Gemengd Nieuws.

Een Diiitsck Instituut voor medische zending. In Duitschland wil men een Instituut voor medische zending oprichten. Daarvoor is een stuk grond te Tubingen in de buurt van de universiteit aangekocht. Men heeft voor dit doel reeds / 20.000 verzameld; wanneer /60.000 bijeen is en men een directeur gevonden heeft, zal men met bouwen beginnen. Het bestuur der nieuwe stichting heeft leden door geheel Duitschland verspreid, ja ook is Zwitserland daarin vertegenwoordigd. De vereeniging, die het Instituut zal laten verrijzen, heeft rechtens haar zetel in Stuttgart, waar haar moderamen, de fabrikant Paul Lechler, de bankier Maso Hartenstein en de leeraar Cammerer woont. De nieuwe stichting wil in verband met verschillende zendinggenootschappen en kerken arbeiden, en daarom zijn in het bestuur vertegenwoordigers van de Broedergemeente, van het Bazelsche, Barmensche, Berlijnsche en Hermannsburgsche zendinggenootschap. Dit Instituut zal daardoor de zendingsvrienden van geheel Duitschland bij elkaar brengen. In 1908 denkt men het te openen. Denkelijk wordt er een hospitium voor studenten die voor zendelingarts willen opgeleid worden, aan verbonden.

Uit Bremen. De bekende moderne predikant Mauritz, leidde dezer dagen eene godsdienstoefening in den Lutherschen Dom te Bremen^ waarbij nieuwe leden bevestigd werden en het avondmaal gevierd is. In Duitschland krijgt ieder die belijdenis doet, een spreuk uit Gods Woord op zijn levensweg mede; de heer Mauritz wilde daarin. niet achterblijven, doch liet daarbij Gods Woord bijna geheel achterwege. Een lidmaat werd »ingezegehd" met de spreuk: Wien biedt het geluk de schoonste palmen? Wie vroolijk arbeidt en zich in hetgeen gedaan werd verheugt." Amen. — Een ander met de woorden: Van alle bezittingen is een rein hart en een sterke wil het beste." — Zoo ging het voort. Een kreupel meisje kreeg echter een bijbeltekst, en wel de woorden van Rom. 12 : 12: Verblijdt in de hope, zijt geduldig in de verdrukking; " Het slot mocht er niet bij: Volhardt in den gebsde." In het slotgebed sprak de prediker: Moge de schoone menschelijkheid onze gedachten bezielen, tot wij eindelijk geraken tot het groote doel, tot het doel eener menschheid, die altijd menschelijker, en daardoor altijd goddelijker wordt."

Een oordeel over Calvijn uit onze dagen. In een geschrift van Franz Spemanns, »Landeskirche Oder religiose Freiheit, " lezen wij het volgende: Luther heeft ons zijn bijbelverklaring gegeven, het kostbaarste kleinood van Duitschland. Zijn arbeid is bekend, maar zijn diepte en innigheid wordt wonderlijk aangevuld door Calvijn, een majestueuze gestalte, in welke het diep< , te gevoel en de schitterendste scherpzinnigheid door den geest Gods tot metaal gehamerd werden en wiens adelaarsblik de fijnste trillingen van het heidendom in de Roomsche kerk speurde. Ik houd het misverstaan van Calvijn voor een van de dwalingen der Duitsche theologie; die de grootste gevolgen na zich gesleept heeft.

Uit den mond van een Du'tscher heeft dit getuigenis veel te zeggen.

WINCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen