1916-1917 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 16

4

II. Vooral de laatste 50 jaren hebben de natuurwetenschappelijke methoden van onderzoek hare intrede gedaan in de wetenschap der geneeskunde. En één van de voornaamste resultaten hiervan is wel geweest: onze kennis van de leer der immuniteit, d. w. z. van de wijze, waarop ons lichaam zich verdedigt tegen binnengedrongen bakteriën. Treffen chemische, physische, electrische of andere invloeden ons lichaam, dan blijft de genezing van de getroffen plaats streng plaatselijk. Eene brandwond bijv. geneest door plaatselijke regeneratie van het getroffen weefsel. Een achterblijvend litteeken moge het geheele leven lang de plaats aanduiden, waar de beschadiging geweest is, doch in ons bloed of op andere plaatsen van ons lichaam kunnen we niet constateeren, dat er eene laesie is geweest. Geheel anders is het, wanneer we getroffen worden door eene infectie met bakteriën. Al is de infectie ook streng plaatselijk, bijv. een steenpuist, dan kunnen we toch in ons bloed aantoonen, dat zich een strijd heeft afgespeeld, waarvan we de teekenen nog vrij langen tijd in ons bloed, dus door het geheele lichaam heen, kunnen aantoonen. Al die resultaten van die wetenschap der immuniteit U mede te deelen, is uit den aard der zaak nu ondoenlijk. Lijvige boekdeelen zijn hiermede gevuld. Dus zal ik U slechts op die enkele hoofdzaken wijzen, welke van belang zijn voor de verdere bespreking van dit onderwerp. Vooraf ga een enkel woord over infectie. We spreken dan van eene infectie, wanneer de inficieerende micro-organismen in staat zijn óf vanaf de huid of vanaf de slijmvliezen het organisme binnen te dringen. Het voorkomen op de huid alleen of op de slijmvliezen is niet voldoende. Streptococcen, staphylococcen en pneumococcen, de laatste bijna zonder uitzondering, komen op het slijmvlies van volkomen gezonde individuen voor. Zelfs zijn er, hierop zij met nadruk gewezen, vol virulente diphtheriebacillen uit den keel gekweekt, zonder eenig lokaal of algemeen verschijnsel gegeven te hebben. De huid en de slijmvliezen beschutten ons derhalve voor menige infectie. De slijmvliezen zijn minder resistent dan de huid. Toch levert de huid onder normale omstandigheden niet steeds eene voldoende beschutting tegen infectie op. Dit kan afhankelijk zijn van het inficieerende micro-organisme ; dat van den tetanus en malleus bijv. kunnen de intakte huid passeeren. Verder bestaan individueele verschillen; volgens CORNET bijv. is de huid van kinderen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen