1908-1909 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 30

22 te mogen zien en in de manie het sanguinisch karakter in ziekelijken vorm; dit laatste schijnt mij niet juist; de maniacus is geenszins niet-emotioneel, hij is dikwerf zelfs zeer gevoelig; bovendien zoude dan met Heijmans bij den overgang van de manische in de depressieve phase (van het manisch-depressive Irresein) een algeheele omslag van de drie hoofdkaraktereigenschappen moeten worden aangenomen, hetgeen toch bedenking ontmoet. Naar mij voorkomt, behoort de maniacus tot de groep der nerveuzen ; met de hysterici, daar door Heijmans reeds ondergebracht, vertoont hij trouwens veel overeenstemming. Wij zien m. i. in deze classificatie ons den weg ontsloten om na te gaan, wat de teekeningen ons omtrent het gemoedsleven der auteurs vermogen te leeren. Wij kunnen aan personen, wier teekeningen ons gegeven zijn, na hunne hoofdkaraktereigenschappen te hebben vastgesteld, een plaats in het stelsel aanwijzen, en vervolgens onderzoeken, wat het kenmerkende is van de teekeningen van die personen, die tot éénzelfde groep behooren. Hierbij mag niet uit het oog worden verloren, dat tusschen de personen van één groep onderling soms zeer belangrijke verschillen bestaan, maar indien men de voorzorg genomen heeft om zich te bepalen tot personen, wier plaats in het systeem voldoende vaststaat, is het gevaar, dat de onderlinge verschillen tot verwarring aanleiding zullen geven, m. i. betrekkelijk gering. Voor ik met mijn betoog verder ga, zoude ik willen opmerken, dat het geen aanbeveling kan verdienen, dat men zich bij dit onderzoek uitsluitend tot teekeningen bepale; immers wat omtrent deze in het voorafgaande is vermeld, geldt in menig opzicht, en tot op zekere hoogte, ook van het schrift. Het is van algemeens bekendheid, dat men aan het uiterlijk van het schrift den schrijver erkent wanneer men producten van dezelfde hand reeds eenige malen onder de oogen heeft gehad. Zulks wijst op het individueel karakter van het schrift. „L'homme imprime", aldus begint de nestor der Fransche graphologen : Crépieux-Jamin, zijn Traite pratique de Graphologie, „a tout ce qu' il fait Ie cachet de son individualité". Dit individueel karakter wettigt het vermoeden, dat personen, wier geestesleven

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen