125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 226

nieuwe benoemingen

nieuwe benoemingen De Tweede Wereldoorlog betekende ook in personeel opzicht een cesuur in de geschiedenis van de faculteit. In 1945 werd W. H. Gispen benoemd tot opvolger van Van Gelderen en trad Berkouwer aan als gewoon hoogleraar. Ingrijpend was de wisseling van de wacht die plaatsvond tussen 1950 en 1953. Aalders, Grosheide en Hepp verdwenen van het toneel, Berkouwer, N. H. Ridderbos en R. Schippers namen hun plaats in. In deze paragraaf wil ik bij deze benoemingen stil staan door te wijzen op de meest saillante punten.25 Per 1 oktober 1945 werd Van Gelderen emeritaat verleend. Hij was 73 jaar, drie jaar ouder dan gebruikelijk. In 1942 had de letterenfaculteit de wens te kennen gegeven dat hij zijn emeritaat een jaar zou uitstellen, en hoewel curatoren in eerste instantie tegensputterden, werd deze wens in tweede instantie gehonoreerd. Uiteindelijk werd zijn emeritering drie jaar opgeschort.26 Dit hing samen met de verplichting om goedkeuring aan de overheid te vragen voor nieuwe benoemingen. Dit zou kunnen betekenen dat mensen werden afgewezen en de vu zou het risico lopen dat de overheid pro-Duitse hoogleraren zou voorstellen of zelfs benoemen.27 Vandaar dat in het geval van Van Gelderen (en Anema) van de huisregels werd afgeweken. Na de bevrijding achtte Van Gelderen het gewenst zijn emeritaat aan te vragen. W. H. Gispen werd benoemd tot zijn opvolger. Net als zijn voorganger werd hij tevens buitengewoon hoogleraar aan de theologische faculteit.28 Op 20 oktober 1945 hield Berkouwer de oratie ter gelegenheid van de dies natalis.29 Het was geen inaugurele oratie, maar markeerde wel een belangrijk moment in zijn loopbaan. Per 1 oktober was hij namelijk benoemd tot ordinarius. Reeds op 6 mei 1944 was daarover gesproken, pas op 18 augustus 1945 hadden directeuren het besluit genomen om hem te benoemen.30 In eerste instantie speelde de weinig coöperatieve houding van Hepp een rol, alsmede de slechte verbindingen in de hongerwinter.31 Daarna was de situatie in de Gereformeerde Kerken voor curatoren reden om de benoeming van Berkouwer nog even uit te stellen. Op de gezamenlijke vergadering van curatoren en directeuren van 25 mei 1945 was namelijk de vraag gerezen of het met het oog op de scheuring niet ‘meer wenschelijk’ zou zijn Berkouwer

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 225

225

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen