GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een eigenaardig verschijsel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een eigenaardig verschijsel

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een eigenaardig verschijsel In de Hervormde Kerk is, hoe daar onder predikanten telkens verandering van geloofsovertuiging voorkomt. Eenerzijds ziet men, hoe onder de ethische predikanten er een opschuiving plaats vindt naar moderne zijde. Di. Hulsman Is hiervan een sprekend voorbeeld. Maar aan de andere zijde z^n de gevallen ook niet zoo zeldzaam, dat een modern predikant orthodox wordt.

Tot welke zonderlinge verhoudingen dit aanleiding kan geven, toonde, wat dezer dagen te Boskoop is voorgevallen. Ds. B. Tulnstra, die vroeger modern was en als zoodanig door den modernen Kerkeraad van Boskoop beroepen was, is van overtuiging veranderd en werd rechtzinnig. H^ deelde dit schriftelijk aan den Kerkeraad mede en verzocht dezen door stemgerechtigde lidmaten der gemeente te laten uitmaken, of men hem nog als predikant begeerde of niet. Zoo niet, dan zou by heengaan. De Kerkeraad heeft hem daarop geantwoord, dat hij er niet aan dacht de leden de gemeente saam te roepen om over deze zaak te beslissen. Wilde Ds. Talnsttaeerlyk man blijven, dan moest h^ Boskoop verlaten en plaats maken voor een modern predikant.

Welke beslissing Ds. Tuinstra nemen zal, weten we niet. Terecht is de opmerking gemaakt, dat t)s. Tuinstra, waar h^ predikant der Hervormde Kerk te Boskoop is, minder juist handelde met de beslissing over de vraag, of h^ blijven zou of niet, aan de leden der gemeente over te laten. Wie als Dienaar van Christus geroepen Is, gaat niet heen, omdat de moderne meerderheid dat eischt. Z^n roeping en plicht zou juist wezen, om in deze gemeente het Evangelie van Christus te prediken, en eerst wanneer dan blijken zou, dat heel de gemeente hem verwierp, zou er aanleiding kunnen zijn om heen te gaan. Maar afgezien van deze minder juiste handeling van Ds. Tuinstra, kon toch kwalijk anders geoordeeld, dan dat de moderne kerkeraad zich hier schuldig heeft gemaakt aan schromelijke tyrannic. Blijkbaar dorst hi^ de beslissing der gemeenteleden niet afwachten. De persoonlijke invloed van den predikant mocht eens te groot blijken. Ook kon de nieuwere prediking, die thans beluisterd werd, eens meer naar den zin der gemeente blijken. En daarom verklaart de Kerkeraad, dat de predikant moet heengaan, wil hij eerlek man blijven. Want de Kerkeraad te Boskoop zal zorgen dat de gemeente, of ze wil of niet, modern blijft.

De Waarheidsvriend toornt over dit eerlijk, en we geven haar daarin volkomen gelQk. Want indien iets oneerlijk is, dan is het wel de houding van de moderne predikanten, die bij de aanvaarding van hun mbt verklaren moeten, in geest en hoofdaak op den bodem van de gemeenschappelijke elijdenis c er Hervormde Kerk te staan en och lijnrecht tegen die belgdenis ingaan.

Hoe is dat nu te rijmen?

Principieel staan zij tegenover de belijdenis er Herv. Kerk dezer landen, die niet Roomsch, aat Protestantsch, niet Remonstrantscb, maar ereformeerd is en , ook in 1816 principieel iets in haar belijdenis heeft durven veranderen, m voor altijd haar orthodoxe belijdenis zóó ast te leggen dat deze niet gewijzigd zon kunnen orden onder de huidige Synodale organisatie,

Maar hoewel ze daar principieel tegenover staan — komen ze in het midden van die Kerk, beloven overeenkomstig de beginselen en het karakter van de Hervormde Kerk het Evangelie van Jezus Christus te zullen verkondigen, en als het er dan op aankomt, dan verkondigen zij zoo'n evangelie, dat het in alles radicaal verschilt met hetgeen men in de orthodox-Hervoimde kringen gelooft.

Zulks noemen wij eerlijken menschen onwaardig!

Dat is kras, maar niet te kras gezegd.

Alleen blgft de vraag over, of ook deze geschiedenis niet opnieuw toont, hoe onmogelijk het saamwonen van modernen en orthodoxen In één Kerk is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 5 mei 1912

De Heraut | 4 Pagina's

Een eigenaardig verschijsel

Bekijk de hele uitgave van zondag 5 mei 1912

De Heraut | 4 Pagina's