Officieele Berichten.

Classis Koevorden.

De vergadering van de Geref. Kerken dezer classis zal D. V. plaats hebben op Donderdag 29 October a.s. te Nieuw-Amsterdam, en aanvangen des morgens te halt negen.

Behalve de regelmatig wederkeerende werkzaamheden is aan de orde: beslissing over het houden van ruilbeurten in het belang van Chr. lager onderwijs.

Namens den Raad der roepende Kerk,

Dr. C. VAN GELDEREN, V. JD. M.

Sehoonebeek, 14 Oct. 1903,

ZEIST, 20 Oct. '03. L. 1. Zondag was het voor onze kerk een blijde dag. Na ongeveer een half jaar vacant geweest te zijn, leidde onze consulent Dj. Barger van Driebergen den beroepen pred. Ds. W. Verhoef Nzn. tot zijn dienstwerk in, sprekende naar aanleiding van Jer. 62 : 6 en 7. Onze leeraar verbond zich des avonds aan de gemeente met de woorden uit Joh. 8 : 32. Moge Gods zegen, Z.Eerw. toegebeden, rijkelijk op zijnen arbeid rusten.

Het adres van den kerkeraad is voortaan aan den Predikant.

De kerkeraad voornoemd,

B. BALHUIZEN, scriba.

Classis Harderwijk.

De Vergadering der classis Harderwijk zal D. V. gehouden worden 12 November a.s. De Kerken worden verzocht, punten voor het agendum in te zenden aan het adres van den scriba der roepende Kerk vóór den 3en Nov. a. s

Namens den Raad der roepende Kerk,

A. J. VAN DER WORP, praeses.

B. VELTKAMP, scriba.

Kort versaag van de classicale vergadering, gehouden te Goes, 15 October 1903.

1. De praeses der vorige vergadering opent met het zingen van Ps. 90 : 7, gebed en lezen van Petr. i vers i—12.

2. De lastbrieven worden nagezien.

3. Als moderamen nemen zitting. Ds. R. J. V. d. Veen, praes., Ds. H. W. Laman, scriba,

Ds. J. H. Donner, assessor.

4. De notulen worden gelezen en goedgekeurd.

5. Kennisgeving van de classis Klundert aangaande het ontslag van Ds. W. Kapteijn, D. d. W. te Breda.

6. Kennisgeving van de classis Tiel aangaande de losmaking van Ds. R. van Giffen, d. d. W. te Aalst, met mededeeling dat Z.Ew. beroepbaar blijft. Alk kerken der classis spreken uit, •dat ze zich in dergelijke wijze van losmaken volstrekt niet kunnen vinden.

7. De uitgever van Zeeuusch Kerkblad verzoekt om de verslagen etc. der class, .vergade ringen. Wordt besloten ze te zenden. Tev«ns wordt goedgevonden een kort verslag op te zenden aan Bazuin, Heraut en Ztiider-Kerkbode.

8. Verslag van de Prov. Synode. In verband met den gunstigen staat der Kas E. B. P. zal op de a.s. prov. Synode een voorstel worden gedaan.

9. Een voorstel van Goes in betrekking tot de collecte voor .de V. U. en van Biezelinge in betrekking tot de 2 e coll. voor de V. U. wordi aangehouden tot de Aprilclassis 1904.

10 Komen ter sprake de hooge uitgaven voor de Zending. De classis benoemt een drietal deputaten, die zich in verbinding zullen stellen met den prov. deputaat voor de Zending, teneinde op een volgende vergadering te rapporteeren,

Dep: itaten zijn D.Ds. V. d. Veen, Donner, Laman.

11. De Kerkvisitatoren, dep. ad. ex., etc. worden gecontinueerd,

12. Classisbeurten .•

Borsele, Baarland, Gravenpolder; lerseke, Ds. Elffers, 25 Oct. „ Donner, 8 Nov. „ Hoek, 29 Nov. „ V. d.Veen, 8 Nov, „ Donner, 6 Dec. „ Laman, 27 Dec. „ Laman, 8 Nov. „ Donner, ? „ V. d. Veen, 3 Jan. „ Kersies, 15 Nov. „ Hoek, 27 Dec.

13. Rondvraag art. 41 D. K. O. Biezelinge, Heinkenszand en Wolfertsdijk vragen advies in tuchtzaken.

Ierseke vraagt een consulent en handopening voor beroep.

14. Ds. Koppe neemt afscheid van de classis. Ds. Elffers wordt geluk gewenscht met zijn a.s. Zondag te vieren 30 jarige ambtsbediening. Ds. Hoek zal de classis vertegenwoordigen.

15. Sluiting.

Namens de Classis voornoemd:

H. W. LAMAN, h. i. Scriba.

Kort verslag van de Classis Amers foort, 13 Oct. 1903

1. Opening door den praeses Ds. Gispen, van Baarn.

2. Voor kennisgeving aangenomen een inge komen schrijven van de classis Tiel.

3. Approbatie der stukken van Ds. J. Koppe te lerseke, tot zijne bevestiging in de kerk van Bunschoten A.

4. Benoeming van Deputaten vro.r 7904; a.' Scriba : Ds. M. de Bruyn te Oua Loos drecht;

b. Quaestor: Oud. H. Koning te Amersfoort; c. Archiefbewarende kerk Amersfoort A; d. Voor approbatie van attesten, de kerkeraden Amersfoort A en B; e. Voor kerkvisitatie Ds. A. M. Donner, Ds. W. den Hengst; sec. Ds. H. Teerink, Ds. W.

H. Gispen; /. Voor examina: Ds. W. den Hengst; g. Voor samenwerkiiig der Geref. Diaconieën binnen de classis voor verpleging van on-en mipvermogende krankzinnigen. Ds. W. H. Gispen, oud. G. Schimmel, en diaken G. v. d. Woerd; h. Voor art. 13 D. K. O. Ds. W. den Hengst. z. Voor de kas em. pred. binnen de classis,

Ds. A. M. Donner; i. Voor de Theol. School, Ds. A. M. Donner; k. Voor de Theol. Fac. V. U., Ds Den Hengst; l. Voor de Zending, Ds. W. H. Gispen; sec.

Ds. A. M. D-jnner. m. Voor de sturlentenkas. Ds, H. Teerink; n. Voor de Hulpb. kerken, oud. E. J. van Ommen.

5. Renswoude zal gediend worden in Nov. door Ds. Donner, en in Deo. door Ds. Den Hengst; en Maartensdijk in Nov. door Ds. De Bruin en in Dec. door Ds. Bolwijn.

6. De kerk van Veenendaal zal de e. v. classis samenroepen tegen den 2den Dinsdag in Jan. 1904.

A. M. DONNER, scriba.

Verslag van de Prov. N, Hollandsche Ouderlingen conferentie, gehouden te Amsterdam 20 September 1903.

De vergadering werd gehouden onder voorzitterschap van br. J. van Oostveen.

Aanwezig waren uit verschillende kerken ruim zeventig Ouderlingen en Dienaren des Woords.

Na het zingen van Ps. 119 : i, 3 en het lezen van Galaten 6, ging br. Munnik voor in het gebed.

Ds. B. van Schelven sprak het openingswoord. Hij herinnerde aan het niet-ambtelijke karakter dezer vergadering en meende dat de behoefte, die bij de broederen bestaat aan dergelijke samec komsten, waarin men met elkander spreekt over het ambt en de richtige oefening daarvan, samenhangt met den aard der tijden waarin wij leven.

Onze tijd heeft, in onderscheiding met vorige eeuwen, overeenkomst met de apostolische eeuw hierin, dat thans ook een geest woelt en werkt, die niet maar een deel, maar heel de Waarheid Gods wil omverwerpen.

Dit plaatst ons in het opzienersambt ook voor zoovele nieuwe vraagstukken.

Toch waarschuwt spreker voor het te veel op zich nemen. Laten de Ouderlingen zich toch houden aan den ouden, in het Woord van God gestelden regel, dat zij de zielen leiden in de paden van het verkondigde Woord Gods; nagaan of dat verstaan en o f daarnaar geleefd wordt, en zóó de gemeente beschermen tegen zondige w^gen en dwalingen.

Dan blijven wij ook bewaard voor menige zaak, waartoe wij niet geroepen zijn, waarvoor wij als ouderlingen ook niet de gave hebben Wat wij noodig hebben, om zielen te kunnen leiden, is zeker ook vermeerdering van kennis, v/aartoe samenkomsten als deze kunnen bijdragen, maar niet minder is ons noodig wijsheid, om wat wij weten, goed en op den rechtten tijd in toepassing te brengen; welke wijsheid de Heere belooft dengenen, die ze van Hem bidden en die niet hier, maar in de binnen kamer bij Hem moet gezocht worden.

En — zoo besloot hij zijn openingswoord — vergeten wij nooit de lessen der historie te raadplegen. Laten wij meer nog dan tot nu toe de praktijk der vaderen nagaan.

Menige schijnbaar nieuwe quaestie is niets dan een e oude, die reeds lang geleden èn goed door de vaderen beantwoord werd. Daarom de traditie gebruikt, maar op Gereformeerde wijze, dat is met toetsing aan de Heilige Schrift.

Thans kwam aan de orde de vraag: Kan de kerkelijke bevestiging van een huwelijk door den Kerkeraad worden toegestaan ivanneer de toe stemming aan de ouders (of voogden) werd geweigerd en van den Kantonrechter is verkregen?

Uit de toelichting blijkt, dat deze vraag is ontstaan naar aanleiding van een bepaald geval, dat zich in ééne onzer kerken voordoet. Tevens, dat naar het oordeel vfn sommige broederen een zoon in geen geval met de rechterlijke macht tegen zijne ouders mag optreden, en dat in een geval als dit kerkelijke bevestiging van het huwelijk moet worden geweigerd.

Ds. B. van Schelven, die de bespreking over deze vraag inleidt, herinnert er avn dat zulke gevallen ook in de dagen der vaderen zijn voorgekomen; dat men toen echter dit standpunt neeft ingenomen, dat een vader ook uit onnoodige hardheid of andere verkeerde gronden een huwelijk van zijnen zoon kan tegenhouden ; dat in zulke gevallen niet altoos kan gewacht wolden totdat de vader van gevoelen verandert; dat de vaderlijke macht niet absoluut is, en dat dus de vaderlijke weigering moet beoordeeld worden. Dat in den beginne der refor matie alhier dit oordeel aan het consistorie werd toegekend, gelijk dit, den staatkundigen toestand in aanmerking genomen, ook wel te begrijpen is, maar dat later bij de doorwerking der reformatie duidelijk door de kerken gezegd is: Wij moeten politieke en kerkelijke zaken uit elkaar houden. Het huwelijk is eene zaak, die tot het politieke en niet tot het kerkelijke leven behoort. Men late dus in „houwelijcksche zaken" de burgerlijke overheid beslissen en de kerk volge die beslissing.

Men zie o. a. Acta v. d. Synode van Middelburg, 1581. Particuliere vragen XXXVI.

Naar inleiders oordeel, moet ook in dit geval naar dezen regel gehandeld; moet dus de overheid d. i. de kantonrechter, erkend worden als degene, die hierin beslist en wiens beslissing door den kerkeraad wordt gevolgd, zoodat de kerkelijke bevestiging aan dit huwelijk niet mag onthouden worden.

Op deze inleiding volgde eene nogal geanimeerde discussie, die zich niet altoos tol de ingeleide vraag bleef beperken.

In die discussie werd op verschillende zaken gewezen. O. a. hierop, dat wij geene heidensche overheid hebben, die in alles het heidendom wil invoeren; dan zouden de kerken een ander standpunt moeten innemen. Voorts, dat kerkeraden in het afmanen van huwelijken voorzichtig moeten zijn, en niet absoluut verbieden waar Go's Woord niet stellig en absoluut spreekt. Ook, dat men nooit vergete, dat ten opzichte van eene zaak menigmaal anders moet gehandhaafd als zij gebeurd is, dan als zij nog niet gebeurd is.

Ten slotte b'eek het, dat de vergadering zich vrij wel met het gevoelen van den inleider kon vereenigen.

Hie op volgden de punten 2b en ze, aldus luidende:

Is het goed om bij de kerkelijke tucht te spreken van trappen van censuur 1 Of verdient het aanbeveling, om te onderscheiden censtlUP {afhouding van het II. Avondmaal) en afsnij ding («rt voorafgaande eerste, tweede en derde vermaning)?

Moet van eene uitgesproken censuur onmiddellijk kondschap aan de gemeente worden gedaan ('1« vermaning)^of is het beter, dat de kerkeraad daartoe eerst overga, ak censuur {afhoii-den van H. Avondmaal) en vermaan niet baten ?

Deze vragen werden door den ouderling, die ze inzond, kort en zakelijk toegelicht, waarbij hij wees op het verkeerde spraa%e bruik van eerste en tiveede trap der censuur.

Discussie lokten dezen vragen niet uit.

De vergadering was het er mêa eens, dat op de eerste alinea's van de beide vragen met ncü!. op de beide laatste met ia moet geantwoord worden.

Punt 3 van bet Agendrm luidde als volgt: Behoort het tot de roeping van B. B. Ouder lingen, bij hun huisbezoek in de gezinnen, aangaande het sociale vraagstuk met voorlichting bij te staan, of behooren zij zich te bepalen tot het geestelijk eti kerkelijk leven 1

Ds. J. C. Sikkel, de inleider, v? ees op de min scherpe formuieering dezer vraag wat schadelijk is voor een klare beantwoording, al is dit euvel bij deze kwestie vooral zeer goed te verstaan.

Hij meent, dat de opzieners der gemeente bij hun huisbezoek niet de verborgene dingen hebben op te sporen, maar hebben na te gaan, of de gemeente staat in de rechte verhouding tot het Woord Gods met betrekking tot de samenkomsten der gemeente, tot de prediking des Woords, het gebruik der sacramenten en de oefening der Christelijke barmhartigheid; tevens of het leven in het huisgezin, ten opzichte van de kinderen, de dienstbaren, de echte lijke verhouding de school en anderszins zich richt naar het Woord Gods, en dat zij, waar dit niet het geval is, hebben te vermanen en te straffen. Naar zijne meening is het niet der Ouderlingen taak, het leven te volgen en te beoordeeier op al zijne terreinen, zooals op politiek gebied, op het gebied van den school strijd enz., en dus ook niet op sociaal gebied.

Zij moeten dit niet doen, omdat het niet tot hun ambt behoort, en in de 2e plaats ook niet, omdat het ons ter bespreking en oplossing van het sociale vraagstuk zelf zoo veelszins aan licht ontbreekt.

Wel moet het huisbezoek dienstbaar zijn, om in het algemeen er op aan te dringen, dat het de roeping der geloovigen is, op elk levensterrein zich te openbaren naar het gepredikte Woord Gods.

Blijkt het dan, dat daarbij eene verachting of slordigheid in de roeping is, dan kan er reden zijn daarover voorlichtend en vermanend een woord te spreken; maar men beperke zich dan tot algemeene voorlichting; tot eene zulke, die roet goede kerkelijke conscientie kan gegeven wcwden, anders gezegd, tot eene, waar omtrent in de kesk eenstemmigheid van gevoelen bestaat.

Die overeenstemming bestaat hierin : Ten ie. Ook sociaal zijn wij gebonden aan Gods Woord.

Ten 2e. Ook voor het sociaal gebied moet de waarheid en hare toepassing bij de conscientie der menrchen aangebonden v/orden.

Ten 3e. Als menschen hebben v/ij roeping te vervuilen voor het menschelijke leven.

Wij hebben wat te doen tegen den stroom, die in goddelooze boeken en bladen, in" weelde en overdaad, enz. het menschelijk leven verderft.

Ten 4e. Als geloovigen zijn wij in het sociale vraagstuk tot grooter taak geroepen dan wij tot nu toe verricht hebben.

In bijzondere conscientievragen op sociaal gebied maande de inleider aan tot voorzichtig heid.

De discussie over deze vraag werd ee; st gehouden na de pauze.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen