GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De politieke pers en onze Kerken.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De politieke pers en onze Kerken.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er is een tijd geweest, dat de politieke pers zich weinig met het kerkelijk leven bemoeide.' Men gaf wel enkele nieuwsberichten over beroepen van predikanten enz. maar liet verder de Kerken rusten. Zooals de kerkelijke bladen zich niet bemoeiden met de politiek, zoo de politieke bladen niet met de Kerken.

Thans is hierin een omkeer gekomen. Vooral de liberale pers wijdt thans kolommen aan kerkelijke vraagstukken. Heele stukken uit kerkelijke bladen worden overgenomen. Er is blijkbaar ook in deze liberale kringen een belangstelling gekomen voor het kerkelijk leven als nooit te voren.

Op zich zelf ligt hierin een verblijdend teeken. Er blijkt uit, hoe de Kerk en het religieuse leven nog altoos een macht is in onS vaderland, waarmee men rekening wil houden. En voor menig liberaal, die natuurijk nooit kerkelijke bladen leest, is deze kerkelijke rubriek het eenige middel, waardoor hij op de hoogte komt van wat er in de kerkelijke wereld omgaat.

Indien de politieke pers er zich toe beperkte om verslagen te geven van belangrijke kerkelijke conferenties, uitknipsels gaf-uit kerkelijke bladen, zooals men dit ook doet van wetenschappelijke vergaderingen en van wetenschappelijke tijdschriften, dan zou hiertegen zeker geen het minste bezwaar bestaan.

Wel is het echter bedenkelijk, dat de politieke pers door dit Kerknieuws tracht invloed op het kerkelijk leven zelf uit te oefenen.

Het echt-liberale standpunt is juist, dat Kerk en politiek streng gescheiden moeten blijven. De Kerk mag op de politiek geen den minsten invloed uitoefenen. Maar is het dan niet ietwat zonderling, dat deze liberale politieke pers wel voortdurend tracht het kerkelijk leven te leiden en aangeeft, hoe het kerkelijk leven zich ontwikkelen moet!

En nog zonderlinger is, dat deze liberale pers, die van Rome op politiek gebied nietveel hebben moet, daarbij op kerkelijk gebied min of meer romaniseerende tendenzen vertoont. Zoo werd onlangs in een onzer grootste en invloedrijkste liberale bladen een pleidooi gevoerd om de „biecht" in onze Kerken in te voeren, en kort daarna kwam weer een artikel, waarin de voortreffelijkheid van het episcopaat in het licht werd gesteld.

Toch zouden deze extravagantiëa ons koud kunnen laten, wanneer deze liberale bladen alleen hun aandacht wijdden aan de Hervormde Kerk. Maar ook onze Gereformeerde Kerken worden besproken op een wijze, die een zeer eigenaardig karakter draagt.

Reeds de uitknipsels uit onze Kerkelijke Pers toonen, hoezeer het dezen redacteuren te doen is, niet om een objectfef overzicht te geven van wat er belangrijks in onze Kerken omgaat, maar om een bepaald doel na te jagen. Wat dat doel is, is niet onduidelijk. Al wat dienen kan om onze Kerken in een min of meer bespottelijk daglicht te stellen, wordt overgenomen. Zoodra er een vuurtje van verdeeldheid glinstert, is de liberale pers er bij om dit vuurtje aan te blazen. En al wat in onze Kerken min of meer afwijkt van de Gereformeerde lijn, wordt in deze liberale Pers toegejuicht. Zelfs vindt men in deze liberale Pers in den laatsten tijd schier een vaste rubriek onder het opschrift: van Gereformeerde zijde schrijft men ons, waarin dan allerlei malcontenten hun hart uitstorten.

Uit dit alles blijkt wel, hoe de liberale Pers in onze Gereformeerde Kerken een sta-in-den-weg ziet. Het echte onvervalschte Calvinisme is altoos het beste bolwerk tegen het Liberalisme gebleken. En daarom moet het divide et impera: verdeel en heersch, worden toegepast. Of liever nog, dè liberale pers zou in haar vuistje lachen, wanneer zij in onze Gereformeerde Kerken het stoere en onvervalschte Calvinisme het onderspit kon laten delven, zooals het haar ia de Hervormde Kerk gelukt is.

Dat een werkelijk Gereformeerde aan dit spel zou willen meedoen en daartoe de liberale pers als spreektrompet zou gebruiken, is natuurlijk ondenkbaar. De Gereformeerde. > men*, die achter het masker der anonymiteit verborgen, in de liberale pers stukken inzendt, is niet anders dan een verkapte liberaal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 5 oktober 1919

De Heraut | 4 Pagina's

De politieke pers en onze Kerken.

Bekijk de hele uitgave van zondag 5 oktober 1919

De Heraut | 4 Pagina's