Buiteuland.

Daitschland. Uit den Pfalz.

In de Beiersche Pfalz dreigt er een conflict e komen tusschen de „positieven" of dezulken ie aan de belijdenis der Evangelische kerk echten, en het kerkbestuur, dat door de „Protestantenverein" gedreven wordt, om wederpartijdige dingen tegen hen te doen, die strijden oor de belijdenis hunner kerk. In de Pfalz zit sedert lange jaren het liberalisme in de kerk p den troon. In de synode van genoemde kerk zijn 47 Hberale en 17 positieve leden. Tot hiertoe hebben de kerkelijke liberalen het rijk alleen gehad. De Protestantenverein zorgde er voor, dat jongelieden die beurzen hadden, niet aan de positieve Universiteit van Erlangen, en wel aan Universiteiten met moderne leeraars studeerden.

Het eenige wat den liberalen van de Pfalz in den weg zit, is de „vereeniging voor Inwendige Zending, " welke hare agenten uitzendt om hier en daar, waar het liberalime oppermachtig is, voor orthodoxe lieden in verlaten kring Bijbellezingen houden.

De algemeene Synode nam den 23sten Oct. een besluit, waarbij alle predidanten wanneer er een agent van de inwendige zending in hunne gemeente kwam preeken, verplicht zijn daarvan aan het kerkbestuur kennis te geven, en het kerkbestuur wordt gelast om met alle middelen, die het ten dienste staan, die predikanten disciplinair te behandelen welke de vereeniging voor inwendige zending leiden of het drijven der agenten bevorderen, in het bijzonder wanneer zij in tegenstelling met den uitgesproken wil der Presbyteriën, de agenten aan dergemeenien opdringen of wanneer zij weigeren dezen naar den wensch der Presbyteriën terug te roepen!

De heeren van den liberalen Protestantenverein houden het er voor, dat de vereeniging voor inwendige zending het gezag van het predikambt en de orde der kerk op de ernstigste manier in de waagschaal stelt.

Het is nog de vraag, of de resolutie van de Generale Synode door de overheid van de Pfalz zal worden goedgekeurd.

Mocht het besluit der Synode de „landesherrliche Genehmigung" verkrijgen, dan hebben de liberale predikanten de middelen in de hand, om hunne rechtzinnige ambtgenooten te vervolgen.

Noord-Amerika. Prof. Pearson uit de Methodistische kerk getreden. De Mormonen. Groote giften voor universitaire instellingen.

Sedert eenige weken is de Methodistische wereld van Noord-Amerika in rep en roer gebracht. De hoogleeraar Charles W. Pearson, leeraar in de Engelsche litteratuur aan de „Northwestern University" te Evanston in den staat Illinois, heeft namelijk openlijk verkondigd, dat hij niet aan de wonderen van het Oude en het Nieuwe Testament gelooven kon. Men kan wel denken, dat er op werd aangedrongen, dat de hoogleeraar zou bedanken voor het ambt dat hij tot dusver had bekleed. Doch zijn hooggeleerde was daarvoor slecht te vinden; hij sprak integendeel het voornemen uit om aan te blijven, terwijl hij zich op het recht van leervrijheid beriep. Een hevige strijd was van die houding het gevolg, en in de hitte der polemiek liet Pearson zich tot de volgende uitspraak verleiden: „De tegenwoordige beklagenswaardige toestand der kerken en het lage zedelijk peil van onze natie, die van de kerken leiding verwacht, is te wijten aan de pertinente weigering der kerk, om kennelijke feiten te erkennen." De heer Pearson ging nog verder, toen hij zeide, • dat het dogma, waardoor men den Bijbel voor een door God geïnspireerd boek hield, de lievelingszonde van de kerk was. Het spreekt haast van zelf, dat de positie van den hoogleeraar na zulk een uitlating onmogelijk geworden was. De Heilige Geest getuigt in de harten der kinderen Gods, dat de Heilige Schrift waarlijk van God is, en als nu een hoogleeraar het een „zonde" noemt, om aan-Gods Woord vast te houden, dan gevoelen de geloovigen, dat zulk eene uitlating grenst aan de lastering van den Heiligen Geest. Het einde van de zaak was, dat Pearson zich genoodzaakt zag, om zijn professoraat neer te leggen en zich tegelijkertijd van de Methodistische gemeenschap losmaakte. Van eene kerkelijke behandeling door de Methodistische kerk hebben wij niets vernomen.

De Mormonen v/eren zich zoowel in Amerika als daar buiten met veel energie. Hun ijver is een betere zaak waardig. Om meer opgang te maken of een grooten steen des aanstoots weg te nemen, beweerden de leiders in den* laatsten tijd, dat de veelwijverij door hunne secte was prijs gegeven. Maar de vereeniging van' predikanten van Christelijke kerken van Salt Lake City, de hoofdzetel der Mormonen, in den staat Utah, heeft de vrijheid genomen om in deze eene verklaring te publiceeren, waaruit blijkt, hetgeen reeds velen daarvoor wisten, dat de verzekering der Morm.onen, als zou er bij hen geen veelwijverij bestaan, louter leugen en huichelarij is. Genoemde vereeniging van predikanten bewijst datgene wat zij zegt, door mededeeling van den werkelijken toestand, zoowel in Utah als in Idaho; staten waarin de Mormonen de overhand hebben. Daarbij deelt zij nog eene reeks Van uitspraken van Mormoonsche leiders mede. Uit de w^oorden van genoemde voormannen is op te maken, dat deze overal de veelwijverij openlijk invoeren, waar zij er niet voor te vreezen hebben, dat de bondsregeering tegen haar zal optreden. Zij hebben een kolonisatieplan gemaakt, dat op alle plaatsen uitgevoerd worden zal, waar zij niet te vreezen hebben op de vingers gekeken te worden door „heidensche" buren, namelijk in de slechts zwak bezette territorien van Arizona en Nieuw Mexico. Maar het is er hun om te doen, in die streken ook uit een staatkundig oogpunt den boventoon te krijgen.

Geen land ter wereld, waar de millionairs of liever de multimiUionairs zulk een liefhebberij hebben, om geld te geven aan openbare wetenschappelijke instelhngen. In het jaar 1901 werd meer dan 107 millioen dollars, in het voorgaande jaar 47 5 miüioen dollars aan hoogescholen en colleges gegeven. De grootste gift

viel aan de Seland-Stenford-Universiteit te Californië ten deel. Mevrouw Jane L. Stanford schonk aan genoemde instelling een waarde aan geld van i8 millioen dollars en aan grond 12 millioen dollars. Ook gaf zij daarvoor haar huis in San-Francisco, dat op een waarde van 400, 000 dollars geschat werd.

Het schijnt, dat deze muliimilionaars uitsluitend openbare instellingen voor hooger onderwijs willen begiftigen. Immers hebben de Christelijke instellingen of hooge scholen voor de opleiding tot den dienst des Woords over het algemeen met vele finantieele moeilijkheden te worstelen. Misschien is dit gelukkig! Inrichtingen die in den strijd voor haar bestaan bijna alleen rekenen moeten met de offervaardigheid der gemeente, hebben veel meer kans goed gediend en niet geregeerd te worden, dan die welke het goed maar voor het opscheppen hebben. Kerken en stichtingen ' met groote kapitalen verbasteren in den regel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen