GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nu de tijd weder aanoreekt, dat de jonge lidmaten der gemeente belijdenis zullen afleggen, is het wel, goed, dat op de beteekenis va^dit belijdenisdoen in onze Perr. gewezen wordt.

Dr. A. Kuyper Jr. doet dit in de Rotterdamsche Kerkbode op de volgende wijze:

Het Avondmaal dat omtrent Paschen gevierd wordt, is voor vele jongelieden een gebeurtenis van groot gewicht. Het is van ouds gewoonte dat zij, die voldoende catechetisch onderwijs genoten hebben, tot jaren des onderscheids zijn gekomen, en in wier hart lust-is tot de vreeze des Heeren, op dien tijd openbare geloofsbelijdenis afleggen en daardoor toegang erlangen tot het heilig Avondmaal.

Dat is een blijde dag voor de vaders en moed^s die hun kroost in de vreeze des Heeren hebben opgevoed, en als zij die heerlijke vruchten der genade in hun kinderen zien, kunnen zij den Heere niet dankbaar genoeg zijn voor die weldaden. Als in een Christelijk huisgezin kinderen geboren worden, dan weten godzalige ouders van het Verbond der genade. Dies zoeken zij naarstig den Heiligen Doop voor het hun geschonken kroost, en zij beijveren zich ten zeerste voor de opvoeding in de leer der waarheid en zij vertrouwen biddend op Gods Ifclofte «Ik ben uw God en van uw zaad».-Maar zij weten nooit van te voren in welke kinderen van hun kroost God de Heere zijn belofte zkl waarmaken; , Niet de kinderen des vleesches, maar dé kinderen der beloftenis worden voor het zaad gerekend. En evenals in de dagen van het Oude Testatnent het voortdurend bleek dat niet alles Israël was wat uit Israël was, dat er naast Izak ook een Ism'aël geboren werd in de tent Van Abraham, dat er naast Izak ook een Ezau leefde naast Jacob in het huisgezin van Izak en Rebecca, zoo blijkt het ook' in de bedeeling van het Nieuwe Testament voortdurend het geval ie zijn. Niet al de kinderen van vrome ouders verkiezen te wandelen in den weg van vader en van moeder. Er zijn zonen en dochters die den weg des Heeren verlaten en de wijde wereld ingaan.

Het komt voor dat in één huisgezin, om den wille des Heeren, de zoon tweedrachtig. is tegen den vader, de dochter tegen de moeder, en dat - /ij des menschen vijand worden die iijn huisgenooten zijn. Ook hierin wordt een woord van den Heere Jezus vervuld. Gods genade gaat wel van geslachte tot geslachte, maar is geen erfgoed voor alle kinderen.

Maar zooals vrome ouders aen zielsverdriet kunnen hebben, als zij voor hun opgen zien dat hun kinderen afhoereeren en aan God den trotschen nek toekeeren, zoo verheugen zij zich ten zeerste en danken er God innig - ^oor als zij bespeuren, dat ook in het hart hunner kinderen liefde voor den Heere en voor Zijn dienst gevonden, wordt, en als dat operibaar wordt door de gewichtige keuze, die zij doen bij het afleggen, der openbare belijdenis.

Een dag van blijdschap is het ook voor de kerk des Heeren, als zij zien mag dat een schare van jongelingen en jongedochters, die als kleine kinderen in haar midden den heiligen Doop ontvangen hebben, en die in het midden - der gemeente zijn opgewassen onder de bediening van het Woord, komen tot de goede keuze voor tijd en eeuwigheid en zich verbinden aan den dienst des Heeren. De kerk doopt weliswaar al de kinderen die in het Christelijk gezin geboren worden, en zij brengt ze allen onder de middelen der genade en arbeidt aan de zielen.

Maar zij doet dat in hope, en denkt aan het lied van den zaaier, die hier tfedrukt mét tranen zaait, weenend voortgaat en het al zaait, maar eerst juichen zal als hij vruchten maait. De kerk weet dat het goede zaad soins door de vogelen wordt opgegeten, soms valt in steenachtige aarde, soms ook in de doornen. Zij ziet het voor oogen, dat menigmaal wie aanvankelijk voor Jezus waren, later niet meer met Hefii wandelen Maar als uit die groote kinderschare die eens den heiligen Doop in Gods Huis ontving, te zijner tijd de jongelingen en jongedochters komen om, dankend voor wat zij ontvingen, dien heiligen Doop voor eigen rekening te nenien, vrijwillig aan 's Heeren dienst zich te verbinden en Hem hun harten te wijden, dan ziet de kerk de eerste vfuchten van Gods genade, - en het is voor de gemeente een dag van blijdschap en dank aan den Heere.

Maar niet minder is het een dag van gewicht en beteekenis voor de jongelieden zelven die belijdenis des geloofs afleggen in het midden der gemeente. Zij zijn geboren in het christelijk gezin, zij Jiebben een opvoeding gehad in de vreeze des Heeren en zijn met de waarheid bekend gemaakt in het huisgezin, in de school en in de kerk. Doch toen waren zij kinderen en hadden in alles zich te schikken naar vader en moeder en zij ontvingen wat hun gegeven werd. Maar het oogenblik is gekomen dat zij niet meer kleine kinderen zijn, dat ze groot geworden zijn, dat ze komen moeten tot een zelfstandige keuze.

Wat is het heerlijk als de jongeling óf jongedochter, volwassen geworden zijnde, na ernstig onderzoek van het eigen hart, in oprechtheid voor Gods aangezicht betuigen mag: toen ik een klein kind" was hebben mijn vader en moeder' mij laten doopen, maar ik wist daar toen niets van, doch nu groot geworden zijnde en met bewustheid levende, dank ik den Heere dat ik in mijn kinderjaren dien Doop ontvangen heb. Was ik toen niet gedoopt, ik zou nu uit eigen beweging om den Doop vragen en niet rusten voor ik den heiligen Doop ontvangen had. Maar nu ik als kind zonder mijn weten gedoopt ben, nu neem ik als volwassene dien Doop voor eigen rekening en wensch uit eigen begeerte in het midden der wereld als een gedoopte in Jezus naam te leven.

Laat dan voor niet een jongeling of jongedochter het doen van belijdenis een kerkelijke formaliteit zijn die men uit gewoonte waarneemt. Het is niet goed belijdenis af te leggen, omdat het gewoonte is op zekeren leeftijd zulks te doen en daarmede het catechetisch onderwijs te besluiten. Belijdenis doen is een zaak van heiligen ernst. Het is het voor eigen rekening nemen van den heiligen Doop, het belijden van zijn persoonlijk geloof en toegang ontvangen tot het heilig Avondmaal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 maart 1918

De Heraut | 4 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 maart 1918

De Heraut | 4 Pagina's