,,Geref. Weekblad" (Hervarmd) en Zijlstra's boek

„Geref. Weekblad" (hervormd orgaan), redactie ds E. V. Meer, Utrecht en ds A. Vroegindewey, Veenendaal, beoordeelt het boek van dhr Zijlstra. Er is plaats voor ruime waardeering. Aan den anderen kant critiek. Die mteresseert ons natuurlijk. Want we willen weten, of we ons soms vergissen, als we meenen, dat ta Nederland de vraag, hoe iemands wils-houding tegenover iemands „eigen" kerlt is, in verreweg de meeste gevallen beslist over de andere vraag, in hoeverre hij een ander toestaat, op zijn eigen geest te laten inwerken. We neigden nl. tot de opinie, dat men meestal nauwelijks luistert naar iemand, die tornt aan het goed recht van iemands kerkdijken wU.

De recensie, bovenbedoeld, doet ons wederom vreezen, dat we ons niet vergissen. Enkele bizonderheden:

a) Recensent zegt, dat bij Zijlstra de pluriformlteltsleer het ontgelden moet, doch voegt er aan toe, dat dit zoo is „in verband met de Vrijmaking der Kerk". Dit wekt den indruk, alsof strijd tegen de pluriformiteits-ldee nü pas opkomt. Ieder kan weten, dat die strijd er al vele jaren lang is. Niet alleen van onzen kant. Doch ook bij vele ouderen. Maar — hervormden „blijven" waar ze zijn, ook al wordt hun „geestelijk hotel" „verrold" tot Ik weet met welke plaats (wat men dan „blflven" noemt!). Komt vandaar soms dat niet werkelijk acht geven op de pluriformiteits-debatten ?

b) Recensent zegt: „De zichtbare kerk was voor Kuyper de kerk als Instituut, de onzichtbare — alle ktaderen Gods, over verschillende kerken verspreid (vandaar de uitdrukking pluri-formiteit der kerk) — was de kerk als organisme". Als recensent Kuyper kende of nog maar alleen gedurende de laatste maanden het debat, b.v. m ons blad, had gevolgd, zou hij geweten hebben, dat Kuyper zoo stellig mogelijk weerspreekt wat hem hier ta den mond gelegd v/ordt. Volgens Kuyper behooren Instituut en orgamsme beide tot „de" „zichtbare" kerk. Als dus recensent opmerkt: „deze onderscheldtog verwerpt Zijlstra met Schilder c.s.", dan vullen wij aan: zeker, zeker; en zooals U ze stelt, verwerpt Kuyper ze ook. En Honig. En Dijk. Eu Dooyeweerd. En U zelf zoüdt het ook doen, als U eerst even over ons studeerde, eer U ons duwt In een hoekje waar we niet staat.

c) Recensent heeft dus zich vergist — wijl Immers zijn toch al schrale argumentatie puur denkbeeldig is — als hij zegt: dat „deze vrijgemaakte broeders in een „overschatte" kerk-idee leven". Wij? Wel, we hebben zelfs geen Idée van zulk een „idee". We hebben alleen maar de belydenis, die recensent op den preekstoel heeft. Als ik nu beweer, dat recensent over ons fantaseert, ben ik zeker daarom (net als Zijlstra) farizeïstisch en laatdunkend? d) En als nu recensent besluit met de bewering, dat Zijlstra ons weer in de buurt van Rome brengt, dan zuchten we: wanneer gaan de menschen eerst hun belijdenis en daarna hun eigen „autoriteiten" en eindelijk ook diegenen tegel wie ze ? .ich afzetten, nu eens lézen?

Antwoord: nooit, zoolang de wU om te „blijven" — d.w.z. zich desnoods te laten overhevelen — dictaat aan de „rede" geeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen