In memoriam.

Amsterdam, 8 Juni 1900.

Uit Grand-Rapids kwam de droeve tijding, dat onze broeder Beuker in de eeuwige ruste is ingegaan.

Dit smartelijk bericht zal in al onze kerken met diep leedgevoel vernomen worden.

Ook al was Beuker van ons getogen, hij bleef een der onzen, omdat hij zich een plaats in ons hart had verworven.

Toen hij nog met ons was, gold hij steeds als een dier mannen, op wier oordeel we wachtten, naar wier woord we luisterden, wier sympathie voor ons waardij bezat, en wier verzet of weerstand ons noopte tot nader zelfonderzoek, altoos strekte tot waarschuwing.

Kloek van karakter, beslist in zijn overtuiging, moedig staande tegen al , wat de eere van zijn Heiland te na kwam, bezat hij bovendien de gave van het klare, heldere woord, van den vloeienden stijl, van de u toesprekende uitdrukking.

Dat hij opgekomen in vroegere periode, en daarom in anderen gedachtenkring ingevlochten, vaak ging waar wij hem niet volgen konden, dingt hier niets op af.

Hij bleef onder alles den broeder een broeder. Van intrigues wars streed hij steeds met open vizier. En ook bij den felsten tegenstand, doofde hij nimmer de vlam der heilige liefde van zijn hart.

Dit toonde hij nog voor twee jaren, toen schrijver dezes hem in Grand-Rapids bezocht, en toen hij door zijn ouden tegenstander ontvangen werd met een hartelijkheid en voorkomendheid, die, geheel ongedwongen, uiting was van zielsaandrift.

En ook in Amerika was hij jong gebleven. Wondersnel had hij zich in de nieuwe toestanden ingeleefd, en wie hem bij de groote meeting zijn pleit voor de Armeniërs hoorde voeren, genoot weer in die warmte van hart, die niet eng zich in eigen kring opsloot, maar zin en liefde had voor het menschelijke, en voor wat onder menschen om Christus wil leed.

Smartelijk is het voor onze kolonie in Michigan, dat hij slechts zoo kort daar arbeiden mocht. Haast te kort om er 'recht thuis te zijn geweest, en er zijn volle kracht te hebben kunnen openbaren.

En zoo zien we ook hem weer na als een der getrouwen die ons voorgaat, tot, evenals voor hem, ook voor ons de ure komt, dat onze Heiland ons afroept.

Moge onze Heere en Koning, waar zoovelen van de ouden weggaan, ons weer verrijken met kloeke karakters in het jongere geslacht.

En ook, moge de Gemeente des Heeren, die voor het bezit der ouden die heengaan, dankte, niet aflaten te bidden, dat het Hem behage een nieuwe groep van kloeke, jeugdige krachten uit te zenden in zijn kostelijken wijngaard.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen