De Acta onzer Synode.

Evenals na de Groninger Synode klaagt men thans weer steen en been over het laatverschijnen van de Synodale acta.

In .1899 konden de bijzondere omstandigheden, waarin de eerste scriba der Synode verkeerde, nog eenigszins verklaarbaar maken, waarom de acta zoo laat het licht zagen. Maar ditmaal ontbreekt zelfs deze verontschuldiging. En waar we in 1903 overgleden zonder dat de acta ons bereiken, daar is er reden tot klagen.

Ditmaal wordt het gemis dezer acta bovendien te dieper gevoeld, omdat de Arnhemsche Synode in tegenstelling met haar voorgangster rijk was aan besluiten, die voor ons kerkelijk leven van het hoogste belang zijn en daarom de acta dezer Synode met spanning werden tegemoet gezien.

Natuurlijk denken wij er niet aan, de schuld van dit alles alleen te wijten aan de beide scriba's der jongste Synodes. Vooreerst is de uitgave der acta niet zulk een eenvoudige zaak, als dit in sommiger oog het geval schijnt. En ten tweede hebben de scriba's terstond na de Synode zooveel anderen arbeid te verrichten, dat voor de zorg voor de acta slechts beperkte tijd overschiet.

Maar dit neemt niet weg, dat de toestand zoo niet langer voortduren kan en een volgende Synode ingrijpende maatregelen zal moeten nemen. Dat de Kerken een half jaar lang in twijfel blijven, welke besluiten de Synode genomen heeft, is een hoogst ongewenschte belemming voor den loop van het kerkelijk leven.

Het beste zou het ons daarom voorkomen, indien een volgende Synode een aparte commissie voor de uitgave der acta benoemde en den datum vaststelde, waarop de acta uiterlijk aan de Kerken moesten rondgezonden worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen