Verbetering van Predikantstractementen.

Reeds vóór de Synode te Rotterdam saamkwam wees de Heraut er op, naar aanleiding van een schrijven ons toegezonden, hoe wenschelijk het was, dat degenen, die in dezen tijd bijzondere winsten hadden gemaakt of die door God den Heere met rijke middelen gezegend waren.zich het lot onzer noodlijden • de predikanten zouden aantrekken. Al is het de plicht van ieder, om in de eerste plaats te zorgen voor zijn eigen predikant, toch zijn er gemeenten, waar de meergegoedeft, zelfs na dien plicht volbracht te hebben, nog overhouden om voor andere dienaren des Woords te zorgeii, wier gemeente daartoe niet pf niet voldoende in staat is. In de Hervormde Kerk heeft men door een fonds onder den naam „Aanpakken" te stichten dan ook reeds duizenden tot verbetering der predikantstractementen bijeengebracht. En we zijn overtuigd, dat ook in onze kringen, al werd hier reeds nu veel meer voor de predikantstractementen opgebracht dan in de Hervormde Kerk, die zoo groote subsidie uit de Staatskas ontvangt, toch nog wel een nalezing te houden is. vooral nu de noodtoestand onzer predikanten zoo groot geworden is, dat de i2pCt. opslag, dien de Synode te Rotterdam aan alle Kerken als minimum aanbeval, niet meer dan een druppel is op een gloeienden steen.

De Synode van Rotterdam heeft dan ook aan de deputaten voor de verbetering der predikantstractementen opgedragen, orn, wanneer een verzoek tot hen kwam van broeders, die bereid zijn met het oog op de groote moeilijkheden, waarin de predikanten verkeeren, eene bijzondere gave voor dezen nood af te staan, deze broeders voor te lichten, welke predikanten voor zulk een ondersteuning het meest in aanmerking dienen te komen. Juist deze deputaten, die op de hoogte zijn van hetgeen elke Kerk aan tractement uitkeert en welke predikanten het meest hulp behoeven, kunnen het best deze voorlichting geven. En de broeders, die zulk een gave willen afzonderen, kunnen daarom niet beter doen, dan bij hen om raad aan te kloppen. Anders loopen zij gevaar hun gaven te schenken aan degenen, die misschien wel 't hardst klagen, ma^ niet aan degenen, die in stilte hun nood dragen.

Al heeft door verschillende oorzaken het wat lang geduurd, voordat deze deputaten saamkwamen, in hun'eerste samenkomst hebben zij deze opdracht der Synode ernstig overwogen, en het gevolg daarvan is de mededeeling, die in dit nummer is opgenomen. Zooals uit die mededeeling blijkt, zijn reeds enkele brieven van broeders, die tot dit doel een gave wilden afzonderen, ingekomen, maar deputaten hebben terecht geoordeeld, dat het goed zou wezen, wanneer het niet bij enkele persoonlijke verzoeken bleef, maar dat voor dit doel een comité werd gevormd. Natuurlijk kan dit comité niet van de deputaten uitgaan, want daartoe ontvingen zij van de Synode geen opdracht, maar wel kunnen deputaten de oprichting van zulk een comité in de hand werken, door de broeders en zusters, die voor dit doel een gave willen geven of mede daartoe willen arbeiden, saam te roepen en voorlichting te geven. Vandaar dat de oproeping geschiedt om aan deze deputaten de namen te zenden van degenen, die met dit plan instemmen, en wel vóór-15 Juni, opdat dan een samenkomst van deze broeders en zusters belegd kan worden.De tijd is wel krap genomen, maar voordat het Comité gevormd is en zijn arbeid is begonnen, verloopen toch allicht enkele maanden en het is vooral met het oog op de nog veel grootere moeilijkheden, die in den komenden winter te wachten zijn, gewenscht om zoo spoedig mogelijk aan onze predikanten hulpe te bieden.

Het doel van deputaten is daarbij niet om zelf de aldus inkomende gelden in ontvangst te nemen en over de beslissing dier gelden te beslissen, ook al zal, wanneer dit gevraagd" wordt, dit door deputaten natuurlijk niet geweigerd worden. Maar de Synode heeft, door deputaten alleen op te dragen degenen, die zulk een gave willen schenken, van voorlichting te dienen, ieder vrij willen laten, om, wanneer hij dit verkiest, zelf over de bestemming der gelden te beslissen en deze ook zelf te verzenden. De persoonlijke vrijheid blijft dus ten volle geëerbiedigd.

Hoofdzaak is echter, nu deputaten publiek deze oproeping hebben gedaan, , dat de zaak met kracht worde aangevat en doorgezet. Er zijn in onze Kerken genoeg broeders en zusters, die rijk zijn aan aardsche middelen en voor dit doel iets afzonderen kunnen. En de ernstige nood, waarin zoo menig predikant met zijn gezin verkeert, moge voor dezulken een prikkel wezen om niet alleen door een gave in geld voor de lenigingvan dien nood bij te dragen, maar ook hun kracht en tijd te geven ten einde anderen te bewegen hetzelfde te doen. Zoo alleen kan er een actie, ontstaan over heel het land, waardoor aan onze predikanten, die het meest met den nood der tijden te worstelen hebben, hulpe wordt geboden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen