GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Calvijn en de parochiekerken.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Calvijn en de parochiekerken.

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Na de Reformatie waren in de meeste Gereformeerde Kerken de vroeger bestaande parochiën opgeheven. Men had toen de eene en onverdeelde gemeente. En 't sprak dus vanzelf, dSt de predikanten, die telkens van kerkgebouw wisselden, daardoor weinig in verband traden met hun gehoor.

Calvijn hefcft van meet af hiertegen gewaarschuwd. Hij drong er telkens bij de Overheid op aan, die toen nog in kerkelijke zaken zoo goed als oppermachtig was, om de Kerk in parochiën te verdeelen. Dat Calvijn onder deze parochiën niet verstond wat men tegenwoordig de wijkindeeling noemt, is duidelijk. Wat Calvijn wilde was, dat de gemeente in vaste parochiën zou worden ingedeeld; dat elke parochie haar eigen kerk zou hebben; dat in deze kerk dezelfde predikant regelmatig zou optreden, en dat de leden der parochiën gehouden zouden wezen om onder dien predikant op te gaan.

Het was Calvijn tè doen om aan het telkens verwisselen van den predikant op den kansel en van het naloopen door de gemeenteleden een einde te maken. Wat hij wilde, was, dat de predikant zijn eigen gemeente zou leeren kennen en de gemeente hem.

Vandaar dat Calvijn na zijn verbanning uit Geneve, toen pogingen werden aangewend om hem weer naar Geneve te doen terugkeeren, aan de Synode te Zurich schreef in een plan tot betere doorvoering van de reformatie, dat voor een strengere handhaving van de tucht in de eerste plaats noodig was, dat de stad zou verdeeld worden in vaste parochies, omdat, zooals hij er aan toevoegde, de stad niet alleen zoo bevolkt is, maar de bevolking ook saamgesteld is uit lieden van verschillende afkomst en daarom het toezicht en bestuur der gemeente altijd verward zal wezen, wanneer het volk niét meer van nabij zijn eigen predikant kennen leert en de predikant zijn eigen volk, En dat kan alleen geschieden door deze instelling.

Herminjard teekent daarbij aan, dat Calvijn de gelegenheid had gehad om de voordeelen van deze organisatie te leeren kennen tijdens zijn verblijf te Bazel, waar elk gemeentelid verplicht was, althans des Zondags, de Kerk van zijn Parochie te bezoeken, opdat de predikant des te beter zijn kudde mocht leeren kennen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 15 februari 1920

De Heraut | 4 Pagina's

Calvijn en de parochiekerken.

Bekijk de hele uitgave van zondag 15 februari 1920

De Heraut | 4 Pagina's