'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 184

revolutie, democratisering en onderzoeksbeleid

voorzag in een gekozen universiteitsraad die een benoemd universiteitsbestuur zou controleren.18 De studentenopstand ging aan de vu niet voorbij. In de ‘hete zomer van 1969’ verstoorden studenten een jaarvergadering van de Vereniging en gingen over tot bezetting van enkele vu-gebouwen.19 Ook in de hierop volgende jaren was een ‘bezetting’ of ‘sit-in’ bij studenten een geliefd middel om van zich te laten horen. De kritiek van de actievoerende vu-studenten had betrekking op kwesties die ook aan andere universiteiten aan de orde waren, voortkomend uit onbehagen over de bestaande maatschappelijke en universitaire structuren, maar richtte zich daarnaast ook op het christelijke karakter van de vu en de Vereniging. Van 19 op 20 juni 1969 was Sizoo, als president-directeur van de Vereniging, een hele nacht in de weer met studenten die het provisorium hadden bezet, een nacht die eindigde met een ontruiming door de politie. Sizoo had naar eigen zeggen wel oog voor de problemen die samenhingen met de ‘steeds toenemende massaliteit en complexiteit, de bureaucratisering, de technocratisering en de daaruit voortvloeiende ontpersoonlijking van onze maatschappij’. Toch had hij scherpe kritiek op de maatschappijvisie van de studenten. Zij gebruikten de universiteit slechts als aangrijpingspunt, maar ‘de doeleinden strekken zich uit tot de gehele maatschappelijke orde’. De ideologie waardoor de studenten zich lieten inspireren – neomarxistische ideeën als die van Herbert Marcuse – moest, volgens Sizoo ‘vanuit de levensovertuiging waarop de Vrije Universiteit rust, in volstrekte zin [...] worden afgewezen’.20 Het bestuur van de Vereniging gaf wel toe aan de uitbreiding van medezeggenschap en medeverantwoordelijkheid van alle geledingen binnen de universiteit. Daarvoor werd een nieuwe bestuursstructuur ingevoerd, die in hoofdlijnen de zojuist genoemde wub volgde. Op 31 augustus 1972 vond de overdracht van het bestuur van de colleges van curatoren en directeuren naar de universiteitsraad en het college van bestuur plaats. Het college van directeuren bleef bestaan als bestuur van de Vereniging.21 Aan de Faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen (de nieuwe naam van de faculteit sinds de Wet op het Wetenschappelijk Onderwijs van 1961) was van een grootschalige opstand van de studenten geen sprake.22 Ook aan deze faculteit werden echter veranderingen in gang gezet: de nieuwe bestuursstructuur, bijvoorbeeld, ging ook hier gelden. In de eerste helft van de jaren zestig was de faculteit al ge-

183

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen