GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Zorg voor de werklooze arbeiders.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zorg voor de werklooze arbeiders.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

IV. (Slot.) Geestelijke Zorg!

In vergelijking met vroegere crises, wordt thans op materieel gebied voor de arbeiders heel wat gedaan. Daar blijft zeker een taak voor de Kerk, ook wal betreft de beoefening der Barmhartigheid, maar de zwaarste last is haar toch van de schouders genomen.

Er pleit dus alles voor, dat aan de geestelijke zorg volle tiandacht wordt gewijd en. dat men tracht, de moreele inzinking van hen, die getroffen werden, te voorkomen.

te voorkomen. De Gereformeerden zijn hierbij in gunstiger conditie dan de anderen. Niet alleen is, in het algemeen genomen, de organisatie beter, maar ook de bekendheid met de leden is grooter dan elders en het getal werkloozen is naar verhouding geringer dan bij andere Kerkengroepen.

Het veld is dus beter te overzien en de arbeid kan intensiever gebeuren dan overal elders, mits men den ernst van het vraagstuk on de beteekenis die het heeft voor Kerk en Koninkrijk Gods, verstaat. Wij hebben niet den indruk dat dit overal het geval is. Men moge dit ten deele toeschrijven aan de iets gunstiger economische positie van ons volk, maar dit laatste moet toch ook niet worden overdreven. Bovendien mag daar toch verwacht worden, zekere bewogenheid met het wee der ons omringende wereld.

Naar ons oordeel moet allereerst in de prediking blijken, dat er relatie is met den tijd waarin wij leven en met de zorg en nood, die ons omringt, omdat het den nood is van Gods creatuur en van Gods wereld. Geeft Gods Woord niet de boodschap voor dezen tijd, zoowel de prediking van de bezoldiging der zonde in het economisch leven, als het evangelie van de vrijmaking door het bloed van den Middelaar?

De toepassing van Gods W; Oord in bewogen tijden en dagen is niet gemakkelijk. Maar voor clichépreeken, die in alle tijden gehouden kunnen worden en waarin de band met het leven ontbreekt, is toch Gods Woord te goed en het ambt te hoog.

Daarenboven raken wij niet de harten van hen, die komen en begeeren te hooren wat God ook in dezen tijd, neen juist in dezen tijd. Zijn kinderen leeren wil. Dat beteekent niet, dat wij elke week z.g. Crisis-preeken willen hooren, veel m.inder economische of sociale beschouwingen, maar het beteekent wel, dat wij iets van den golfslag van het leven moeten merken in het woord van den prediker, opdat Gods Woord niet door onze traagheid krachteloos wordt gemaakt.

Van evenveel beteekenis is de herderlijke zorg. Men zal zich er rekenschap van moeten geven, dat zij die maanden lang zonder arbeid zijn, groot gevaar loopen ook geestelijk te derailleeren. Voor de jongeren geldt dit heel sterk, voor hen die de volle zorg voor een gezin hebben, zeker niet minder.

Wat doet de Kerk nu? In verband met werkloosheid en crisisregelingen ontbreekt dikwijls het contact met de diakenen. Niet geheel terecht naar ons oordeel. Ontbreekt niet veelzins ook het contact met de ouderlingen en den predikant? Wij zijn hier heel ongerust voor. Wij hebben de vrees, die op eenige ervaring gegrond is, dat men in deze gezinnen spaarzaam een ouderling, nog zeldzamer een predikant ziet. Erger, dat men dikwijls zelfs niet weet, welke geestelijke nood er héërsóht. dat men zelfs niet weet welke gezmnen, ook geestelijk, dreigen te zinken.

Men mag zich hier niet afmaken met het zeggen, dat men dit niet weten kan, want men moet het weten. Het eigenaardige van het herderlijke werk is juist, dat men het verloren© zoeken moet. Het verlorene komt niet uit zichzelf tot den herder, meldt zich ook niet verloren.

Als wij niet weten, wat er m onze wijk gebeurt, wat er met de zielen aan onze zorg toevertrouwd aan de hand is, dan is het niet in orde. D^aa hapert het aan de organisatie, aan de bezetting van den Kerkeraad, aan de vervulling van onzen plicht. E!ri wij vreezen, dat er vooral in de groote steden heel veel hapert. Niet het minst, omdat wij te gemakkelijk gelooven, dat het bij ons goed is, of weten dat het beter is dan bij anderen. Maar daai' zijn er in de groote stad, die leden zijn van de Gemeente en die verdwalen zonder dat de Kerk ze zoekt en den weg wijst. En in den massa-nood van onzen tijd spreekt dit sterker dan ooit.

Moet de Kerk niet meer doen? Mag ze alles wat er verder Ie doen is voor de onderen en voor de jeugd, overlaten aan allerlei sociale vereenigingen, overlaten aan „das Kirchenvolk" ?

De Ned. Herv. Kerkeraad heeft dezer dagen in Amsterdam een Kerksamenkomst gehouden voor hen, die door de crisis waren getroffen. Men heeft daarvan gezegd, dat het toch beter ware, persoonlijk contact te zoeken met de werkloozen.

Wij kunnen dit toestemmen, maar weten, dat hiervan in de practijk niets terecht komt. Daarom lijkt ons dit pogen, ook al slaagde het maar voor een gering deel, toch altoos te prefereeren boven het niets doen.

Indien er was, en het moet er zijn, een meeleveii inet de getroffenen, voldoende geeslelijke zorg, oot ten opzichte van de gezinnen, van de jeugd, die rondbungelt en niet aan het werk kan. komen; zou de Kerk, naar ons oordeel, zelf zien, dat er iets moet worden gedaan.

Ze zal dan ook zich moeten afvragen of, wat van particuliere, ook van christelijke zijde geschiedt, voldoende is en of het goed is.

Ook indien men meent, dat het zelf entameeren van dezen arbeid, tehuizen etc, niet op den weg ligt van het instituut, zal men toch moeten toezien of er door de organisaties, die tot den eigen kerkelijken kring behooren, aan dezen arbeid wel voldoende aandacht geschonken wordt. Is dat niet het geval, dan zal men tot dit werk de christenen moeten oproepen.

't Gaat om de ons toevertro-uwde zielen, om de jeugd der gemeente, om het welzijn van de Kerk, om de roeping tegenover de wereld, om de verheerlijking van onzen Koning.

Soms vrees ik, dat dit in onze kerkelijke kringen niet voldoende wordt verstaan.

G. BAAS Kzn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 april 1932

De Reformatie | 8 Pagina's

Zorg voor de werklooze arbeiders.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 april 1932

De Reformatie | 8 Pagina's