1925 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 106

106 denken weet met deze dingen geen raad. Zijn cerebraal kennen begrijpt niet de persoonlijkheidsvariaties en uiteenloopende reacties op het ziekbed. Maar de invoelende menschenkenner en medicus verstaat aan het ziekbed de steeds weer anders genuanceerde -verschijnselen als een zinvolle eenheid van strijd van het gehecie organisme tegen de inwerkende factoren en het zoeken naar een nieuwe evenwichtsvorm, die kwalitatief zich onderscheidt van de oorspronkelijke. Het is in de subtiele medische intuïtie, in wat we plegen te noemen ,,de klinische blik", dat deze kenvorm bij den medicus-practicus zich duidelijk openbaart en in kennis en inzicht het causaal-verklarend weten verre overtreft. Maar het eigenaardige verschijnsel doet zich voor, dat wij medici toch graag retireeren op het inzicht in de causale relaties. En geen wonder. Als arts worden we geroepen bij den zieke en niet wat we er van denken, maar wat we er aan moeten doen, beheerscht daar de situatie. We moeten als het ware die ziekte weer doen verdwijnen, we moeten ze ergens kunnen aangrijpen en uitdrijven. Maar zooals eerder werd uiteengezet: alleen een mechanisme laat zich beheerschen, wijkt voor den invloed van buiten; de zieke mensch als organisme is niet te beheerschen, kan alleen door te werken op het geheel kwalitatief veranderen, eventueel van ziek gezond worden. Trouwens in de serumtherapie is dit beginsel reeds lang aanvaard en het is zonder twijfel dit principe dat homoeopathie tot een richting van beteekenis maakt, die steeds meer en meer wordt ingeslagen en ook door mannen als den chirurg Bier te Berlijn, van wie men dit om hun specialisme het laatst zou verwachten. Met de causaal mechanistische denkvorm alleen komt de geneesheer aan het ziekbed niet klaar en wie het toch zou willen probeeren, omdat hij meende, dat alleen deze kenvorm zuiver wetenschappelijk is, zal tot zijn teleurstelling ondervinden, dat de kwakzalver en somnabulist vaak meer succes heeft dan hij, omdat deze, hoe gebrekkig ook, langs een anderen weg bereikt, wat den medicus onmogelijk was. De practische arts doet goed aan het ziekbed naast de analytische denkvorm door synthetisch begrijpen te trachten den zieken mensch te leeren kennen. In de wetenschap gingen de groote mannen daarin voor Wundt kon als apperceptie-psycholoog — hoe graag hij ook wilde — het zieleleven niet verklaren en greep naar de ,,schöpfprische synthese"; Heidenhain streeft naar een synthetische morphologic, waarbij het organisme als een zelfstandige eenheid wordt herkend, die als totaliteit zich ontwikkelt en deelt; de physioloog HUI ^] sprak over het levende als over een schilderij, ^) Buytendijk. Over het Inaug. Oratie. Groningen.

verstaan

der Levensverschijnselen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen