De eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 15

13 "Schrift worden aangehaald en omdat het gezag aan één boek toegekend, niet het Nieuwe Testament als geheel raakt 3"). Wel daarentegen wordt het van beteekenis als Dionysius van Korinthe spreekt van Schriften des Heeren en daarmee duidelijk het Nieuwe Testament bedoelt 35), zelfs al, als Aristides de uitdrukking evangelische Schrift neerschrijft ^s). Het onderzoek naar den naam levert dus |iiet,..veel,, op. We kunnen niet zeggen, dat lang vóór Irenaeus c.s. reeds één naam voor den bundel der Nieuwtestamentische boeken wordt aangetroffen. Tot beter resultaat komen we, als we nagaan, of ook soms al eerder het besef leefde van een innerjjikejeenheid. Ik herinner er nadrukkelijk aan, dat we nu niet zoeken naar een gezaghebbende eenheid. We hebben om te vereenvoudigen onderscheiden en vragen dus alleen: vinden we al eerder de boeken van het Nieuwe Testament bijeen? En dan gaan we weer van 200 de geschiedenis terug loopend door. Inderdaad zijn er dan heel wat sporen. Wij vinden de boeken van het Nieuwe Testament in grooteren of kleineren getale min of meer duidelijk tot bundel vereenigd,bij de Scilitaansche martelaren ^7), bijTheophilusvanAntiochië^^)^ bij Dionysius van Korinthe 3^), bij Polykrates ^o), bij Melito van Sardes *'), bij Justinus ^2), in den z.g. tweeden brief van Clemens ^3), bij Irenaeus' presbyter 44). Maar vooral duidelijk bij Marcion. Marcion is de eerste geweest, die welbewust één Nieuw Testament wilde hebben, bestaande uit één evangelie en een aantal brieven. Hierover kan geen twijfel bestaan na de duidelijke berichten, die ons van meer dan een zijde toekomen 45). Nu kan men natuurlijk op tweeërlei wijze redeneeren. Men kan zeggen: Marcion zou zulk een eenheid niet hebben gemaakt, indien niet de kerk reeds vóór hem zulk een eenheid had gekend, men kan ook zeggen: uit reaktie tegen Marcion moest de kerk nu ook wel tot een eenheid komen. Mij persoonlijk lijkt het laatste wel zoo waarschijnlijk en dat, omdat van eenheid vóór Marcion toch eigenlijk geen spoor is te ontdekken, terwijl na hem die eenheid al spoedig een voldongen feit is 46). Inderdaad kunnen we ons zeer goed voorstellen, dat de kerk zich door haar strijd tegen Marcion van de eenheid van het Nieuwe Testament bewust werd, zooals ze straks door den kamp tegen het Montanisme leerde verstaan, dat de kanon van het Nieuwe Testament afgesloten was. Marcion is zeer zeker ook van beteekenis, onidat hij aan zijn, zij het willekeurig gevormd Nieuw Testament, gezag toekende. Een en ander heeft de kerk eerst langzamerhand van hem overgenomen. Want nog Hegesippus stelt niet Oud en Nieuw Testament naast elkaar, maar spreekt van i vófj.sq, oi •prpof-7,ra.t KXI b yXpisg, waarmee hij ongetwijfeld zakelijk Oud en Nieuw Testament wilde aanduiden, maar toch ook door de ongelijksoortigheid der uitdrukking toont, dat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen