GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

STEMMEN UIT ONZE KERKEN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

STEMMEN UIT ONZE KERKEN.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hooggeachte Redactie,

Evangelisatie is, en terecht, de 'cry onzer dagen, en dankbaar mlag erkend dat ook de Geref. Kerken zicli niet onbetuigd laten. M«t dit al ligt nog een .zware taak voor ons, voor en aleer wij kunnen zoggen dat onze Evangelisatie haar stemlpel op 't publiek© leven van dit land drukt. Hoe groot ook de akker des levens zij, die om bearb'eiding roept, en hoe weinige sc(mis de arbeiders die op den roepstem van den Heere des Oogstes acht geven, toch zij' het mijt vergund een terrein aan te wijzen, dat schier nog geheel braak ligt. En toch zijti daar — haast zoude ik zeggen in grooter nood dan elders — duizenden zielen, die onschatbare verkwikking gebracht zouden 'kunnen worden, 'menschen, die juist in • de droeve om'standigheden waarin zij' verkeeren, zoo groote behoefte hebben aan den grooten Medicijnmeester

Ik denk hier —• en u zult het reeds geraden hebben

— aan evangelisatie in de diverse — Weest „neutrale" — ziekeninrichtingen.

Ligt een onzer in zoo'n huis, dan wordt hij' zeer zeker geregeld door zijn predikant bezocht. Meerdere predikanten zijn gewoon in zoo'n geval hardop te bidden en daarbij ook de andere patiënten — in 't algemeen" — te gedenken; of ook wel spireken ze met elk van hen afzonderlijk, wat echter allen niet doen. En bovendien, tegenover die ééne zaal waar en die ééne maal dat dominee komt, staan ontelbare zalen waar hij niet komt. 's Zondags is er „kerk", doch waar bovendien deze stichtelijke uren door Hervormde en/of R.K. geestelijken geleid worden, is alle invloed onzerzijds uitgesloten, terwijl natuurlijk het m'eerendeel der patiënten loni! redenen van gezondheid hieraan geen deel kan nemen. In de stichtingsboekerij'en wordt Christelijkeja zelfs stichtelijke lectuur nevens neutrale boeken aangetroffen.

Maar dat is dan ook de eenige geestelijke bearbeiding en u voelt, die gaat boveridien aan „lauwen" en „onverschilligen" voorbij. Denk u eens in, die honderden, ja duizenden, die daar, bijna alle in smarten, nederliggen, die velen die daar de eeuwigheid ingaan, zonder dat hen ooit aan ziekbed of stervenssponde gesproken wordt van onzen barmhartigen Hoogepriester, die zondaars zalig maakt.

Moet dit niet loodzwaar ons "drukken, , wij! zijn toch o|nzen broeders hoeder? Wijst de II. S. ons niet op do waarde van een menschenziel ?

Hier moet ingegrepen.

Ontkend mag niet, dat het een kiesch geval betreft. Delicate behandeling ij eisch!

Het beste zou wel zijn dat de gemeenten voor de geestelijke verzorging in de ziekenhuizen aanwezen öf een bepaalden persoon èf een dienaar des Woords, die dan als „missionair" dienaar zich geheel aan deze en andere evangelisatie wijdde. Natuurlijk wordt voor arbeid onder zieken — wier natuur nog wat prikkelbaarder is dan de onze — veel tact en levenswijsheid vereischt. Daarentegen slaat, dat de geestelijke depressie die mtet elke afmattende kwaal gepaard gaat, de eentoonigheid en eenzaamheid van 't ziekenzaalleven, de zucht naar afwisseling en ook de behoefte zijn hart eens te kunnen uitstorten, middelen kunnen zijn in Gods hand om' den predikant of bezoeker niet weg te sturen.

Niet ondenkbaar is dat van de zijde der directies bezwaar zoiu worden gemaakt tegen het feit dat de bezoeker strikt genomen namens den kerkeraad van een bepaalde kerk kwam'. Zoolang het geen predikant geldt, zou het bezwaar ondervangen kunnen worden door voor dezen tak van arbeid een speciale vereeniging op G.G. en onder opKicht van den Kerkeraad in 't leven te roepen.

Ook al is de voornoomide aanstelling van een specialen arbeider niet direct mogelijk, dan nog is andere bearbeiding niet uitgeBloten. Men zou bijv. elke zieke des Zaterdags een stichtelijke-overdenking kunnen doen uitreiken, 'meditatie bij welks keuze men denke aan de oimgeving waarin zij! g!elezen wordt. Lectuur, 'n mooie te'fcstkaart, 't vindt zijta weg Wel.

Ook dan is nog des arbeids te over. Juist daaromi — len niet alleen om. de contributiepienningen te innen — is 'n vereeniging die zich voor dezen arbeid interesseert gewenscht.

Ook zoude den !kerkeraad en de gewone evangelisatie veelfezins de tijd voor „details" ontbreken. Kleine liefdeblijken treffen soms meer, dan groote giften, kleine vonk geeft groote vlam'. Men zorge dus ook voor de kleine dingen. En hier zouden onze dames nuttig werk kunnen doen. liet schijnen slechts nietige zaken die toch 'n atmosfeer van sympathie kunnen scheppen, 'n Ruikertje bloemen op de zaal geeft direct een vroolijker aanzien, 'n enkele maal een' patiënt die geen bezoek van verwanten of vrienden heeft, 'n bezoek brengen, enz. enz. te veel om' opi te noemen, maar voor iemand die „dienen" wil nooit te veel. Ook door 'n zang of strijkkwartet je — zangkoor of heerenkwartet geeft mleestal te zwaar geluid voor 'n ziekenzaal — kan mienigmaal licht in lijden gebracht worden.

Voor alle dingen hoede mien zich ervoor tegenover de zieken vrees of afschuw te toonen, niets Wat hen mieer grieft en zich van de gedwongen verhouding bewust doet terugtrekken.

Zeer zeker iniogen de perken, ons door hygiene gesteld, niet straffeloos overschreden, noch de vereischte voorzorgs'maatregelen onbewust veronachtzaamd worden, 'm'aar van excessen late men af.

Ongetwijfeld zullen velen op 't eerste gezicht voor den arbeid onder de zieken weinig gevoelen, 'n Ziekenzaal is vooral voor ietwat gevoelige naturen een schokkend gezicht, al went men er gauw! aan. Daargelaten echter dat dit geen reden mag ofi kan zijh om deze 'menschen nu maar aan hun lot over te laten, zullen wij ook deze aarzeling overwinnen als wij denken aan Hem, wiens gevoel en gemoed duizendmaal teederder en fijner ontwikkeld was, en 'tot Wien alle ellende kwam', om genezen te worden; of werden, niet melaatschen door aanraking gereinigd?

Ik mioet nog iets zeggen over 't verplegend personeel, dat overwegend vrouwelijk is. Velen hunner, vooral in groote steden, komen uit andere plaatsen en zijn. dus in de stad onbekend, in meer dan één zin des woords. Ten andere is, wanneer ze geen bekenden hebben ter plaatse, hun bestaan dikwijls eenzaam'; velen on'der hen-laten na ter kerk te gaan, zij'n of worden religieus-apathisch. Misschien zouden wij door met hen in relatie te komen en hen in kring o'f gezin welkom 303 te heeten nog veel goeds kunnen bereiken. Kwaad 'kan het in elk geval niet, waimeer ze zien dat ook nog andersdenkenden een warm' hart hebben voor leder die in den m'oeilijken strijd om 't bestaan vereenzaamd is.

Hooggeachte Redactie, ik ben gekomen aan 't eind van 'mijn schrijven, hartelijk dank voor 't mij betoonde gedxüd en voor uw welwillende aandacht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juni 1923

De Reformatie | 8 Pagina's

STEMMEN UIT ONZE KERKEN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juni 1923

De Reformatie | 8 Pagina's