Een netelige quaestie.

Onder dezen titel - heeft een kerkeraadslid van de Hervormde Kerk te Alphen in een historisch verhaal met de betreffende acte.stukken meege|ieeld, wat er in 1914 en-1915 daar is voorgé-yalleh in'zake de attestenquaestie.

Ook hier herhaalde zich weei-hetzelfde droeve en ergerlijke spel, dat telkens mét deze attesten in de Hervormde Kerk wordt afgespeeld. Enkele moderne jongelieden te Alphen, die wilden aangenomen worden, maar wel begrepen, dat hun eigen Kerkeraad hen niet toelaten zou, gingen nu naar Oudshoorn, waar de predikant modern is en werden daar aangenomen. De Kerkeraad te Alphen weigerde echter hen in te schrijven als lidmaat, waarop een aanklacht volgde bij het Classicaal bestuur te Leiden, dat de inschrijving gelastte. De Kerkeraad diende daarop bij het Provinciaal Kerkbestuur van Zuid-Holland een aanklacht in tegen het Cla.ssicaal Bestuur, ' dat dit zijn plicht verzuimd had, omdat het niet de hand hield-aan Art. 11 Algemeen Reglement, Het Provinciaal Kerkbestuur verklaarde op deze 'klacht niét te kunnen ingaan wegens een formeele vergissing, die., de Kerkeraad begaan-had. En de. Kerkeraad ein.digde met de lidmaten in te scbrijven.

Op twee dingen in deze procedure wenschen we de aandacht te. vestigen.

Vooreerst op den grond, waarop het Classicaal Be.stuur van Eeiden, . dat naar we meenen in zijn m'éerderhékl 'orthodo.x' is, den Kerkeraad van Alphen in "t ongelijk stelde.

Die grond is ; vooreerst dat de Kerkeraad van Alphen betuigt op den voorgrond te moeten stellen, wat de Koning der Kerk eiseht en dat art. 11 Algemeen Reglement moet gehandhaafd worden, zonder echter ook rnaar in de verste verte schijn of .schaduw van bewijs te leveren, dat de Kerkeraad van Oudshoorn niet, zou vr.agen naar den eisch van den Koning . der .Kerk en zich niet zou laten gelegen liggen aan de naleving van art. 11 Algemeen Reglement. ICn ten tweede «dat de Kerkeraad van Alphen zonder eenig bewijs vaststelt, dat de predikant van Oudshoorn modern is en dat de vier genoemde personen (d.w.z. die aangenomen ..waren) zich niet kunnen vereenigen inet de "leer órizer Kerk, welke uitspraken van den Kerkeraad .bedoelen zware beschuldigingen in te brengen zonder krachtige en onwedersprekelijke bewijzen.

De Romeinen hadden een spreekwoord: augur aiigurem ridet, de eene sterrenwichelaar lacht den %nder uit. \'\'e denken dat de heeren van het Classicaal Bestuur elkander even lachend zullen hebben a"angezien, toen ze dit schreven. Of, is men-, te Eeiden zoo weinig met de kerkelijke toestanden op de hoogte, dat men daar niet weet, dat de predikant en kerkeraad te Oud-shoorn j > modern" zijn? En hoe kan er sprake van zijn, dat men een - «zware" beschuldiging tegen iemand inbrengt, wanneer men eenvoudig constateert, waarvoor hij zelf openlijk uitkomt?

Zoo steekt mpn Uk de .Heryo1-mde Kerk den gek met degenen, die nog voor het belijdend karakter der Kerk opkomen.

Maar niet mjudër'tce'urig'i^i'-wat'dè Kèr\ keraad te Alphen zelf' deed. Hij vciklaarde eerst aan het Classieaal-. Bestuur-, clat 'hij. weigeren moest de bedoelde*personenin te schrijven jop grond dat hij in alles gehoorzaamheid, en rekenschap schuldig is aan den Koiiiiig der Kerk" en dat hij door deze inschrijving te doen, handelen zou - xtegen zijn geweten eii heilige overtuigingen, tegen de leer en verordeningen der kerk."

Niet waar, na zulk» een pertinente verklaring verwacht ge, dat de Kerkeraad weigeren z.al, al zou de Synode zelf het gelasten, om te doen wat naar zijn heilige overtuiging zonde is en ongehoorzaamheid aan Christus.

Want tegen zijn'geweten en heilige overtuiging mag men imrners nooit ingaan.

Maar als het Classicaal Bestuur de inschrijving toch gelast, buigt de Kerkeraad deemoedig het hoofd en schrijft de leden toch in, op grond dat verdere weigering ihandelingen van het Classicaal Bestuur tengevolge zoti hebben, - welke de Kerkeraad niet in het belang der gemeente 'acht.

Zoo geeft de Kerkeraad toe uit angst voor-een afzettingsbul.

Maar is het niet - een schande voor Christus Kerk en een aanklacht tegen dezen Kerkeraad zelf, dat hij aldus naar eigen verklaring gehandeld heeft tegen zijn _ geweten en tegfn zijn heiligste 'overtuiging in. H-ij raag ïde verantwoordelijkheid van deze inschrijving voor rekening van de Hoogere Besturen laten, " maar met deze uitvlucht dekt hij zijn eigen beginselverzaking niet.

De schrijver dezer brochure, die deze droeve historie meedeelt, eindigt met te zeggen :

iHiermede is echter de netelige tjuaestie niet opgelost.

De vraagt blijft: wat is de Nederlandsch Hervormde Kerk. Een belijdende Kerk? Dan is inschrijving (der moderne leden) in strijd met het belijdende karakter der Kerk.

Is de Hervormde Kerk een looze Kerk ?

Waarom dan de zaken niet genoemd, zooals ze zijn ? Nu wordt in theorie het belijdend karakter der kerk gehandhaafd, en in de practijk het belijdenislooze«.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen