'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 113

natuurkunde en geloof in de jaren dertig

112

stemd voor een breed publiek, heeft geschreven, terwijl hij zich verder voorzichtig opstelde. Al voordat hij hoogleraar werd, had Sizoo toegezegd mee te werken aan een serie, getiteld Christendom en Natuurwetenschap, een initiatief van de cvng. Verschillende leden zouden een deel uit deze serie voor hun rekening nemen en Sizoo had beloofd een boek te schrijven over de speciale relativiteitstheorie. Toen hem kort na zijn aantreden als hoogleraar werd gevraagd zijn belofte in te lossen, aarzelde hij om te schrijven over dit onderwerp waarin hij geen specialist was. De speciale relativiteitstheorie was meer iets voor een theoretisch fysicus en Sizoo was net benoemd als hoogleraar experimentele natuurkunde. Wanneer hij zich aan dit onderwerp zou wagen, zou dat in de universitaire wereld waarschijnlijk niet gewaardeerd worden. Als hij echter over zijn eigen vakgebied zou schrijven kon hij niet om de ouderdomsbepalingen heen en zou hij zichzelf en de nieuwe faculteit in een discussie betrekken waar hij zich voorlopig liever verre van hield. Sizoo legde zijn dilemma voor aan Schouten, die in de redactie van de serie zat. Die reageerde fel en vond dat Sizoo zich niet door angst moest laten leiden. Hij drong erop aan dat Sizoo wel over radioactiviteit zou schrijven en hij zou hem toegevoegd hebben: ‘Zie je nu wel, nu ben je benoemd en nu durf je niet meer!’ Sizoo was nog niet overtuigd en zocht contact met de vu-theoloog C. van Gelderen. Het zal geen toeval geweest zijn dat hij hiervoor Van Gelderen koos, die als iets gematigder bekend stond dan Hepp of Aalders. De gesprekken met Van Gelderen deden hem zijn aarzeling overwinnen. Deze zei hem dat wanneer hij het wetenschappelijk kon verantwoorden, hij het boek moest schrijven en voegde er aan toe: ‘Schrijf het boekje zo, dat je het vertrouwen van het gereformeerde volk niet verliest.’ Een raad die Sizoo in zijn oren heeft geknoopt en die ook paste bij de manier waarop hij de achterban tegemoet trad in zijn spreekbeurten. Sizoo herinnerde zich later dat in veel kerkbodes het boek inderdaad positief is besproken.32 In het eerste jaar van zijn hoogleraarschap werd Sizoo ook benaderd door de theoloog Aalders die werkte aan een boek over De Goddelijke Openbaring in de eerste drie hoofdstukken van Genesis. Hij wilde wel eens met Sizoo praten over de nieuwe ouderdomsbepalingen. Aan deze gesprekken had Sizoo gemengde herinneringen.33 Aalders wilde, zo herinnerde Sizoo zich, bij zijn exegese wel degelijk rekening hou-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen