Mevrouw Mond.

In den ouderdom van 86 jaar is in Eudokia, waar zij reeds jarenlang op de meest liefdevolle wijze verpleegd werd, zacht en kalm in haar Heiland ontslapen Mevrouw de weduwe Mond, geboren Kuyper, de vroegere Directrice van het Hospitium der Vrije Universiteit.

Zij die de oudste zuster van Dr. A. Kuyper was en met de innigste banden niet alleen van het bloed, maar ook van geestelijke gemeenschap met hem verbonden was, heeft hem slechts enkele dagen overleefd. Over hetgeen zij door haar trouwe liefde, vooral in dagen van nood en beproeving, voor Dr. A. Kuyper geweest is, van wiens gezin ze jarenlang deel uitmaakte, zal ik hier niet uitweiden. Maar wel voegt een woord van dankbare hulde, nu zij is heengegaan, voor hetgeen zij gedaan heeft voor onze Hoogeschool. Zij was de eerste, die geroepen werd, om als Directrice op te treden aan het Hospitium. Aan die taak heeft zij haar levenskracht gewijd, en de dankbare herinnering, die de studenten, welke onder haar leiding in het Hospitium zijn geweest, hebben bewaard aan haar, die zij steeds »tante Anna< noemden, is wel een bewijs, hoe zij die taak heeft volbracht. Gemakkelijk was die taak niet, waar zij de eerste was, die den gang van zulk een studentenhuishouding had vast te stellen. En zonder iets af te dingen op de uitnemende verdiensten van de latere Directrices, die haar zijn opgevolgd, mag toch wel gezegd worden, dat de goede naam, dien dit Hospitium verwierf, niet het minst aan haar te danken is geweest. Zij, die zelf een weduwe was zonder kinderen, had haar studenten lief als haar eigen zonen. Ze zorgde niet alleen voor hun lichamelijk welzijn, maar ook voor hun geestelijke belangen. En ze deed dit op zulk een wijze, dat Directeuren al spoedig inzagen, dat de aanstelling van een afzonderlijken Regent voor het Hospitium niet noodig was. Ze bezat den echt vrouwelijken tact om leiding te geven zonder dat die leiding ooit als een last werd gevoeld.

Op haar 70e jaar legde zij haar taak nader, omdat zij voelde dat haar krachten daartegen niet meer opgewassen waren. Van de welverdiende rust heeft zij nog 10 jaar genoten. Allengs verzwakte zij zoo naar lichaam en geest, dat zij in Eudokia moest verpleegd worden. Thans heeft God de Heere haar tot Zich genomen. Hare gedachtenis zal in zegening zijn bij allen, die haar gekend hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen