1914-1915 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 16

8 tinuiteit van bepaalde, in plaats goed begrensde geleidingen (lange associatie- en commissurenvezels) in de groote hersenen is opgetreden. Door deze onderbreking zouden de „Partialgedachtnisse", die bij het handelen gaan functioneeren, gesplitst of anders geheel buiten functie gesteld, vernietigd worden. Door de onderbreking van lange geleidingen zou de extremiteiten-spheer (het sensomotorium) afgescheiden worden van de andere zintuigspheren. Het sensomotorium zou nu alleen nog maar eigen werk leveren („gliedkinetische" bewegingen), omdat de leiding door middel van de zintuigcentra weggevallen is, De tegenwoordige opvatting van de physiologic van het centrale zenuwstelsel is niet in overeenstemming met de opvattingen van LiEPMANN (v. MoNAKOVk'). Noch een sensomotorium in den zin van LiEPMANN, noch nauwer omschreven corticale velden voor „Partialgedachtnisse" kunnen aangenomen worden. Physiologisch zijn bijzondere (autonome) zintuigvoorstellingen (visueele, akustische, enz., even goed als „bewegingsvoorstellingen") te verwerpen, want het is nauwelijks in te denken, dat er voorstellingen zouden zijn, die „physiologisch" uitsluitend of in hoofdzaak uit optische, akustische, sensible of motorische componenten zijn samengesteld. Zoo is LiEPMANN van klinische feiten uitgegaan, die telkens weer in de praktijk bevestigd worden, maar de physiologische moeilijkheden zijn ten deele over 't hoofd gezien. Bij den lijder aan apraxie heeft men te doen met patho-physiologische stoornissen, die door ruwe anatomische oorzaken zijn ontstaan. Tusschen het psychologisch en het physiologisch begrip („Erkennen") bestaat een hemelsbreed ondsciieid. De lijder aan apraxie kan wel op een bepaald moment, waarop zijn opmerkzaamheid door toeroepen en derg. gespannen is, een objekt, dat hem voorgelegd is, herkennen, maar behoeft het daarom nog niet in elke phase van het handelen te herkenhen, resp. het van andere te onderscheiden en kennend te benutten. De apraxie komt tot stand door gecombineerd wegvallen, temporair ophouden van zeer menigvuldige physiologische componenten in het raderwerk der handeling en derg. Hierbij komt o.a. ook aan de gnostische en ook aan de centraal sensible (kinaesthetische), natuurlijk ook aan opmerkzaamheids-momenten (vernauwing der opmerkzaamheid), verder ook aan de momentane oriënteering in de ruimte en aan het eigen lichaam enz. geen ondergeschikte beteekenis toe (v. MONAKOW).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen