Assen

— ASSEN. Onderstaand stuk is In Assen ter kennis gebracht:

„En al wat uit het geloof niet Is, dat is zonde". Rom. li : • 23b. „Alle krenking van Gods Waarheid werkt nadeelig op elk gebied". Groen van Prlnsterer.

Aan de „Anti-Revolutionaire Klesvereenlging" „Nederland en Oranje" te ASSEN.

L. B.,

Ondergeteekeuden, allen belijdende leden der Gereformeerde Kerk te Assen, welke alleen belijdt de 3 Formulieren van Eenlgheld; tevens leden of tot voor eenigen tijd leden van UTAT vereenlging;

IN AANMERKING NEMENDE, dat onder degenen, die hier te lande de gereformeerde leer en kerkregeertog waren toegedaan en die naar de beginselen der antl-revolutionaire richting zich tevens politiek hadden georganiseerd, ter beleving en handhaving hunner gereformeerde belijdenis in Kerk en andere verhoudingen, tot vergadering der ware geloovigeu Christl ook m het staatkundig leven, in de laatste zeven jaren schelding Is teweeggebracht, door kerkontbindende oplegging van bindmgen, welke In Christus' wet niet staan voorgeschreven; schismatieke actie tot uitdrijving van tallooze getrouwe schrdftbelijders; revolutionaire hanteering van de kerkelijke tucht en van de voor allen gelijk gestelde kerkregeermg, waardoor het Koningschap van Christus werd aangetast;

Dat deze door hiërarchisch drijven ontketende antikerkelijke actie in de kerk van Christus de geloovlgen, die tevoren zich stelden onder één belijdenis en eeneriel kerkelijke gehoorzaamheid, tot gescheiden vergadermgen heeft uitgedreven en het overgroote deel heeft verleid tot het aangaan van een samenlevmg op on-gereformeerde, versmalde basis;

Dat deze nieuwe samenleving — ook, sinds 1944, te Assen openbaar geworden — de kenmerken der waxe kerk van Christus, zijnde de oefening van de reme predikatie des Evangelies, de reine bediening der Sacramenten en het zuiver gebruik van de kerkelijke tucht, om de zonden te straffen, niet meer vertoont; doch daarentegen, door haar zichzelve en haar, heimelijk besloten, decreten meer autoriteit toeschrijven dan den Woorde Gods; haar willekeurig af en toe doen aan de inzetting der "Sacramenten door Christus; haar zich gronden meer op de menschen dan op Christus, en haar vervolgen van degenen die heilig leven naar Gods Woord en die haar over hare gebreken, gierigheid en afgodergen moesten bestraffen, zich getoond heeft en nog toont een valsche vergadering-van-geloovigen;

Dat na verloop van omstreeks 5 jaar er geen bekeermg noch lichte verandering ten goede fblj die met den naam eener kerk zich bedekkende meerderheid is gekomen, doch integendeel de afglljdmg van heel deze groepeering van de gezonde leer m toenemende mate Is voortgegaan en het emd van dezen val stellig niet üi zicht is;

Dat de gevolgen van het uiteengaan der toeide thans ontstane deelen van het A.D. 1892 tot eenheid gekomen instituut zich niet slechts bepalen tot kerkelijke en rellgieuse verschillen en zwarigheden, doch zij haar ethische en maatschappelijke zijden vertoont, en alle geestelgk leven aantast;

Dat met name de zedelijke aspecten van de kerkelijke ontbindingsaotle een oorzaak zijn gebleken voor ondermijning van alle christelijke actie in orgamsatorlsch verband;

Dat tooh naar christelijken norm geen organisatie van belijders duurzaam kan bestaan op den voet van tijdelijke gewapende vredes voor een of ander specifiek , , terrem" ingesteld; en zeker met als dat gepaard moet gaan met den doorgaanden roof van ambtelijke en maatschappelijke eer; met excommunicatie van niet in verhoor genomen beschuldigden, overigens vlak naast de weigering van toepassing der censuur op reeds naar luid het Avondmaalsformulier gevonniste „zondaren"; met een betwisten aan de gereformeerd gebleven minderheid van de wettige naam en constitutioneele rechten; met het ontnemen, In steden en dorpen, van de gezamenlijk gestichte vergaderplaatsen, de occupatie van het theologisch onderwijs en zijn bezlttiagen, de ontzetthig uit diensten en betrekkmgen, de naasting van fondsen en pensioenen, bibliotheken en archieven; en benevens dit alles, met de meest uitgebreide bestrijding in woord, en geschrift, van de waarheid, in thetisch en historisch opzicht beide; met de verloochening zoo van beginselen als doelstelling van de bestaande samenievlng.sverbanden, op en om het kerkplem; met het verklagen juist van de trouw gebleven minderheden voor wereldlijke rechters en de executies van naar wereldlijk recht gewezen vonnissen tot In de ontruiming V3, u pastorieën en het Incasseeren van boeten toe;

Dat behalve dit alles, doch onafscheidelijk daarvan, de christelijke gemeenschap tusschen de leden. der vanouds bestaande en gezamenlijk gevormde organisaties op politiek en smder gebied, verlunderd en kapot gemaakt wordt door het ontbreken, ten eerste, van de ware gemeenschap der heiligen en, dus vervolgens, van een werkelijke, voor den God des levens verantwoorde gebedsgemeenschap; daardoor weer, ten derde, van een met elkander zoeken van krachten en wapenen voor den gezamenlljken strijd naar bmten: overal daar waar men het aandurft, de bestreden, ja vervolgde gewezen broeders en zusters niet te ontvangen m een gemeenschappelijken dienst van het ambt der geloovlgen èn bijzondere ambten op den Dag des HEEREN, doch wél — vaak quaei, d.l. op voonvaarde van stilzwijgendheid over het vergoten bloed van herders en schapen belde — ze te aanvaarden als bruikbare, ja eerbare, door-de-weeksche strijders voor het Koninkrijk Gods, wien zelfs de vertegenwoordiging van alle belijders zou kunnen worden toevertrouwd, als aan trouwe getuigen van het Evangelie tegen eUc soort revolutie;

Dat deze dubbelzinnigheid ta maatstaf en houding op den duur den doodsteek moet toebrengen ook aan lederen schijn van waarachtig samenleven en - werken op confessioneelen grondslag;

Dat zoodoende ook de antl-revolutlonaire actie m hart en uitgangen haars levens getroffen wordt door de devaluatie van waarachtigheid en rechtvaardigheid, overwoekerd als deze zoo binnen als buiten partijverband worden door trouweloosheid en prijs geven van de gemaakte Mstorle, ook m het gebruik vsm. het burgerlijk recht, thans m volslagen omkeermg van den strijd der vaderen, tegen dezelfde kerkelijke tiramde gevoerd;

Dat m de kringen dezer ga.andeweg tot voller openbaring komende antl-chrlstelijke hiërarchie niet wordt stilgestaan bij de geconstateerde schendingen van de Geloofsbelijdenis — als in artt. 7 en 27 t/m 30 — of van den Catechismus, bijv. in de Zondagen 48, 30 en 31, 21, : en 27, of ook van het Negende der Twaalf Artikelen, "^ doch de grenzen tusschen revolutie 'en evangelie steed^, , jj meer worden uitgewischt door hun ongeestelijke acÉivi'-' • telt; zooals waar een latere synode, geprepareerd en geaccompagneerd door dusgenaamd „interkerkelijke" en „oecumenische" contacten en conferenties, het bestaan heeft, het kerkelijk en wereldlijk gezag te grabbel te gooien, door, m lijnrechten strijd tot het door de partij eerst mgenomen standpunt t.a.v. gezag en rebellie in Nederlandsch Indië, op het kericelljk erf het brute Soekamisme, met lof en dank overigens, binnen te halen en aan haar naar links zoo ruim geworden hart te drukken;

Dat aldus, waar de synodes van Utrecht en Zwolle de a.r.-samenleving tn het hart hebben aangetast en het getrouw belijden revolutie hebben gestempeld, de Emdhovensche vergadering kan gezegd worden, de a.r. partg den nek te hebben omgedraaid, evangelie en broederschap heetende, wat revolutionaire boosheid en verraad is;

Dat op beslissende punten als de zoojuist genoemde de muur der antithese derhalve blijkt te zijn opgetrokken, ; met meer tusschen wat in de Staten-Generaal vanouds „links" en „rechts" heeft geheeten, doch tusschen voormalige broeders van één huis, het huis der reformatie, dat de groote massa zijner bewoners-van-weleer nu als te eng en onbewoonbaar in den steek heeft gelaten;

Dat doorbraak en gelijkschakeling van „rechts" naar links scherp zichtbaar worden in geschriften die te verkondigen wagen, wat nazi-en doorbraak-ideologie ons eveneens hebben willen opdringen, dat de kerk zich met met „de dingen vSn den dag" heeft in te laten;

OVERWEGENDE, dat 't ternauwernood nog pas geeft, al de hierboven genoemde en zooveel andere daaraan gepaard gaande zaken nu opnieuw ten volle toe te lichten en te bepleiten, daar toch over alle reeds toen aan de orde zijnde hoofdzaken destijds in de Asser Klesvereenlging ruimschoots is gesproken en gediscussieerd, zonder dat iemand van de blijkbaar niet-bezwaarde meerderheid in de sedert verloopen kleine twee jaar het de moeite waard geacht heeft, daarop terug te komen, laat staan ta te stemmen met of gevolg te geven aan den ultgeganen oproep tot koersverandering en afkeering van den weg van „verlating der goede beginselen", tot herstel van een ondubbelzinnige gemeenschap der heiligen en een wegdoen van den ban uit het leger;

Dat dan ook, voor wat Assen betreft, verwezen mag en moet worden naar de door een onzer. Ds J. van Bruggen, predikant van de kerke Christl alhier, krachtens den last zijner profetische roeping en m het ambt der geloovlgen gegeven uiteenzettingen der bezwaren, welke toentertijd aan de orde zijn gesteld naar aanleiding van het tr ingezonden Adres van de tien Gereformeerden, van zomer '47; naar welk Adres hier almede verwezen wordt;

Dat de vlgeerende bezwaren voorts het voorwerp hebben uitgemaakt van landelijke bespreking en correspondentie, t.w. tusschen het Centraal Comité der Partij, resp. zijn Moderamen eenerzijds en een Werkcomité van Gereformeerden andererzijds;

Dat deze bespreking en correspondentie slechts heeft mogen leiden tot een soort met-ontvankelijkverklarlng van deze en dergelijke bezwaren in den boezem der partij;

Dat de text van een en ander In een bijlage van „De Reformatie" nr 32, dd. 7 Mei 1949, binnen ieders bereik is gebracht;

Dat hierop tn de met de a.r. partij sympathiseerende pers een niet bepaald zachtzinnige, en al evenmin broe-' derlijke, campagne is gevolgd tegen de „Dertien" en het verband van reeds vrijgemaakte kiesvereeniglngen en haar voorgangers;

VAN OVERTUIGING, dat God de HEERE zijn kerk in 1944 heeft vrijgemaakt van valsche bindingen en veelvoudige ongeredhtlgheid;

Dat het de HBERE is, en geen menschenklnd. Die van ons vraagt af te staan van ongerechtigheid op alle gebied en aldus te komen tot doorgaande reformatie, ook in het politieke, sociale en verder organisatorisch leven;

Dat de a.r. partij in de voor haar handelende organen en in haar spreekbuizen er niet afkeerlg van blijkt, een dam op te werpen — en dien te versterken — tegen dezen eisch Gods voor het publieke leven, gelijk de synodocratie In de Kerk haar is voorgegaan, de reformatie een gewelddadig halt toe te roepen;

Dat het de plicht van lederen geloovlge is, zich gedurig rekenschap te geven van het gehalte, te weten de trouw in het Schriftuurlijk belijden der door hem gediende of gesteunde organisaties en Instellingen op onderscheiden , , terrein";

Dat ondergeteekenden zich en anderen niet langer kunnen verhelen, dat de anti-revolutionalre partij als zoodanig niet meer staat voor de „beginselen", gelegen in Schrift en Belijdenis, door haar voorheen steeds gehuldigd en in 't verleden met kracht uitgedragen;

Dat de partij met name thans weigert, tegen onrecht en gewetensschending van den meest grievenden aard op te komen, tegen de revolutie in Kerk, Staat en Maatschappij het volle Evangelie over te stellen en te handhaven, zich in te laten met de ethische conflicten der laatste jaren; doch daarentegen zelf meewerkt aan, en verantwoording neemt voor, de bestendiging van allerlei onrecht en propageering van doorbraakbeginselen, aldus de slechting der antithese tusschen „links" en „rechts" bevorderend;

Dat, gezien de ervaringen van najaar 1947 en gelet op de scheiding' der geesten, die sindsdien in het leveu der Klesvereeniging ten aanzien van princlpieele vraagstukken is gebleken te bestaan en zich door te zetten, ook de a.r. Klesvereeniging te Assen in overgroote meerderheid het beeld toont van een afdrijven van den rechten koers, waartegen niet meer zal baten het aanvragen van extra vergaderingen of het inzenden van moties, daar toch klaar en duidelijk Is hoezeer de vereeniging en haar leiding eensgezind de behajideling der bezwaren — destijds bewust niet begeleid door eenige motie — als een afgedane zaak hebben beschouwd, die ook te dezer plaatse tot geenerlei koerswijziging behoefde aanleiding te geven, en waarover men in zijn agenda's en sprekersonderwerpen niet verder hoefde te prakkizeeren;

Dat ondergeteekenden meenen, niet — of niet langer — mee verantwoordelijkheid te kunnen dragen voor zulk een toestand en zich mitsdien geroepen zien, alleen al voor het politieke leven de doorwerking der reformatie zelf ter hand te nemen en op te roepen tot een vrijmaking van allen en een iegelijk, die zich gebonden weten aan de Gereformeerde Belijdenis en aan die alléén, om te komen tot een vrij en ongehinderd proclameeren van den Eenigen Naam welke onder den hemel gegeven is, en om met ons samen te arbeiden op den ouden grondslag der reformatie, la alle verband waar .Jezus, de Christus der Schriften, ons getuigenis, ons samen bidden en werken, vordert; om zoo handelend in getrouwheid aan de Nederlandsche Geloofsbelijdenis, den Catechismus en het Negende der Twaalf Artikelen, te wederstaan in den boozen dag, en alles verricht hebbende, staande te blijven;

Dat wij toch den strijd niet hebben tegen vleesch en bloed, maar tegen de geestelijke boosheden in de lucht, en dan ook niet werkeloos of lijdelijk kunnen toezien juist daar, waar onze broeders die ons in vrijmaking van het christelijk organisatieleven zijn voorgegaan, en die zeker in de hoofdzaken niet dwalen, door zulken die dagelijks hun verraad aan de Kerk blijven plegen, worden gesmaad wegens de beweerde „verregaande boosheid" hunner actie;

Dat wij m de toekomst zelf voor bedoelde „verregaande boosheid" niet hebben terug te schrikken, n.I. het door onze smaders bedoelde indienen van zelfstandige lijsten voor verkiezingen, steeds hebben te verrichten, zoo vaak tegen de revolutie, die thans allerwegen veld wint en rondsluipt ook in allerlei zich nog christelijk noemende kringen, de boodschap van het Evangelie kan worden ingebracht; en zoolang niet de band met de a.r. partij als partij der reformatie fundamenteel kan worden hersteld;

DEELBN UW VEREENIGING MEE, BESLOTEN TE HEBBEN:

A. Voórzoover zij, ondergeteekenden, lid zijn Uwer Vereeniging, dit lidmaatschap thans beëindigd te verklaren; en voorts zich allen bereid te verklaren, ten overstaan van Uw Vereeniging nadere verklaring van hun gevoelen te geven en daarover met haar in onderhandeling te treden, zoodra van Uw Vereeniging bericht komt, dat zij — al dan niet naar aanleiding van dit ons uiterst appèl — besloten heeft, zelve zich los te maken van standpunt en houding, aangenomen door het Centraal Comité in de correspondentie bovenvermeld, en aldus te worden een vrije klesvereeniging, bereid en in staat al 't aangewezen en ingeslopen bederf der Christelijke samenwerking uit te bannen, en voorts met alle fundamenteele bezwaren, te voren onzerzijds tè berde gebracht, ernst te maken en zoo de eenigheid onder de belijders van Christus hier ter plaatse te helpen herstellen tot een ware gemeenschap der heiligen;

B. Over te gaan tot vorming van een „Voorloopig Comité" tot bestudeering van vraagstulcken nopens de christelijke samenwerking, tot arbeid en steun aan den voortgang der reformatie, van God gegeven en tot het opwekken van meerdere oefening van de gemeenschap der heiligen in het publieke leven;

O. Op' te roepen elk lid Uwer Vereeniging, en le4sr ander die de Gereformeerde Belijdenis ten volle wenscht te handhaven en getrouw te zijn, mee te werken In den arbeid van dit Comité;

D. Den text van dit Adres verkrijgbaar te stellen voor ieder geïnteresseerde.

Assen, 14 Juli 1949.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen