Uit de Pers.

In Ons Tijdschrift schreef mej. H. S. S. Kuyper „Iets over Amerika's Kerkelijk leven".

Voor onze lezers is het wel van belang ook eens kennis te nemen van wat deze schrijfster, die Amerika niet alleen van „hoeren zeggen" maar door eigen aanschouwing kennen leerde, ons van het Amerikaansche kerkelijke leven meedeelt. Te meer, omdat ze daarbij telkens een parallel trekt tusschen het kerkelijk leven in Amerika en dat in ons eigen land, waaraan menige practische wenk verbonden wordt:

Het kerkelijk leven is een verschijning op pu bliek terrein. Alleen dit zou voldoende zijn, om het de liefde en de zorg der Amerikanen te verzekeren. Daarbij komt natuurlijk, dat de leden het als he hoogste verschijnsel op publiek terrein beschouwen. Gevolg: liefde en zorg worden verdubbeld. Men moet hierbij echter niet denken aan liefde en zorg voor belijdenis en kerkregeering, waar wij schier al onze krachten op concentreeren. Om fondament en achtergrond bekommert zich de Amerikaan we nig. Zoo straks hoop ik hierop terug te komen. Maar practische organisatie, gezellig verkeer, weiverzorgde vormen, bij ons soms al te zeer verwaarloosd, zijn voor hem levensbehoefte.

De Amerikaansche kerken zijn dan ook uit ruime beurs — alle kerken zijn selfsupporting — en met goeden smaak gebouwd, neergezet in de bes e wijken der stad. Men zou zich schamen als het anders ware. Eigenaardig, bij dit onafhankelijke, democratische, aan imponeerend vertoon niets hechtende volk, uit geheel andere oorzaak dezelfde liefde voor het kerkgebouw te vinden als bij de aristocratische, aan den leiband der hiërarchie loopende, op praalvertoon beluste Roomsche Kerk.

Niet alleen is de Amerikaansche kerk mooi en wordt bijzondere zorg besteed aan de afwerking van binnen, aan harmonie van kleuren en lijnen, maar ook voor de comfort, dat noodzakelijk attribuut van het Amerikaansche leven, is voortreffelijk gezorgd. Een tapijt op den vloer, dat het geluid der voetstappen bij binnenkomen en heengaan dempt, ruime en gemakkelijke zitplaatsen met aan den achterkant der leuningen bewaarplaatsen voor bijbels en gezangboeken, die voor de bezoekers klaar liggen; centrale verwarming; uitstekende ventilatie; electrisch licht, door matglas uitstralend in zachten glans : — dat is in een Amerikaansche kerk eenvoudig zooals 't hoort.

De geheele dienst — bijna alle kerken hebben een min of meer uitgewerkten eeredienst — geeft blijk van een gevoel voor organisatie en decorum, dat in ons land dikwijls zoo treurig ontbreekt En ieder gemeenteUd, ook de vreemdeling, die voor 't eerst is binnengekomen, weet van oogenblik tot oogenblik precies wat er geschieden zal en hoe hi er zich bij te gedragen heeft. Men ontvangt n.l. bij 't binnentreden een keurig bedrukt papier, — program zou men 't bijna kunnen noemen, — waarin alles wordt medegedeeld wat men maar zou willen weten omtrent inhoud en volgorde van den dienst en ook omtrent het kerkelijk leven.

Naam, adres en stichtingsjaar der kerk — Namen en adressen van predikant, hulpprediker en (zoo die bestaat) van de leden van den kerkeraad. — Zoo de predikant getrouwd is, vindt ge zijne vrouw er bij vermeld, benevens haar ontvangdag en er staat een nootje bij, dat ge vriendelijk wordt uitgenoodigd daarop eens met haar en andere leden der kerk te kdhien kennis maken — De zendelingen, die de kerk uitzond, het jaartal hunner uitzending, de plaats waar zij arbeiden, en wat zi tot stand brachten. — De verschillende vereenigingen der kerk, de besturen, dag en uur van samenkomst. — De zondagschool met onderwijzers, onderwijzeressen en aantal leerlingen. — Kortom, ge vindt iedere vraag, die ge maar zoudt kunnen doen betreffende he't leven der kerk, waar ge u bevindt, beantwoord.

Lach hier nu om, zoo ge wilt, en vind er iets reclame achtigs in, ge zult toch moeten toestemmen, dat er iets zeer practisch in ligt, en dat het helpt om in de kerk een gemeenschapsleven, een gevoel van saamhoorigheid te kweeken, dat in Amerika bijna een der instincten der saamleving heeten mag.

Is de dienst uit, dan keert men elkander niet dadelijk den rug toe, zooals bij ons. De predikant komt van zijn preekstoel af en blijft in de kerk staan, om nog wat na te praten met de gemeenteleden. Ook de meeste gemeenteleden blijven nog wat gezellig bijeen. En ook de predikantsvrouw is het middelpunt van een geheele groep menschen.

Een Amerikaansche kerk heeft gewoonlijk een ruim sous-terrain, gewijd aan het vereenigingsleven der kerk. Allerlei kamers en kamertjes voor zondagschool en vereenigingen, met ruime kasten, bibliotheek en kaarten. Wenscht een vereeniging een jaarvergadering te vieren, dat kan zij in haar kerk terecht. Er is een keuken met toebehooren en een groote kast met servies en glaswerk. Geheel vrij mogen de vereenigingen hier huishouden, b v. een maaltijd of avondeten bereiden. Ze vinden alles wat zij noodig hebben. Zij moeten natuurlijk zelf de etenswaren meebrengen en na afloop alles weer afwasschen en opruimen.

Het »program", waarover ik u zoo even sprak, is niet de kerkbode. Die verschijnt afzonderlijk, dikwijls in formaat en dikte van een tijdschrift, keurig geïllustreerd, met in kleuren gedrukten omslag.

Alles wat er in de gemeente voorvalt wordt hier medegedeeld, 't Zelfde gezellige samenleven als in 't kerkgebouw. Huiselijke feesten, ziekten, operaties, ongelukken, treurige of verblijdende tijdingen van buitenaf, verhuizingen, zelfs waar de vacantie wordt doorgebracht, wordt vermeld.

Hierbij verlieze men niet uit 't oog, dat in Amerika de kerken buurtkerken zijo. Niet een kerk over de geheele stad met tal van kerkgebouwen en predikanten, een systeem, dat het intiemere gemeenteleven zooveel schade doet, — maar een betrekkelijk kleine gemeente met één kerk en één predikant (meestal met hulpprediker) waar alle gemeenteleden elkander kennen, en een gezellig heid en gemeenschapsleven heerscht, die in ons land bijna uitsluitend in de dorpsgem^enten gevonden wordt.

Dit over de kerk en het kerkelijk leven als organisatie als, bussiness had ik bijna gezegd, ware het niet dat dit woord voor Hollandsche ooren zulk een ongunstigen klank heeft. (Waarom toch ? Verwarren we hier niet gebruik en misbruik ?

Men mag over deze opvatting den staf breken, zooveel men wil, in het Amerikaansche leven móét het kerkelijk leven, wil het vat op de menschen hebben, zóó bestaan. Met onze Hollandsche opvat ting zou men in Amerika geen stapP verder komen, ja, gedurig achteruitgaan en eindelijk in den maalstroom wegzinken. Om slechts iets te noemen, in een slecht geventileerde kerk, waar, vooral op warme zomerdagen, een lucht hangt, zoo onfrisch en bedorven als wij dat sgewoon" zijn en helaas ook vinden, — kwam in Amerika eenvoudig niemand.

Het vervolg van dit artikel, dat meer over het inwendige kerkelijke leven handelt, geven we een volgende maal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen