Op verstrooldenreis

III

Op de groote trip door Java was na Cheribon Semarang het eerstvolgende doel van de reis. Maandagmorgen voor dag en dauw moest een plaatsje worden veroverd in den gewoonlijk druk bezetten treiu. Dezen . morgen viel het echter erg mee. Nog in het pikke-(""onker ving de reis aan. Het spoorwegm-r, teriaal droeg nog alle kenmerken van den Japanschen bezettingstijd en de wanordelijke toestanden daaropvolgend. Dat beteekende: geen verlichting. Bovendien viel er dien morgen gestaag een druilerige regen, uit een lucht, die er voor zorgde, dat de schemering dien morgen voor Indische begrippen zeer lang duurde. Loodgrijs stond de lucht boven het vlakke kustlandschap. Dte grauwe regen ontnam het gezicht op de bergketens die anders landinwaarts zichtbaar zijn. Als niet af en toe een enkele pahn te ontdekken viel zou je je op reis wanen van Groningen naar b.v. Utrecht voor het bijwonen van een vergadering van bezwaarden. Het landschap waardoor de treinreis gaat herinnert nl. typisch aan de Drentsche armetierigheid op een kouden herfstmorgen. Ik denk dan ook. zoolang het niet licht genoeg is om te lezen, terug aan de vele tochten vanuit Groningen naar het midden des lands in tijden van oorlog en kerkstrijd. Toen ook onverlichte treincoupé's. Toen ook vaak triest regenweer in de sombere morgenschemer. Zelfs de temperatuur is van dien aard, dat ik af en toe een beetje huiver. Ik zie ds Keizer weer tegenover me zitten, diep in zijn jas gedoken, toen we samen op weg waren, ik weet zelf niet meer waarheen precies. Hij wou nog wat slapen, ik wou praten. Ik denk ook aan de tocht naar de vergadering in Utrecht, waar dr Dam nog gesproken heeft in verband met een aan de synode te Utrecht te richten missive. Wat hadden we toen een levendig gesprek. Ds van Dijk van Groningen in de coupé. Bremmer sprak maar van „Douwe". Dat durfde ik toen lang nog niet wagen; ik stond toen nog in Overschild. Maar wat een toffe collegialiteit brengt het in herinnering. Niet dat ik nu medelijden heb met mezelf. Maar heel sterk wordt de begeerte naar hulp hier van een of twee collega's. Niet dat we elkaar vaak kunnen ontmoeten. Maar af en toe zal het tocli kunnen. En we zullen hetzelfde werk hebben en voor dezelfde vragen komen te staan. We zullen elkaar desnoods schriftehjk kunnen dienen van goeden raad. Nu rust de verantwoordelijkheid voor adviezen die men speciaal van predikanten - verwacht geheel op mij alleen. En als er geblunderd wordt heb ik niemand met wien ik den smaad deelen kan....

Intusschen is het niet doenlijk van 's morgens zes tot 's middags één uur te zitten mijmeren. Als het eenmaal behoorlijk licht geworden is , om te lezen, verdiep ik me in „Ik verkoos de vrijheid" van Victor Kravchenkp. En als de morgen vordert, smaakt een portie nasi goreng uit de chineesche keuken van de restauratiewagen uitstekend. Dat is dan toch het voordeel van deze reis boven die andere, in het vaderland gemaakte reizen; toen was er gen restauratiwagen in den trein, nu wel. Het eenige bezwaar is dat de porties net groot genoeg zijn voor een ziek mensch. Maar dat is te verhelpen door een tweede te bestellen.

Bij aankomst in Semarang stortregent het. Luite

nant Padding, die mij zou afhalen, is door omstandigheden niet op het appèl. Jammer dat ik hem, al zou ik de bevoegdheid daartoe hebben, geen paar dagen „zwaar' kan geven voor dit vergrijp, want ik zal zijn vervoermiddel nog al wat keeren noodig hebben deze dagen. Gelukkig ben ik al wat wegwijs. Ik lift naar den gamizoensarts, dokter Van Leeuwen, ouderling van de kerk van Semarang. Samen diepen we dan Padding op. Hij zat bij den divisieveldprediker ©en papiertje los te werken om mij verlof te verschaffen tot ~ een bezoek aan de pas bezette gebieden van Midden-Java. Zonder moeite wordt het gevraagde briefje verkregen. Een heel programma is opgesteld. Den volgenden morgen zal het al naar Poerwokerto gaan, voor bezoek aan de militairen daar en in de onmiddellijke omgeving: Bandjoemaas, en Poerbolinggo. Op de terugreis naar Semarang zal Pekalongan worden aangedaan. Dan wordt het Vrijdagmiddag eer ik in Semarang terug ben. Zaterdag naar de stad van Soekamo en Hatta. Maandag vandaar door naar Solo. Van Solo • terug naar Semarang en dan Woensdag door naar Blora en Tjepoe. Maar we beginnen 's avonds met een ste­ vige kerkeraadsvergadering. Als zeer belangrijke zaak die daar besproken werd valt te noemen de herconstitueering van de classis Batavia. Steeds dringender wordt n.l. gevoeld de behoefte aan contact, aan uitwisseling van gedachten en inzichten in zooveel zaken die ons hier bezig houden, met name wat betreft de verzorging van onze leden op de buitenposten; en verder niet te vergeten de mogelijkheden van contact met de Indonesische en Chineesche Christenen. Semarang had reeds aanraking met de kerken van de z.g.n. Salatigazending. Deze kerken waren uitgenoodigd om afgevaardigden te sturen naar de Synode van de gebonden kerken in Nederland. Zij lieten zich na de Japansche bezetting het consulentschap welgevallen van Ds van Eyk van Solo, die thans te Semarang verblijf houdt, in afwachting nog steeds van het openkomen van de zendingsterreinen op Midden-Java ten Zuiden. (Inmiddels zijn ze voor een .deel al weer gesloten, maar Solo, het arbeidsveld destijds van Ds V. Eyk is nog door Nederlandsche strijdkrachten bezet.) Ds van Eyk, overtuigd voorstander van binding en schorsingen, al zegt ook hij dat deze kwesties hier niet leven, en dus elk vrijgemaakt gereformeerde ook te Semarang zijn attestatie wel in kan leveren aan zijn pastorie Kali Sari nummer zooveel! (Toch leeft de kwestie z.i. wel weer zoodra de vraag aan de orde komt of ik ook op zijn preekstoel mag staan, want daar was hij althan.s in 1947 nog tegen.) Enfin, ik heb de kerk van Semarang mogen dienen met een concept-brief om de kerken van Midden Java ten Noorden nader in te lichten en hen af te manen zich te doen vertegenwoordigen op de synode van de gebonden kerken. Het is duidelijk, dat het ook in dezen om zaken gaat die alle kerken in Indië en ook in Holland aangaan.

Het is inmiddels aan de lezers van De Reformatie al bekend, dat de classis Batavia zich opnieuw heeft geconstitueerd. Het voorbereidend werk daartoe is aangevat op die kerkeraadsvergadoring te Semarang. Wel waren reeds eerder besprekingen over deze zaak gevoerd, maar pas na die kerkeraadsvergadering is het tot daden gekomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen