ZENDING EN EVANGELISATIE

Abessynië en de Zending.

Vanouds was Abessynië een christelijk land. In het begin der 4de eeuw is daar het christendom gebracht vanuit Egypte. Afhankelijkheid van de Egyptische kerk had tengevolge, dat de daar heerschende monophysietische geloofsbelijdenis ook in Abessynië overgenomen werd. Dat is tot op vandaag zoo gebleven.

Geen wonder dan ook, dat Rome in den loop der eeuwen telkens getracht heeft deze scheurkerk weer aan zich te onderwerpen. De groote kans daartoe heeft de Roomsche Missie gehad •omstreeks 1500. De Portugeezen redden toen het rijk van den Negus van een dreigende Mohammedaansche vloedgolf, vroegen voor hun hulp echter de onderwerping aan Rome. Deze werd beloofd. 1541 kwamen de eerste Jezuïeten in het land, die er een eeuw lang hebben gewerkt ondei- Roomsch geworden vorsten.

De nationalistische reacüe daartegen werd echter te sterk. De Roomsche missionarissen werden gedwongen het land te verlaten.

Zoo kon de oude kerk zich handhaven. In het tegenwoordige keizerrijk Abessynië behoort het grootste gedeelte der bevolking in naam nog tot deze oude christelijke kerk.

Men schat hun aantal op ongeveer drie millioen.

Het overige gedeelte bestaat voor de helft uit heidenen, die zich echter niet kunnen handhaven tegenover de andere mohammedaansche helft, die steeds meer opdringt.

Prof. Wiestermann, de groote Afrika-kenner, schatte in 1914 het aantal Mohammedanen in Abes- /synië op 500.000, maar hun getal is in de laatste 20 jaren minstens verdubbeld.

In dit land nu heeft de protestantsche zending voet aan wal gekregen. De eerste poging daartoe is vanuit Engeland ondernomen door de „Christian Mission Sodety" (C. M. S.).

Zooals zoovaak in de geschiedenis der zending, was het ook nu weer als door toeval, dat de aandacht op Abessynië viel. Een Abessynsche moninik had op aanraden van den Franschen consul Sn Alexandrië den Bijbel in zijn landstaal vertaald. Zijn manuscript werd ontdekt door een Engelsch zendeling, die het in 1818 naar Engeland bracht. In overleg met de C. M. S. ging het Britsch- Bijbelgenootschap er toe over om groote gedeelten van dit manuscript te drukken.

Na jaren wachten kregen een paar Engelsche zendelingen de kans Abessynië binnen te komen. In het onherbergzame laad werden ze vriendelijk ontvangen. Een oorlog tusschen verschillende stammen maakte echter een einde aan de regeering van den vorst, op wiens bescherming de zendelingen aangewezen waren. Ze moesten het land verlaten. Zoo werd, het was 1843, de eerste poging verijdeld.

Toen de burgeroorlog door koning Theodoras bedwongen was, daagden er voor de zending hoopvoller tijden. De eerste zendeling der C. M. S. in Abessynië, Gobat, was ondertusschen bisschop in Jeruzalem geworden. Deze hield steeds bet oog op zijn vroeger arbeidsterrein. En toen de tijd hem gunstig scheen, zond hij enkele mannen uit, hem door „Vader Spittler", de stichter van het Evangelisten-huis „St. Chrischona" bij Bazel, ter beschikking gesteld. 1855 kwamen deze bij Theodorus aan en werden met open armen ontvangen. Vooral op den Semietischen volksstam der Falascha richtte deze hun aandacht.

Het veelbelovende werk onder dezen stam lokte ook de Londensche Zendingsvereeniging, terwijl de Schotsche Jodenzending ook twee Chrischonabroeders zond. Enkele jaren slechts mochten deze mannen daar eensgezind arbeiden.

Intusschen ontwikkelde de toestand in het land zich in voor de zending ongunsügen zin. Het kwam zelfs zóó ver, dat de vorst alle Europeanen, ook de zendelingen, gevangen zette in de bergvesting Magdala. Twee jaren hebben ze daar moeten zuchten, tot een Engelsch leger hen bevrijdde. De binnenlandsche toestand liet toen een verdeiverblijf der zendelingen niet toe. Met het bevrijdingsleger verlieten ze het land.

De verbinding met de christen-geworden Falascha wisten ze echter intact te houden. Toch was het eerst in 1922 weer mogelijk om den arbeid onder dezen stam opnieuw aan te vangen.

Toen de bevrijde zendelingen met hun bevrijders Abessynië in het Zuiden verlieten, werd er in het Noorden van het land een nieuwe poging gewaagd om het Evangelie ingang te doen vinden. Ditmaal door de Zweedsche zending. Vanuit Zweden waren twee zendelingen uitgezonden om in die streken een nieuw arbeidsveld te vinden.

Via Massaua kwamen ze Abessynië binnen en kozen den stam der Kunama tot hun werkterrein. Conflicten tusschen de grensstammen daar maakten hun den arbeid bijna onmogelijk. Door de Kunama in een hachelijk oogenblik trouweloos in den steek gelaten, moesten de beide Zweden zich 1870 terugtrekken naar het tegenwoordige Italiaansché Erythrea.

In deze Italiaansche kolonie hebben ze tot op vandaag zich kunnen handhaven. Zwaar hebben ze het echter te verduren. Aan alle kanten wordt hun arbeid door de koloniale regeering bemoeilijkt. De oorzaak daarvan behoeven we niet ver te zoeken. De Roomsche koloniale regeeringen hebben met de protestantsche zending in hun gebieden niets op en waar ze kunnen, bemoeilijken zij den arbeid der zending. Reeds heeft de rqgeeringsinstantie in Erythrea den Zweedschen zendelingen doen weten, dat op het binnenkomen van nieuwe zendingski-achten geen jjrijs gesteld wordt. Dat beteekent vroeg of laat het einde van de Protestantsche zending in Erythrea. De zending is er nu in den haar restenden tijd zooveel mogelijk op uit, de inlandsche gemeenten zelfstandig te maken, voor het geval dat de Zweedsche zending er niet meer geduld zal worden.

In Abessynië zelf brak met de troonsbestijging van den tegenwoordigen keizer voor de zending een zeer gunstige tijd aan. De keizer is de zending zeer welwillend gezind. De United Presbyterian Mission heeft, daardoor aangemoedigd, in 1919 een poging gedaan om in Abessynië een grooten arbeid op te zetten. Dank zij fabelachtige sommen, haar uit Amerika ter beschikking gesteld, is haar dit gelukt.

Een geweldig hospitaal en vooral een landbouwproefstation doen ons het echt-Amerikaansch karakter van deze zending kennen. Ook de schoolarbeid werd door deze zending grootscheeps aangepakt. Het verzet van de inlandsche geestelijkheid daartegen is door den keizer gebroken.

Ook de Zweedsche zending heeft naast de Amerikaansche dankbaar gebruik weten te maken van de opnieuw geboden gelegenheid om in Abessynië te werken. De "keizer had zelf op zijn Europarieis in Zweden met deze zending kennis gemaakt en zijn belangstelhng is de zending zeer ten goede gekomen.

Ook de 'Duitsche zending heeft in Abessynië weer gezocht naar arbeidsgelegenheid. In 1927 is de Hermannsburgerzending in het Westen van Abessynië begonnen. De kosten van dezen arbeid gaan de krachten van deze kleine groep echter ver te boven.

Naast deze internationale protestantsche zending werkt sinds 1839 ook de roomsche missie weer in Abessynië. De Lazaristen en Capucijnen staan hier op voorpost.

Van eenige wrijving of concurrentie was tot dusver geen sprake. Rustig kon de protestantsche zending arbeiden.

Ook bij het dreigend oorlogsgevaar hebben ze den raad van den keizer om het land te verlaten, niet willen opvolgen. Zij kenden hun plaats en meenden in deze hachelijke omstandigheden de hun toevertrouwde stammen niet te mogen verlaten.

Wielke gevolgen echter de Italiaansche overval op Abessynië voor de zending hebben zal, is niet vooruit met zekerheid te zeggen. Mocht Italië de overwinning behalen en Abessynië aan zich onderwerpen, dan beteekent dit zeer waarschijnlijk het einde van de protestantsche zending daar.

De houding der Italiaansche regeering tegenover de Zweedsche jending in Erythrea spreekt hier boekdeelen en doet het ergste vreezen. Dan krijgt Rome de groote kans en de missie zal daarvan gebruik weten te maken.

Op een ander m.i. nog erger gevolg van den Italiaanschen roofoverval moge hier nog kort gewezen worden, een gevolg, dat niet alleen de zending in Abessynië, maar inheel de wereld treft.

Het conflict Italië-Abessynië is n.l. .niet alleen door Mussolini, ook door de nationalistische bewegingen in Afrika en Azië gemaakt tot een rassen-conflict. En nu kan het niet anders of de aanval van het blanke Itahë op het Afrikaansche Abessynië zal de tegenstelUng blank-zwart nog meer verscherpen. In heel Afrika zal opnieuw het 'wachtwoord opgeld doen: Afrika voor de Afrikanen. En de zending uit het blanke Europa zal machteloos staan tegen de hoogoplaaiende vlammen van rassenhartstocht en rassenhaat. De reactie zal over heel de wereld gevoeld worden. Dat is misschien het meest te duchten gevaar dat de zending in de gegeven situatie bedreigt.

V. d. L.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen