GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

KERKELIJK LEVEN IN NED. INDIË.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KERKELIJK LEVEN IN NED. INDIË.

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een Glassicale Vergadering in Indië.

Den 4, 5 en 6den Juni hoopt de Classis-Batavia van de Gereformeerde Kerken in Ned.-Indië te ver­

gaderen, en naar aanleiding daarvan wil ik gaarne eens iets zeggen over het gewicht van het bestaan dezer Classis.

Dat zal in Holland niet zoo dadelijk in het oog vallen. Er bestaan in ons kerkelijk vaderland zooveel Classes, niet alleen van onze eigen Kerken, maar ook van do andere. En aandacht wordt er door de gemeenteleden, aan de Classicale Vergaderingen niet zooveel gewijd, dan wamieer er leergeschillen ter sprake komen, of als een Classis zoogenaamd 350 jaar bestaat! Zelfs particuliere'Synodes trekken nog zoo de aandacht niet... Pas wanneer" er een Generale Synode gehouden wordt leeft heel kerkelijk Nederland mee.

Dat het in Indië nu zoo heel anders is, vindt niet alleen zijn reden in het feit, dat onze Classis in Indië de bevoegdheid van een Particuliere Synode heeft, en al evenmin slechts hierin, dat er in deze landen geer» Gcuei'ale Synode gehouden wordt, want genoemde bevoegdheid treedt in haar vergaderingen niet op den voorgrond, en het meeleven met de Generale Synode is in Indië zeker niet minder dan in Holland. Veel meer moet de algemeene belangstelling in de gemeente voor, de Classis-vorgaderingen hierin gezocht worden, dat iedereen voelt dat de eenheid onzer Kerken in Indië daar steeds zoo heerlijk gezien en beleefd wordt. Gewend aan het leven in zekere isoleering, bloeit op de Classis de rqkdom der gemeenschap. Maanden aaneen heeft men als Kerken niet het minste persoonlijk contact, maar dan eenmaal in het jaar ontmoeten allen elkander op de Classicale Vergadering. Hoe ver men ook van elkaar verwijderd is: de afstand tusschen Batavia en Soerabaia is 900 K.M., en de verst-verwijderde Kerken liggen even ver uiteen als Amsterdam en Jeruza^ leui, .... in Juni komt men samen.

Op de Classis klopt het gevoel van eenheid weer. Daar komt men weer levendig tot het besef als plaatselijke kerk dan toch niet alléén te staan in deze wijde landen. Daar hoort men van elkanders strijd en van eikanders ervaringen; en zoo vindt men er troost en sterkte, wijsheid en bemoediging bij elkander. En tesanicn bezint men zich opnieuw op de groote roeping dic' onze kleine Kerkengroep in deze uitgestrekte gewesten heeft.

Meer dan éénmaal per jaar kan zulk een vei'gaderiug niet gehouden worden. Daarvoor zijn de aistandsn ite groot, .en, daarmee gepaard gaande, do onkosten evenzeer. De afgevaardigde van de Kerk van Medan, tot uog too de eenige Gereformeerde Kerk in do Buitengiiwesten, moet dagen lang varen, om Java te bereiken, e 11 dan nog één of tv; ee dagen sporen voor hij ter ulaatse der vergadering is. Tot heden toe is deze Kerk dan ook steeds slechts door haar predikant vertegenr woordigd geweest; het is den ouderlingen, gewoonlijk niet mogelijk er een 14 dagen (want die zijn er zeker mee gemoeid) uit te breken; en bovendien zou het de finantieele lasten der Classis weer aanmerkelijk bezwaren. De onkosten beloopen jaarlijks toch reeds een f 1000, die door de acht Kerken tesamen moeten worde n opgebracht. Men kan er eenvoudig niet aan denken meermalen por jaar te vergaderen.

Meer dan één Classis heeft men in Indië nog niet.... bij gebrek aan Kerken. Er is zelfs indertijd heel wat over te doen geewest, hoe onze Classis heeten zou, en de naam „Classis-Java" is eonigen tijd in zwang geweest. Gelukkig is dat later veranderd in Classis-Batavia, waarmee we in de nomenclatuur van de Classis niet alleen in overeenstemming kwamon met het Hollandsch gebruik, maar waar ook de muziek in speelt, dat er nog eens andere Classes, b.v. de Classis-Soerabaia of de Classis-Djokjakarta zouden gevormd kujinen worden. Nu zijn we, mensohelijkenvijze gesproken, nog n el lang zoover niet, maar toch is het goed óók in lie t formeele het geloofsidealisme niet te verliezen, maar lot uiting te brengen.

Een eigenaardigheid van de Indischa Classis is nu voorts ook, dat ze - elk jaar op een andere plaats vergadert, waarvan alleen Medan om den afstand en do oiikosteii. uitgesloten is. Er is wel eens over gesproken een vaste vergaderplaats aan te nemen, waarbij mot name genoemd werden Djokjakarta in het midden van Java, of Bandoeng met het oog op het koel klimaat. Voor beido valt veel ie zeggen: het eerste zou vee) tijd en reiskosten besparen, on wat een koel klimaat in Indië beteekent als er vergaderd moet worden...., ja, daarvoor moet men eigenlijk in Indië geweest zijn! Toch kon de Classis er nooit toe besluiten. Do Kerken stellen liet te veel op prijs de Classis te mogen ontvangen, en dan ook in de gelegenheid te zijn hare vergaderingen, voor zoover geoorloofd, bij te wonen, dan dat de Classis van haar gewoonte zou kunnen afwijken.

Zoo sterk werd in do eerste jaren van samenkomen de blijdschap der gemeeiischap gevoeld, dat men toen gewoon was met de plaatselijke Kerk, waar vergaderd werd, het Heilig Avondmaal te gebruiken. De afgevaardigden woonden dan het Avondmaal als gasten bij. Misschien brengt wel niets de groote vreugde en het geestelijk genieten in elkanders samenzijn zóó sterk tot uitdrukking dan deze usantie der eerste jaren. Toch is dit na enkele jaren reeds opgehouden. Niet omdat de vreugd© getaand was, en men meer aan het jaarlijksche samenkomen gewende, , maar omdat men tegen zulk een afzonderlijke Avondmaalsviering toch wel bezwaren voelde rijzen.

Toch is hier-medo de samenkomst met de ontvangende gemeente niet opgeheven. Integendeel, zij vormt nog steeds het rijk begin van iedere Classicale Vergadering. Den avond vóór de vergadering der Classis wordt steeds een Ontmoetingsavond gehouden. Van ver uiteenliggende plaatsen zijn de afgevaardigden der Kerken bijeengekomen, en worden nu welkom geheeten door den Praeses van dien roependen Kerkeraad in het midden van een gemeente-vergadering. Gewoonlijk is hierbij' het kerkgebouw met bloemen en palmen versierd, en zijn de stoelen om tafeltjes gezot. zoodat het geheel een intiem', huiselijk, gezellig karakter draagt. Toch spreekt de predikant der roepende Kerk nu slechts kort. Eerst geeft hij zoo spoedig mogelijk gelegenheid aan den Praeses van de vorige Classis ons allen voor t© gaan in een Bidstond voor de Classis en de Kerken. Een korte, toepasselijke preek lejdt ons op' tot het gebed, waarini zich allen vereenigen tot dankzegging on smeekingen. Het is steeds weer het ontroerend begin van de beteekenisvoll© Classisdagen, waarbij de Kerkan gemoenschappelijk de zegeningen des Heeren gedenken, ma'ar ook zich waarachtig verootmoedigen vanwege alle zwakheid, zonden en tekortkomingen; waarbij gebeden wordt om de leiding des Geeste-s voor de komende dagen, maar ovenzeer om 'den bijstand en de hulpe Gods voor het komende jaar.

En na dien bidstond blijven we - dan, in gemeenschap der heiligen, nog menig uur bij elkaar; en slechts de wetenschap, dat morgen de Classicale Vergaderingen reeids vroeg moeten bogirmen (men doet in Indië zooveel mogelijk in de frisschere morgonuren af) drijft ons tenslotte uit elkander^ een ieder naar zijn logies bij cle broeders en zusters, waar dan meestal nog heel wat nagepraat wordt. Op dien ontmoetingsavond wordt gezongen, en treden, ook de nieuw-aangekomen predikanten op, om de irarteiijke welkomstwoorden kort te beantwoorden. En in de pauzes wordt druk kennis] gemaakt.

Het ligt voor de hand, dat do Indische Classis in één dag niet afloopen kan. Gewoonlijk moet er druk vergaderd worden om in twee dagen klaar to komen. Er is zelfs de laatste jaren al sprake van o-m dria dagen te gaan vergaderen; maar dat wordt, met de twee reisdagen mee, al weer vijf dagen: voor do meeste ouderlingen wat ie lang, en voor de predikanten, die 's Zondags weer preeken moeten, ook een bezwaar.

Deputaten ad ar-t. 49 D.K.O. .kent de Classis-Batavia niet in den gewonen zin des woords: zij is zelve Part. Synode. Toch ontbrekeri ook zij op de Classis niet. Men heeft er deze zeer gelukkige oplossing; op gevonden, dat alle Missionaire Dienaren des Woords als zoodanig deze taak vervullen, gelijk ze trouwens niet alleen „bij voorvallende zwarigheden" aanwezig zijn, maar alle vergaderingen als adviseerendo leden bijwonen. Wat de in dubbelen zin jeugdige Classis-Batavia : als Classis nog slechts sinds 1921 samenko'meinde, en bestaande uit voor het meerendeel jeugdige predikanten en ouderlingen, aan hen te dankon heoft; ^ is niet met weinig woorden te zeggen. Wel willen zij zicli de laatste jaren meer terugtrekken gaan, om zich geheel aan hun eigen arbeid te wijden, maar de Classis, al is ze dan de laatste jaren ook aanmerken lijk uitgegroeid en al respecteert ze de motieven der Miss. Dienaren des Woords, kan hen toch nog niet goed los laten, en drin, gt er dan ook telken jare weer op aan, dat zij toch zullen blijven komen. Het geeft bovendien het onberekenbare voordeel van nauw en levend contact tusschen Kerk en Zending, wat zeker een levensvoorwaarde voor onze Indische Kerken kan geno'Omd worden.

Wat er nu alzoo op onze Classical© Vergaderingie'n behandeld wordt, vertel ik het liefst den volgendon koer eens aan de hand van onze Vergadering van dit jaar.

Zonder thans gelegenheid te hebben dit nader uit te werken, moet ik toch nog één opmerking maken over het gewicht van het bestaan onzer Classis. En dat is deze: dat zij do EENIGE Classicale Vergaderinig is, die in geheel Indië-gehouden wordt. Die Protestianitsche Kerk kent geen Classes, al duikt allengs do behoefte op, om ook hiertoe te komen. Maar dit dateert eerst van zéér reoenten datum. Het zal de moeite waard zijn dit nog eens afzonderlijk nader onder oogen te zien, ook in verband met de toestanden in de vorige eeuwen, toen hier nog de oude Gereformeerde Kerk was. Wel mogen we echter dit artikel nu beëindigen met een woord van grooten dank aan God, dat Hij ons Gereformeerd kerkelijk leven in' Indië zoo heeft willen zegenen, dat we in d© Junimaand van dit jaar nu reeds voor de negende maal in Classicale Vergadering mogen samenkomen.

A. R.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 juni 1929

De Reformatie | 8 Pagina's

KERKELIJK LEVEN IN NED. INDIË.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 juni 1929

De Reformatie | 8 Pagina's