1924 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 76

ÖO

waarmede direct kan worden uitgemaakt tot welke groep de betiokken persoon behoort. Snel is ook een inzicht mogelijk door gebruik te maken van de mengpipetten, die dienen om het aantal witte bloedlichaampjes te bepalen Eerst zuigt men tot de deelstreep I een 10 pCt. oplossing van citras natricus, daarna tot de deelstreep II een druppel bloed, uit een vingertop verkregen; het mengsel wordt in een horlogeglas gebracht. Van de personen, wier wederzijdsohe agglutinatie onderzocht moet worden, worden eerst deze mengsels gemaakt en dan met elkaar vergeleken door van mengsel A tot de deelstreep I op te zuigen in de mengpipet en daarna van mengsel B tot de deelstreep II microscopisch wordt nagegaan of agglutinatic aanwezig" is. Daarna zuigt men van mengsel B op tot de deelstreep I, waarna het mengsel A verder tot II wordt ogpezogen en ook hiervan in de hangende druppel op agglutinatie onderzocht. Enkele opmerkingen zou ik bij dit vooronderzoek willen maken. In de eerste plaats is het niet raadzaam met het microscopiseeren te wachten en dit eerst na 1 a 2 uur te verridhten, daar men dan agglutinatie over het hoofd kan zien, n.l, die agglutinatie, waarop haemolyse gevolgd is. Het is mij eenige malen gebeurd, dat ik, nadat ik den hcingende druppel gemaakt had, bij het microscopisdh onderzoek, dat ik direct instelde agglutinatie zag, om echter een half uur later nog slechts enkele roode bloedlichaampjes in mijn gezichtsveld te hebben, waarbij bleek, dat haemolyse de oorzaak was. In de tweede plaats is het niet voldoende om slechts gedurende een kwartier waar te nemen, daar men ook nog na dien tijd agglutinaitie ziet optreden, waarvan te voren niets te vinden was; men ziet dan soms vrij plotseling de erythrocyten naar elkaar toe gaan en samenklonteren. In de derde plaats is het voor ieder, die zich hier meer mee bezighoudt, duidelijk, dat er groot verschil bestaat in de intensiteit van de agglutinatie, in enkele gevallen ziet men samenklontering, maar kan men de omtrek van de roode cel misschien nog herkennen, in andere gevallen ziet men een totaal verdwijnen van allen vorm. Ik herinner mij een gezichtsveld, waarin de roode bloedlichaampjes geheel in langgerekte draden waren opgegaan, zoodat zich als het ware een telkamer onder het microscoop gevormd had. Men vraagt zich wel eens af of deze scheiding van groepen wel zoo scherp is. In dit verband is interessant het onderzoek dat Diemer in 1922 te memoreercn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen