1909-1910 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 26

18 daarbij in acht moet nemen voor verschillende bronnen van fouten. Er zijn toch allerlei omstandigheden, waardoor min of meer belangrijke afwijkingen kunnen ontstaan, zoodat men hiermede zeer zeker rekening moet houden. De prikkel, waarmede men de gewaarwording wenscht te onderzoeken, moet altijd gedurende een bepaalden tijd op het zintuig inwerken, niet te lang maar ook niet te kort. In het eerste geval zou er immers rekening moeten gehouden worden met het gevoel van vermoeienis en in het tweede geval zou er geen duidelijke gewaarwording ontstaan. Voor elk zintuig bestaat er een zeker optimum voor den duur van den prikkel en hiervan moet men bij de proeven gebruik maken. Bovendien moet men ook rekening houden met de uitgebreidheid van den prikkel, en dQze is bij alle zintuigen niet zoo gemakkelijk te regelen. Voor den smaakzin heeft men reeds meermalen getracht de juistheid van de wet van Weher aan te toonen; meestal maakte men daarbij gebruik van de methode der juiste en fouitieve gevallen. Men onderzocht dus bij eene bepaalde soort van gewaarwording b.v. voor zuur het aantal gevallen, dat prikkels van verschillende sterkte juist of foutief waargenomen werden. Het bleek hieruit, dat de wet van Weber slechts tot op zekere hoogte van toepassing was; het was echter moeilijk de sterkte van den prikkel nauwkeurig vast te stellen, daar de uitgebreidheid van den prikkel op de tong niet altijd dezelfde was. Voor den reukzin heeft men de wet nog niet experimenteel kunnen nagaan; het is niet mogelijk hier den prikkel te localiseeren, omdat men geen directe aanraking met het neusslijmvlies heeft; men kan dus niets nagaan omtrent de uitgebreidheid van den prikkel ; wel is duidelijk gebleken, dat de prikkeldrempel buitengewoon laag is, waarvan boven reeds enkele cijfers werden genoemd. Voor den tast- en drukzin heeft Weher zijne eerste onderzoekingen gedaan. Het bleek hem, dat de prikkeldrempel op verschillende gedeelten van de huid niet gelijk is. Ook vond hij een duidelijk verschil naarmate liet gewicht met een grooter of kleiner deel van de huid in aanraking kwam. Hij gebruikte de methode der minimale veranderingen. Thans is gebleken, dat de wet alleen geldt voor prikkels

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen