins los ge voelen van hen, die dezen regel weigeren. Kerkelijke gemeenschap met hen oefenen kunnen wij niet, wijl die gemeenschap door het ontbreken van den regel, dien zij weigeren, eenvoudig niet bestaat. Zij weigeren die gemeenschap, daar deze er alleen is door den band.

Doch velen hunner zien dat niet genoeg in. En wij hebben met hen wel gemeenschap ^1 is het geen kerkelijke gemeenschap.

Zoo zij Christus belijden, danken wij God — al komen zij nog niet tot de diepten des Woords. Zoo zij voor Gods Woord opkomen, gaat ons hart open, — al hebben zij nog geen oog voor dit kerkelijke belijdenis.

Zoo zij de belijdenis opheffen, zeggen wij dat de Heere voorgaat Sion te bouwen, — al willen zij van < reen band van kerkelijke gemeenschap weten.

Zoo zij voor de belijdenis als band va/^ kerkelijke gemeenschap pleiten zien wij, dat de dfigeraad van het gereformeerde kerkelijke lev? n voor hen en het volk, dat zich door hen laat leiden begint aan te breken, — al meenen.zij, dat die belijdenis nu ook voor hen een band is, zonder dat iemand zich bindt

Er zijn teekenen van Gods groote goedheid bij velen, die buiten de gereformeerde kerkelijke gemeenschap leven.

Of we dat benijden, of we dat verwoesten willen ? Het is er verre vandaan. We gevoelen er gemeenschap mee, Ons hart klopt er voor in liefde. Wa bidden voor dezulken met al de litfdc ran ons hart.

H«t WKk, «Ut «it ^ed is, werkt «teer. Niet om enae kerkgemeenschap te bouwen. — Want dat is ons niets!

Maar om de gemeenschap der kerk van Christus tot openbaring en getrouwheid te brengen naar het Woord van God.

Toone al wie den Heere vreest voor al het uitspruitsel van den Geest zijner genade de teederheid en de trouw van zijn christenhart.

Zoo eerst komt het onderscheid tusschen de wereld en de kerk, en in de kerk tusschen het organisme en het instituut, en onder geïnstitueerde kerken tussche» de zuivere en de vervalschte kerken tot zijn recht,

KüYPEE.

Met verker ting uit het Kerkblad vani December.

Kort verslajg van de Vergadering der Classis Breukelen te Breukelen den sden en igden Oct,

Naar toerbeurt is Ds. Maan praes. Deze benoemt tot assessor Ds. Ochtman en tot scriba Ds. de Koning.

De credentie-brieven worden onderzocht ii kerken zijn vertegenwoordigd door 2Ï afgev. 4 pred. en 17 ouderlingen. JDs. M. Dee wegens ongesteldheid afwezig. Bovendien zijn tegenwoordig de deputaten der provincie voor het peremptoir-examen : Ds. M. van Minnen, Dr. G. van Goor en Dr. H. H. Kuyper.

De heer J. Koning JWz., ber. pred. van Mgdrecht wordt peremptoir geëxamineerd.

Na deliberatie wordt br. J. Koning met alle stemmen tot de H. bediening toegelaten. De praeses spreekt hem heilwenschend toe. De vergadering zingt Ps. 134 : 3.

In een moeielijke zaak, de kerk van Vinkeveen betreffende, worden deputaten benoemd nl. Ds. Maan, Ds. de Koning, ouderl. C. Boon en J. van der Bijl.

Door den kerkeraad van Breukelen wordt rapport uitgebracht over het beginsel van kerk te Ter Aa. Besloten wordt, dat Ter Aa t^delijk bij Breukelen zal inwonen met vollen rechte.

Deputaten inzake Vinkeveen brengen bg monde van Ds. de Koning verslag uit. Het resultaat van hun arbeid strekt tot bljdschap der vergadering.

Rapport uitgebracht van de laatst gehouden Provinciale vergadering.

Ds. Maan brengt namens zijn mede deputaten schriftelijk verslag uit van de gehouden kcrkvisitatie.

Kort Verslag van de Vergadering der Classis Dokkum, gehouden 16 Nov. 1.1.

Er bleken 23 kerken door 43 afgevaardigden tegenwoordig te zijn ; benevens Ds. Ten Hoor van Franeker en Ds. Brouwer van Makkum; alsmede enkele gasten.

De commissie inzake het grensgeschil tusschen Ferwerd en Blija brengt verslag uit en deelt mede, wat de deputaten der provinciale synode geadviseerd hebben. Er wordt besloten jaarlijks nog eene collecte meer te houden voor de hulpbehoevende kerken.

Ds. Koers en Ds. van den Brink zullen omtrent de handopening, vroeger bij een deel der kerken gebruikelijk, een onderzoek instellen en advies uitbrengen.

De commissie der grensregelmg rapporteert bij monde van Ds. Jongsma, dat de grens tusschen Akkcrwoude en Murmerwoude nog niet kon vastgesteld worden, en dat die tusschen Driesura en Murmerwoude thans is geregeld.

De Classis oordeelt, dat de collecten alzoo moeten gehouden worden, dat een ieder lid der gemeente in de gelegenheid zij er in te kunnen geven.

Nadat is bepaald, dat de e.k. gewone vergadering op 15 Febr. 9I/2 uur te Dokkum zal gehouden worden D. V., gaat Ds. Zijlstra voor in dankgebed.

Verslag van de gewone vergadering der Classis Sneek, op 22 November 1893.

Uit het onderzoek der credentiebrieven blijkt, dat alle 23 kerken aanwezig zijn.

Hierop komt in behandeling 't verzoek van de kerk te Hommerts, dat de Classis aan de Deputaten der Gereformeerde kerken tot definitieve ineensmelting berichte, dat de ineensmelting der Geref. kerken te Hommerts—Jutrijp, definitief is geworden.

Hiertoe wordt besloten.

­ Voorts wordt op voorstel der kerken Hindeloopen en Koudum eene commissie tot regeling der collecten benoemd, om te bepalen, welke collecten ieder kwartaal z^n te houden, met opgave der personen, aan wie die collecten moeten gezonden worden, alsmede van de sluiting der verschillende boekjaren der kassen. Ook wordt bepaald een collecte voor den arbeid in den Zuid-Oosthoek van Friesland te houden.

l Aan de kerk van Balk wordt hulp toegezegd uit de Classicale kas voor hulpbehoevende kerken, opdat die kerk een gebouw voor de samenkomsten der gemeente verkrijge.

De kerk van Oudega vraagt, of het geoorloofd is der gemeente de vrijheid te geven candidaten te noemen, voordat de kerkeraad de dubbeltallen ter verkiezing van ouderlingen en diakenen stelt — 't welk in die kerk geschied is, dewijl eenigen zich aldaar tegen 't stellen van een dubbeltal door den kerkeraad verklaarden.

't Antwoord der Classis is : de Classis keurt na gehoorde inlichting de handeling van den kerkeraad te Oudega goed, met 't vermaan echter zich aan de kerkenordening te honden, zoolang die niet wettig is gewgzigd. Ook aan Wijkei wordt advies gegeven inzake kerkeraadsverkiczing. Hierna wordt pauze gehouden.

Daarna komt aan de orde 't rapport der kerkvisitatoren in den ring Sneek.

Hieruit blijkt, dat niet in alle kerken de ouderlingen huisbezoek doen voor elk avondmaal, vanwege plaatselijke aangelegenheden, noch de catechisatiën bezoeken. Ook is in ééne kerk aanmerking gemaakt op 't huwelijksformulier.

In ééne der kerken worden doopleden tot den doop toegelaten zonder getuigen, echter op voorwaarde dat zij belijdenis zullen doM. In een andere kerk wordt in de 3e vraag van het Doopsformulier 't later ingelaschte woordje »mocder" niet gelezen en in het Avondmaalsformulier maar éénmaal het »onze Vader" gebeden. Dit rapport wordt voor kennisgeving aangenomen.

Hemelum wordt aangewezen als de roepende kerk —-waarop na lezing der korte notulen de vergadering door D». Landwehr met dankzegging w»rdt gesloten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen