1907-1908 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 106

96 wij mogen zulk een ondergang niet beschouwen als een wezenlijk verlies. Vergeleken met de gcheele schepping is dat niets meer, dan het vergaan van eene bloem of van een insect ten opzichte van onze aarde. Steeds ontluiken er nieuwe bloemen en worden er nieuwe insecten geboren, en evenzoo doet God steeds nieuwe wereldstelsels in het aanzijn treden. Van een toeval wil Kant niets weten; „niet de toevallige samenvoeging der atomen van Lucretius heeft de wereld gevormd". Integendeel, „men kan het wereldgebouw niet aanzien, zonder daarin het vaste merk der hand Gods te erkennen".

In het voorgaande heb ik getracht, zooveel mogelijk met de eigen woorden van Kant, een beknopt overzicht te geven van zijne theorie des hemels, van de wijze, waarop hij de vorming en beweging der hemellichamen verklaart. Gewoonlijk wordt de theorie van Kant verbonden met die van Laplace; mijn doel was om hier alleen de nevelbolhypothese, gelijk de eerste die heeft opgesteld en geheel afgescheiden van de wijzigingen en toevoegingen van den laatste, uiteen te zetten. En al heb ik dit doel niet geheel naar wensch bereikt, men vergeve mij mijne tekortkomingen en bedenke dat „in magiiis et voluisse sat est". KAMPEN.

W . H . NiEUWHUIS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen