GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Het jokkentje

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het jokkentje

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wat voorspeld is, geschiedt: men tracht een wig te drijven tusschen den één en den ander bij ons. Het spel begint van voren af aan.

De in Den Haag rapporteerende commissie wil, dat haar synode aan de kerkeraden en classes adviseert, eens te kijken, of er door deze , , mindere" kerkelijke vérgaderingen soms een schorsing geschied is, die niet door den beugel kan van de synodale handelingen.

Nu, dat kan natuurlijk altijd geconstateerd worden, want de Heer P. Groen heeft in ons blad met een Jobsgeduld, dat ik alleen maar bewonderen kan, bewezen, dat de rapporten-Nauta uit den jare 1944 alle kanten uit redeneeren. Je kunt dus altijd wel bewijzen, dat een schorsing niet door één der ettelijke beugels-van-allerlei-formaat der synode kon, en dat dus plaatselijk men zijn smaldeel wel lokken kan.

Maar tegelijk heeft die commissie verklaard, dat „de weg van prof. dr K. Schilder, die zich van de synode op de kerken beriep, een onkerl^elqke weg was, waarbij de synode wel moest ingrijpen".

Dat bèteekent dus: spijker plaatselijk den boel weer wat bij, en vang zoovelen als zich laten vangen. Maar neem geen enkele handeling van de synode terug, ook niet tegen K. S. En zeg niet al te duidelijk, dat alle kerken HEBBEN besloten (volgens de logica van 1944) wat de SYNODE heeft besloten. Want dan konden die plaatselijke kerken nog wel eens een beetje onrust krijgen.

Wij hebben ook dit voorspeld, en zijn dus volstrekt niet verrast.

Maar dat die bewering der commissie aangaande K. S. een leugentje is, kan ieder weten.

Vooreerst: het is niet belangrijk, wat K, S. heeft gedaan, maar wat volgens de vijl vragen de SYNODE als goddelijk recht heeft afgekondigd. Ze had daarover moeten praten, die commissie.

Maar verder: K. S. heeft zich niet , , beroepen" op de kerken. Die heeft alleen maar genoteerd: de praeses der synode van 1943 zei officieel: die zaak is afgeliandeld. En toen zei K. S.: de kerken moeten nu verder gaan beraadslagen, wat zij met die besluiten doen. Bijvoorbeeld: of zij zullen aanvaarden, dan wel bezwaren zullen indienen. En dus gaf hij aan de kerken kennis van wat hij eerst asm de synode zelf geschreven had. Inzake een volgens haar zelf afgehandelde zaak.

Dat briefje aan de kerkeraden was dus geen , , beroep". Het wilde alleen maar aanleiding zijn, en tijd laten om na te denken. Geen mensch kon het helpen, dat in dien boozen tijd een onbevoegde synode maar zóó lang bleef plakken, dat geen mensch tijd liad voor een ordentelijk komen met bezwaren langs den kerkdijken weg via kerkeraad-classis-particuliere-generale synode, in den tijd tusschen de sluiting van synode I en den aanvang van synode n. De heeren bleven maar plakken, en verhinderden ledereen, te doen datgene, waarvan ze zeiden: doe het dan toch.

Toen K. S. den tijd nam, zei ze: wij zijn er nog, ge moogt dus niet de kerken in de zaak betrekken.

Maar ALS iemand zou gewacht hebben tot de heeren naar huis gegaan waren, om daarna te beginnen, dan KREEG HIJ GEEN KANS. Er was geen tusschentijd.

Dat verhaaltje is al honderd keer verteld.

Ieder kan het met de datums van sluiting van synode I en bijeenroeping van synode II narekenen.

I en bijeenroeping van synode II narekenen. Het wordt criant vervelend.

Maar men speculeert op de traagheid; en waarschijnlijk zijn de rapporteurs zélf ook allang vergeten hoe het was, en hebben ze geen steek gelezen of onthouden van wat ter zake opgemerkt is.

ter zake opgemerkt is. Hetgeen intusschen geen verhindering is, om te roepen: men jokt.

De wig wordt in het lichaam van onze kerken gedreven, en dat is nu precies wat sinds 1944 en vooral sinds 1946 iedereen zien kan, die niet opzettelijk de-oogen dicht doet.

De drogreden is op papier gezet: wie nu zonder zijn argumenten te toetsen een WIL zich heeft gevormd, die kan een sclüjnreden, welgeformuleerd, op papier krijgen. Maar geen water van de zee wischt het af: de synode wou de kerken er buiten houden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 5 november 1949

De Reformatie | 8 Pagina's

Het jokkentje

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 5 november 1949

De Reformatie | 8 Pagina's