125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 306

de kwestie-baarda

zij de instelling van een studie-deputaatschap dat zich bezig zou houden met de vraag naar de aard van het schriftgezag en met de vraag ‘of de belijdenis van de theopneustie niet een duidelijke critische beoordeling veronderstelt van het uitgangspunt van de litterair-historische onderzoeksmethoden’. De commissie volgde de voorstellen van deputaten, maar wilde wel dat deputaten zich over het rapport van Wentsel zouden buigen. De synode sprak allereerst uit deputaten op te dragen niet aan het verzoek van Hegger te voldoen. Met andere woorden: van een gesprek met Baarda ten einde hem van zijn dwalingen te overtuigen mocht geen sprake zijn. Overigens blijkt uit de verslaglegging van deze synodezitting in Waarheid en Eenheid dat nogal wat synodeleden zich geërgerd hadden aan de taal van Hegger.58 Van den Berg had zich blijkbaar bijzonder opgewonden, want hij had meegedeeld dat als hij zou moeten vertellen hoe hij over dit bezwaarschrift dacht, hij onwelvoeglijke woorden zou moeten gaan gebruiken. Wie zich deze gentleman voor de geest haalt, beseft hoezeer hij zich aan dit bezwaarschrift had gestoord. Als tweede werd deputaten voor het verband opgedragen het gesprek over de ‘achtergronden’ voort te zetten. Welke achtergronden de synode bedoelde, was toen en is nu niet duidelijk. Evenmin is duidelijk waarom Baarda nog een rol speelde in het vervolg. Blijkbaar vielen de bedoelde ‘achtergronden’ toch zo samen met Baarda’s boekje, dat ze daarvan niet los konden worden gezien. Een en ander kreeg gestalte in enkele vergaderingen en conferenties van faculteit en deputaten.59

escalatie? In het Gereformeerd Weekblad van 25 mei 1973 sprak H.N. Ridderbos zijn mismoedige gedachten uit over de kerk. Alle pogingen, aldus de Kamper kerkvorst, om de polarisatie te beteugelen, lijken te mislukken. De aanleiding tot deze taxatie was een tv-uitzending waarin eerst de Loosdrechtse predikant W. C. van den Brink aan het woord kwam en vervolgens C. Augustijn. Van den Brink, schoonzoon van de vroegere vu-hoogleraar G. Ch. Aalders en zwager van voormalig deputaat dr. J. G. Aalders, bepleitte in die uitzending de handhaving van de tucht. Dat althans valt op te maken uit de reactie van Ridderbos,

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 305

305

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen