Nog een drietal Italiaansche componisten.

In het vorige artikel mocht ik de aandacht vestigen op den grootmeester der Italiaansche componisten van de vorige eeuw, thans wil ik de opimeikzaamheid vragen voor een drietal minder be^ kende Italiaansche componisten, die toch ook wel composities gegeven hebben, waarvan het de moeite waard is, kennis te nemen. Ik bedoel Luigi Bottazzo, Filippo Capocci en Oreste Ravanello.

Allereerst iets over Luigi Bottazzo, 9 Juli 1845 te Presina bij Padua geboren en 29 December 1924 te Badua overleden. Reeds als kind werd Bottazzo door een ongeval blind. Zijn opleiding genoot hij dan ook aan het Blindeninstituut te Eadua, waar hij zoO' zeer de aandacht op zich vesltigde, dat hij in 1864, slechts acht jaar nadat hij er als leerling werd ingeschreven, aangesteld werd als muziekleeraar. In 1872 volgde zijn benoeming tot organist aan de San Antonio, terwijl hij in 1896 zijn aanstelling ontving als leeraar in het orgelspel aan de stedelijke muziekschool te Badua. Niet alleen echter als leeraar in het orgelspel en als reproduceerend kunstenaar muntte hij uit, maar vooral als componist is Bottazzo bekend geworden in ruimer kring. Zeer veel goede kerkmuziek niet alleen VOOT orgel, maar ook voor zang verscheen van zijn hand. Met Oreste RavaneUo stelde hij een orgelschool samen. Van zijn bekendheid met de orgelliteratuur uit ouderen en nieuwen, tijd getuigt een rijke anthologie door hem bewerkt.

A. en G. Carisch & Co. te Milaan hebben de uitgave op zich genomen van opus 120 van Luigi Bottazzo', bestaande uit een zestal composities, namelijk 1. Pireludio fugato, 2. Elevazione, 3. Allegretto pastorale, 4. Melodia, 5. Trio en 6. Fantasia. We vinden hier een aantal composities, die de verdienste hebben zeer melodieus te zijn en over het geheel genomen niet al te zware eischen stellen aan den speler. Alleen de no.'s 3 en 6 eischen ernstige bestudeering, de andere nummers zijn voor een geoefend speler wel a vue weer te geven en zullen toch voldoening schenken. Wo. 1 en het middengedeelte van no. 6 geven blijk van de gedegen kennis van het contrapunt, die de co'in-' ponist zich heeft eigen gemaakt. Na een korte inleiding volgt bij no. 1 een zeer goed doorwerkte fuga. Het thema had rhythmisch wat belangrijker kannen zijn, wat echter wel eenigszins wordt vergoed door de contrapunteerend er tegenover geplaatst© partijen. Elevazione heeft iets weemo^e-digs, wat ook wel opvalt bij andere composities van Bottazzo, o.a. bij het zangerige Melodia. Prachtig is het Allegretto Piastorale in d groot, dat begint met de eenige malen op verschillende toonhoogte herhaalde kwint d—a, waartegen in zeer levendig rhythme een fraaie contrapunteerend© stem komt. Door afwisseling van staccato en legatospel weet Bottazzo hier mooie effecten te bereiken en geeft hij ons een compositie vol gloed en kleur en van groote klankschoonheid. De Fantasia opgedragen aan Filippo Capocci is de grootste van deze zes composities. (De speelduur der andere nummers is plm. 4 min.) Op een kort Adagio volgt een levendig Allegro con spirito, daarop geeft de componist een mooi Andante cantabile, 'waarop na een kort Adagio een fugatiscb bewerkt Allegro non tanto volgt, terwijl het werk eindigt 'met een Adagio op het beginthema.

Een "heel goede compositie van Bottazzo is opgenomen in het 4e deel van Otto Gauss' Orgelkompositionen aus alter und neuer Zeit (uitgever: Verlagsgenossenschaft , , 0rganOi" te Zurich). Het is zijn opus 174 getiteld Postludio. Na een eenvoudig Andante volgt een Allegretto, dat begint met het (unisone) „Et resurrexit tertia die secundum scripturas" (En is opgestaan ten derden dag© volgens 'd© Schriften) gevolgd door een zeer goede fughetta over dit thema. In de albums Maitres contemporains 'de l'orgue (uitgave M. Senart, Parijs) komen 'eveneens enkele composities voor van Bottazzo. Ook in de reeks „La Musique contempo»raine", evenzoo verschenen bij M. Senart, is een compositie opgenomen van Bottazzo voor piano en viool getiteld Melodia. Hier toont de compoinist ook voor deze instrumenten passende muziek te kunnen schrijven. Evenals de Elevazione voor orgel heeft het werk iets weemoedigs. Het rhythme is zeer afwisselend en niet alleen de vioolpartij, maar ook d© piano-partij is van beteekenis, zoodat het werk aan violist en pianist bevrediging geeft en de hoorders zeker bekoren zal.

Filippo Capocci (uit te spreken Kapotsji) geboren 11 Mei 1840 te Rome en daar overleden in 1911 was de zoon van den bekenden Italiaanlschen componist GaetanO' Capocci, die onder meer zijn oratoTia Battista ©n Assalone in Rome wist te doen uitvoeren. Het eerste muziekonderricht ontving de componist dan ook van zijn vader. In 1861 verkreeg hij het diploma voor pianospel van de Academia di Santa Cecilia; in 1873 werd hij aangesteld als eerste organist aan San Giovanni in Lateranoi, terwijl hij in 1898 na den dood van zijn vader diens opvolger werd als koordirigent van deze kerk. Het jaar 1880 werd van groote beteekenis voor Filippo Capocci. In dit jaar werd een nieuw orgel in gebruik genomen in San Luigi 37 dei francesi. Bij deze gelegenheid trad als organist op de bekende Piarijsche organist en componist Alexandre Guilmant, wiens spel dat der Italiaansche organisten zeer ver overtrof. Dan begint een tijd van ijverige studie voor Capocci, teneinde zich op t© werken tot gehjke hoogte, terwijl hij zich bovendien beijvert om de kunst van het orgelspel in Italië omhoog te brengen. Succes bleef niet uit. In 1889 werd Capocci met ander© bekende toonkunstenaars uitgenoodigd om een concert te geven in Trocadero ter gelegenheid van. da Parijsch© Wereldtentoonstelling. In 1890 bij de ingebruiloiame van een orgel in Genua traden Guilmant en Capocci beide als organist op ea toonde Capocci zich de evenknie van zijn Franschen collega.

Als componist wordt Capocci zeer verschillend beoordeeld, wat niet te verwonderen is, daar zeer veel composities van zijn hand zijn verschenen, die wat de waarde betreft zeer uiteenloopen. Ikheb de veronderstelling gemaakt, dat ook in dit opzicht de ontmoeting van Guihnant niet zonder invloed is gebleven, maar daar een opusnummer en jaartal bij de uitgave ontbreken, is het niet mogelijk dit verder na te gaan.

Van .zijn composities wil ik eerst de aandacht vestigen op de door Augener te Londen uitgegeven albums: F. Capocci. Piezzi Originali per Organo (oorspronke'lijke stukken voor orgel) band I, II, III, IV, V en VI, waarin niet minder dan 28 composities voorkomen van zeer groote verscheidenheid van karakter en beteekenis. Vooral in de eerste bandjes treffen we composities aan, die zeker niet het vermoeden wekken, dat we met een 19e eeuwsch compo> nist te doen hebben, ze ko.nden evengoed in de 18e eeuw of zelfs nog wel eerder zijn geschreven. Wat het rhythmisch© beeld aangaat, dat is vaak niet zeer levendig, terwijl sequenzen veelvuldig voorkomen. Bij ontleding blijkt, dat tonica en dominant in zeer groote regelmaat elkaar afwisselen en slechts zelden worden afgewisseld door accoorden van de andere toontrappen, gealtereerde accoo'rden komen slechts hoogst zelden voor. In de volgende bandjes is dit anders, hier blijkt duidelijk de invloed van andere moderne componisten, is het rhythmische beeld belangrijker, vinden we meer afwisseling van ac-CD'Orden. Is mijn vermoeden juist dan zijn d© co.mposities uit de eerste bandjes van vroeger datum en die uit de volgende bandjes van den tijd na d© ontmoeting met Guilmant afkomstig. Ik wil ©chter niet alleen de nadeelen naar voren brengen, maar evenzeer de verdiensten opsommen van deze composities. Allereerst dient opgemerkt, dat ze zeer .eenvoudig zijn, voor een geoefend speler a vue weer te geven en vo.or degenen die niet zoo. gemakkelijk van het blad kunnen spelen zonder al te veel moeite te leeren.

Viertal te: Kampen (twee vacatures): Mr G. M. den Hartogh te Hazerswoude, P. Prins te Deventer, H. Versluys te Zegwaart en J. de Waard te Rijnsburg.

Tweetal te: Ede: J. Bos te Monnikendam en W. Tom te Sappemeer. Haulerwijk: Cand. G. S. Oegema te Kampen en Cand. W. Wiersma, hulppred. te Assen.

Beroepen te: Arum: Cand. J. L. Wielenga, hulppred. te Slootdorp. Bolnes: Cand. H. Volten te Utrecht. Burum: A. H. Oussoren te Ambt-Vollenhove (A.). Wolvega: N. Streefkerk te Wormen

Intrede te: ijmegen: . J. Boss. Tekst:1 Cor. 1 : 1 en 2. Slikkerveer: and. J. F. van Hulsteijn J.Fz.

Ds M. V. d. Mast. f Te 's-Gravenhage is Zaterdagmiddag in den ouderdom van 88 jaar overleden Ds M. v. d. Mast, em. predikant van de Geref. Kerk van Edam.

Ds G. H. A. V. d. Vegte. Door de Classis Groningen der Geref. Kerken is, op zijn verzoek, aan Ds G. H. A. v. d. Vegte, predikant te Groningen, wegens gezondheidsredenen, eervol emeritaat verleend, zulks met ingang van 1 Januari a.s.

Promoties. Tot Doctor in de Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit te Amsterdam zijn gepromoveerd. Ds G. C. Berkouwer, pred. der Geref. Kerk te Watergraafsmeer, geb. te Amsterdam, op een proefschrift: „Geloof en Openbaring in de Nieuwere Duitsche Theologie"; en Ds J. Schelhaas Hsn., pred. der Geref. Kerk te Tzummarum, geb. te Hoogeveen, op een proefschrift: „De Messiaansche Profetie in den tijd vóór Israels volksbestaan."

Hulppredikers. Benoemd tot hulpprediker der Geref. Kerk te Bandoeng, de heer R. C. Harder, cand. te Amsterdam.

— De heer G. S. Oegema, cand. te Kampen, heeft het beroep als hulpprediker naar de Geref. Kerk te Kolhorn niet aangenomen. Niettegenstaande zal hij ingaande 1 November j.l. aldaar eenigen tijd werkzaam zijn in dienst der evangelisatie op het gebied der Zuiderzeewerken.

CHRISTELIJKE GEREFORMEERDE KERK.

Beroepen te: Enschede: K. G. van Smeden te Haarlem-Noord. i

Bedankt voor: Maassluis: A. M. Berkhof f te Sneek.

Intrede te: iddelharnis: and. W. F. Laman. Tekst: oh. 3 : 30.

Afscheid van: ilversum: . W. Geels. Tekst: ebr. 13 : 20 en 21.

GEREFORMEERDE GEMEENTEN.

Beroepen te: Grand Rapids (N.-Am.) : M. Heikoop te Utrecht.

NEDERLANDSCHE HERVORMDE KERK.

Beroepen te: Amerongen (toez.): C. D. Buenk te Angerlo.

Avereest: A. J. W. Grolman te Wijnjeterp. Berkenwoude: Cand. A. G. van Wijk te 's-Gravenhage. Charlois: J. F. Roth te Zoetermeer. Driesum: J. D. Kleijne te Willige-Langerak. Haskerhorne: Cand. J. W. v. Barneveld te Veenendaal. Hummelo: H. W. Lovink te Gramsbergen. Minnertsga: G. D. A. Oskamp te Harlingen. Naarden (Evang.): L. J. S. Crousaz te 's-Graveland. IJsselmuiden: P. de Looze te Waddinxveen.

Aangenomen naar: Aalten: H. J. Drost te Kolderveen. Avereest: A. J. W. Grolman te Wijnjeterp. Naarden (Evang.): L. J. S. Crousaz te 's-Graveland. Zoutelande: Cand. W. Oosthoek te Vlaardinger-Ambacht '

Bedankt voor: Benschop: D. Bax te Blauwkapel. Dinteloord: J. Bakker te Bleiswijk. Hoorn (Evang.): J. H. Huygens te Heerjansdam. Midwolda (Old.): D. Bouman te Molkwerum. Randwijk: J. H. Gunning E.Bzn. te Schoonhoven. Roswinkel: G. J. Sanders te Ee (Fr.). Rijsoord (toez.): C. D. Buenk te Angerlo. Ter Aa (U.): J. G. Woelderink te Vreeswijk.

Intrede te: nschede: . H. J. Voors. Tekst: ebr. 12 : 2 Zuidbroek: r G. Sevenster. Tekst:1 Cor. 2:1.

Afscheid van: peldoorn en Het Leo: . M. Luteijn. Tekst: al. 6 Gulpen: . J. de Beaufort. Tekst: and. 20 : 32. Stedum: r J. J. Woldendorp. Tekst: es. S3 : 1. Tienhoven (U.): . Ocken. Tekst: es. 44 : 21b. Waaxens en Brandgum (Fr.): . Kijlstra. Tekst:2 These. 3:1 Zuid-Beijerland: . van Griethuijsen. Tekst: ebr. 13 : 8.

Overleden: Dr C. J. Niemeijer, pred. te Bolsward, 68 jaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen