1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 63

49

en doen bepalen ; doet hij dit niet, maar laat de mensch zich beheerschen door allerlei prikkels van buiten of door allerlei zondige neigingen van binnen, dan treedt hij uit den toestand van activiteit vrijwillig over in dien van z.g.n. passiviteit. Zulk een toestand van passiviteit vinden we bij personen, die zich laten beheerschen door hun hartstochten, door drankzucht, door speelzucht en meer dergelijke. Passiviteit is dus het zich overgeven aan de zonde, en hoe meer de mensch dat doet, des te spoediger voert die tiran onbeperkt alleenheerschappij in zijn binnenste. Hij wordt een slaaf, een slachtoffer der zonde. Wanneer hij echter wil, kan hij dat juk der zonde afschudden en terugkeeren uit de duisternis der zonde naar het licht der vrijheid. Daarom is elke misdadiger verantwoordelijk voor zijn daden en niet als een krankzinnige te beschouwen. Bij een krankzinnige hebben we ook een toestand van passiviteit, van onvrijheid, maar in ergere mate, zóó, dat hij zich niet meer uit dien toestand kan opheffen; geen macht meer heeft om tot den toestand van vrijheid terug te keeren. Er zijn drie soorten van menschen: vrijen, knechten en slaven. De slaven zijn de krankzinnigen, die hun vrijheid kwijt zijn en zich zelf niet vrij kunnen maken; de knechten zijn diegenen, die de zonde dienen, die leven voor zichzelf en de wereld ; en ten slotte de vrijen, die leven naar de inspraak van hun geweten. De mens6h, die toegeeft aan allerlei verleiding, aan zijn zondige neigingen en begeerten, staat in dezelfde verhouding tot een krankzinnige als een pop tot een vlinder en als een embryo tot een kind.' ^

. ^ ^

Het kenmerkende der psychosen is, dat zoowel de vrijheid als het vermogen tot vrijheid blijvend,^ of tenminste voor geruimen tijd, is verloren gegaan. Het wereld- en zelfbewustzijn kan min of meer beneveld, verward of zelfs verdwenen zijn, maar steeds is er volstrekt niets meer te ontdekken van ons hoogste bewustzijn, van onze rede. De krankzinnige is dus rede-loos. HEINROTH spreekt van „Seelenstörungen" en rekent daartoe allerlei vormen van „Seelenkrankheit", waarbij nog sprake is van een ziekteproces, en alle „krankhafte Zustande", waar 't ziekteproces afgeloopen is en geleid heeft tot dementie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen