PERSSCHOUW

De mogelijkheden voor Ambtelijke Geestelijke Verzorging van militairen in Indië.

Ds J. P. V. d. Stoel heeft als predikant van Batavia een reis gemaakt om de verstrooiden op Sumatra te bezoeken. Hij schrijft daarover in „Contactblad", nr 18, van 15 Sept. 1948:

„Het eerste waarvan dankbaar nota mag worden genomen is, dat overal door legercommandanten en veldpredikers de grootst mogelijke medewerking werd geboden, die maar gewenst kon worden. Deze gang van zaken logenstraft de profetie, In Holland geuit, dat de houding van legercommandanten en veldpredikers heel anders zou zijn tegenover mijn bezoek aan de legeronderdelen dan een jaar geleden. Immers, zo werd gezegd, vorig jaar gold het een bezoek van heel andere aard dan thans. Vorig jaar gold het een soort inspectiereis, thans gaat het om uitvoering te geven aan een voorgenomen ambtelijke verzorging van de militairen onzer Kerk. Vandaar dat nu een heel andere houding zou moeten worden verwacht. Ik zou nu niet in de legeronderdelen meer mogen komen, geen gebruik meer mogen maken van militair vervoer, militair logies enz. Het tegendeel is geliikkig waar gebleken en mijn eigen verwachtingen in deze zijn niet beschaamd. Principieel was er ook geen verschil tussen, deze eerste trip als predikant van Batavia en die van vorig jaar als tijdelijk aan Batavia en de andere kerken afgestane predikant.

Ook vorig jaar was het naar luid mijner instructie mijn taak om zoveel mogelijk gedurende mijn verblijf in Indië de geestelijke verzorging zowel van burgers als militairen voor mijn rekening te nemen. Daarvan waren de veldpredikers ook in een officiële vergadering op de hoogte gesteld. Thans heb ik opnieuw de hoofdveldprediker van een en ander in kennis gesteld en hij heeft verklaard geen bezwaar te hebben en geen hindernissen in de weg te zullen leggen. Hetgeen ook de houding van de andere legerpredikanten bleek te zijn".

Wat betreft de mogelijkheid om de over een uitgestrekt gebied verstrooide militairer: te bezoeken, zegt Ds J. P. V. d. Stoel:

„Meer dan 100 (te weten: militairen) in drie weken tijd. Dat geeft moed voor de toekomst als grondiger voorbereiding mogelijk zal zijn. Het is namelijk gebleken, dat, als mijn koonst tijdig aangekondigd is en de militaire situatie het toelaat, de legercommandanten bereid zijn verlof te geven aan onze gemobiliseerde broeders om naar bepaalde concentratiepunten te komen, waardoor het bezoeken van en spreken met de jongens zeer vereenvoudigd wordt en veel minder tijd eist dan oppervlakkig maar al te gemjikkelijk wordt aangenomen.

Uit deze ervaring blijkt wel, dat, al zouden onze broeders in een bataljon over achttien posten verspreid liggen (maar van achttien of meer posten van een bataljon hoeven doorgaans lang niet ALLE bezocht, wijl daar lang niet op elke post een vrijgemaakte militair te vinden is) een bezoek aan al die posten niet noodzakelijk is bij tijdige concentratie van onze militairen uit een bataljon op een bepaalde plaats, zeg b.v. in de omgeving van de stad".

Inzake het afwijzen van de „pluriforme" geestelijke verzorging door het huidige instituut veldpredikers' en 't aandringen opambtelijke bearbeiding onzer militairen lezen wij tenslotte nog:

„....... Wij staan hier allen, los van kerkelijke tradities en gezins-of familieverband en vriendenkring van een en dezelïde geest geleid, meer dan in het vaderland bloot aan de verzoeking om te vallen in de zonde van de valse eenheid. Argumenten nlt de „gedienstigheid v^éx de praktijk" zijn er te over te vinden. Niet mee dpen lijkt dwaas. Adviseren niet mee te doen lijkt hard. liet eerste is wijs (vreze des Heren altijd en overal abc der levenswijsheid). Het tweede Is in werkelijkheid barmhartig: bewaren voor de afgoden. Dit te zien en te erkennen is de vrucht van de geest, die ons alleengegeven wordt als wij God zonder ophouden daarom smeken. Neem Uw Heilige Geest niet van mij en van mijn broeders: dat gebed heeft hier een diep relief!

Ter beoordeeling van de „practische bezwaren" die tegen 't uitzenden van eigen predikanten voor de verzorging van onze militairen worden ingebracht is het goed ook te luisteren naar deze „stem uit de practijk".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen