1928 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 26

22 met bedenkingen en met feiten, die in tegenspraak waren met zijn vondsten. Maar toch bleef Broca ten slotte zijn meening handhaven, hij werd met of tegen zijn wil meegesleept door den stroom der localisaties en deze stroom was zoo sterk, dat hij geen weerstand meer kon bieden. Bouillaud (zie Marie ') was de vaandeldrager van deze leerstelling geweest, zijn autoriteit was groot in alle opzichten. En wat te zeggen van het leger dat hem volgde? „ C était la foule, la foule avec son instinct divinatoire et son ignorance profonde, la foule a la fois incrcdule et croyante, surtout si dans 1' objet de sa croyance il y a quclque chose d' extraordinaire et de merveilleux". Vele geneesheeren, die tot de oude medische generaties behoorden, waren „localisateurs", aanhangers van het systeem van Qall, wat de nieuwe generaties betreft, waren er een nog grooter aantal „localisateurs". De studenten waren het, omdat zij gevoelden, dat men er verder mee kwam, ten deele ook, omdat het mode was, maar zij waren het nog om een andere reden en wel van philosophischen aard. De strijd tusschen spiritualisme eenerzijds en materialisme anderzijds begon brandend te worden. Voor de echte spiritualisten scheen het wel, dat er inbreuk werd gemaakt op de waardigheid van de menschelijke ziel door de opvatting, die in bepaalde circumscripte plaatsen van de hersenen deze of gene psychische functie zocht. Rlle „novateurs" verdedigden met kracht de localisatie-theoriën, die als ze zegevierden naar hun meening de oude philosophie tot in hare grondslagen zou ondermijnen. Oe politieke hartstochten mengden er zich eveneens in en ten deele had bij de studenten het geloof in de localisaties deel uitgemaakt van het republikeinsche „credo". Broca kon geen weerstand bieden aan zijne omgeving, die hem in triomf meevoerde. Vanaf 1866 werd aangenomen, dat de derde frontaalwinding het specifieke centrum voor de gearticuleerde spraak was. Na de ontdekkingen der physiologen in 1870 en daarna was de theorie der hersenlocalisaties gevestigd en de localisatie door Broca ontdekt, gold als dogma. De drom der „locaHsateurs" kreeg machtige helpers. Charcot stelde zich aan de spits en legde door zijne schoone klinische en pathologisch-anatomische studies de fundamenten van de motorische localisaties bij 1) P. Marie, Semaine médicale, 1906.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen