Schulden boeten.

Zeer terecht wijst het Geref. Volksblad er op, dat de kerken gehouden zijn, gehouden van Gods wege, om verplichtingen die ze op zich namen, na te komen, ook waar het geld in het spel komt.

Ze schrijft er van :

Dus ook moet zeer getrouw op dezen eisch gelet in zake eenig gemeen accoord, door de kerken aangegaan met het oog op gemeenschappelijk te dragen lasten.

Stel u voor, de kerken dragen in meerdere vergadering saamgekomen iets aan een plaatselijke kerk of kerkengroep op, wat betrekking heeft op haar geestelijke welstand, zou een volgende meerdere vergadering niet terecht haar afkeurend oordeel uitspreken wanneer dan bleek, dat bedoelde besluiten opzettelijk veronachtzaamd waren ?

Maar eilieve, waarom schieten vele onzer classicale vergaderingen dan blijkbaar te kort in het houden hunner controle aan de in generale en andere synode vastgestelde collecten ?

Gereformeerd in confessioneelen en kerkrechterlijken zin is deze nonchalance stellig niet. Klagen, steen en been, overlang vooruit geraamde tekorten, kennelijke antipathie tegen deze of gene kerkelijke opbrengst, moedwillig verzuim in 't nakomen van eens gegeven beloften en dergelijke geestelijke onwelvoeglijkheden, als waarop men gedurig stuit in de practijk, moesten onder ons niet genoemd kunnen worden.

En toch ook deze kleine of groote vos in onze kerkelijke huishouding, schrikt misschien nog menigeen af, die anders reeds lang met ons zich zou vereenigd hebben. Edoch ook afgedacht hiervan, om de waardigheid der kerken, om de eer van den Christus zelven, moet weldra een eind gemaakt met dat niet nakomen van het gemeen overleg. En wijl dit euvel niet maar een enkele kas, maar schier al onze kerkelijke bronnen van inkomst smet en stremt, dient onze e. k. generale synode de zaak der kerkelijke bijdragen voor gemeenschappelijk bijeen te brengen uitgaven, wel eens met grooten ernst in behandeling te nemen. Lang genoeg voorzeker zitten wij met het tegen­

l) Een voornaam Christen, die in Java reisde, kwam in Soerakarta, waar de Nederlanders een handelsstation hebben, krachtens een verdrag, dat de zonderlinge bepaling inhoudt, dat geen zendehng er zal prediken.

Hij kwam er in aanraking met een J: )ankier, Keuchenius genaamd, wiens beslist karakter en persoonlijke invloed hem tot krachtigen Christelijken arbeid drongen. Deze man bezoekt de inboorlingen in hunne woningen, en leest den Bijbel voor hen. Krachtens de positie, die hij inneemt, is hij het hoofd en de steun van iedere plaatselijke beweging of onderneming, en niemand kan zeggen, hoever zijn invloed reikt.

Twee zijner broeders, even geloovig als hij, besturen twee andere takken van de Java-Bank.

Zijn vader was het, die, als eerste minister, het Evangelie predikte in het Ncderlandsche parlement en, met den Bijbel in de hand staande, er naar verwees als naar den grond van iedere wet, daarbij tevens kloek getuigende:

»Van Hem, Wien inillioenen dienen, zooals zij geen ander gediend hebben, heb ik de eer een dienstknecht te zijn."

Een broeder van hem, en een oom dus van Mr. Keuchenius, wien de schrijver ontmoette, v/as vroeger Nederlandsch resident in Soerakarta, Toen deze, na jaren arbeids, teruggeroepen werd, zeidc hij in zijn afscheidswoord: »MiJnc Heeren! Ik weet, waarom ik u ga verlaten. Ik heb u voorgehouden een weg, die te eng voor u is; maar door de genade Gods sta ik hier hedenavond, om het u nog eenmaal aan te zeggen, , dat er geen andere zaligheid is dan in Jezus Christus en door Hem alleen kunt gij hopen, het eeuwige leven te verkrijgen." woordig nog fungeerende systeem reeds in moeilijkheid, om de groote, prealabele vraag eens te gaan overwegen: -imoet de Synode niet van stelsel zelve veranderen.''

Veranderen in dien zin, dat voortaan voor verschillende zaken niet meer als nu, alles aan 't initiatief van de wilkeur van| vele onwillige menschen overgelaten, maar ook de laatsten tot het daadwerkelijk verstaan van hun roeping gebracht worden.

In zake de" verplichtingen onzer 700 kerken voor Kootwijk is hoe lang nu reeds niet van verschillende zij gewezen r En toch de kerk van Kootwijk blijft zuchten.

Met de kas van emeriti is dit evenzoo, om nu van andere praebenden als scholen en Zending en andere gemeenschappelijk te beharügeu belangen niet eens te reppen.

Broeders en zusters, laat ons toch waken, dat de kerken geen aanfluiting worden bij de wereld. Staat het Gode zij dank nog altoos leelijk in wereldsche kringen zelve, wanneer iemand als onsolide moet nagewezen, hoeveel te meer heeft de kerk van Christus zich dan niet met heilige energie te werpen op de ongerepte bewaring van haar soliditeit ook in stoffelijke zaken.

»Veel beloven en weinig geven" is niet wat aan Christenen, allerminst wat aan Gods kerken past.

Wat nu op de Synodale bijeenvergadering der kerken besloten wordt, is het besluit van alle kerken.

En ook, wat men daar op zich nam, moet nagekomen.

Belofte maakt schidd.

En, wie zijn schuld niet afbetaalt, is die eerlijk .-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen