Den weg Gods nauwkeuriger uitleggen

Hand. 18 : 24—28.

Dat is wel een gebeurtenis geweest in de synagoge van Eféze, toen Apollos daar kwam. Een geleerd man. Doorkneed in de Schriften. Bovendien iemand van de „nye leere". Want hij was „ingelicht" omtrent den weg des Heeren. Hij kende het Evangelie. Ofschoon: et volle licht was hem nog niet opgegaan. Hij kende alleen , , den doop van Johannes". D.w.z. hem was het Evangelie overgeleverd, voorzoover het nog door den D'ooper gepredikt was. Klaarblijkelijk was in Egypte, in Alexandrië, waarvandaan Apollos afkomstig was, niet doorgedrongen wat er sedertdien door den Heere Jezus Christus was geleerd en gedaan. Dat de Heiland, door Johannes aangewezen als het Lam Gods, als een lam ter slachting geleid was, gestorven aan het kruis, uit de dooden weer opgestaan ten derden dage, Apollos wist ïiet niet. Al evenmin, dat op het laatste Pinksterfeest-naar-de-wet het woord van den Heraut in vervulling was gegaan: Ik doop u wel met water, maar die na mij komt zal u doopen met den Heiligen Geest en met vuur". Intusschen, wat Apollos wist, dat geeft hij door: urig van geest, als hij — „geen zoon van lauwe „westerstranden" — was, sprak en leerde hij nauwkeurig de dingen, die op Jezus betrekking hebben. En in de synagoge van Efeze, toen en daar nog de wettige samenkomst van de gemeente des Heeren (zie Hand. 19 : 9), begon hij vrijmoedig te spreken.

Twee ongeletterde menschen zijn onder het gehoor.

Een man en een vrouw.

Beter gezegd: een vrouw en een man.

Priscilla en Aquila.

Die waren verder op den weg des Heeren dan Apollos.

Zij, niet minder dan hij, had al spoedig door, dat die Apollos wel vóór de Waarheid, maar er nog niet heelemaal achter was.

Maar toen de synagoge uitging heeft zij niet tegen hem en hij met tegen haar gezegd: „Snèrtpreek". Ook kwam het in hun hoofd niet op om op den volgenden Sabbat maar thuis te bhjven. Ze waren meer gesteld op de stichting der gemeente, den opbouw der kerk, dan op de „stichting" van zichzelf. Ze wisten, dat zegenende zielen vet gemaakt worden.

Toen de synagoge uitging heeft zij gezegd: „Kostelijk, hè? Dat had ik nooit gedacht, dat we vanmorgen hier in de samenkomst zouden hooren van Johannes en van den Heere Jezus".

Hij — wat gereserveerder — had geantwoord: „Jammer, dat hij niet wat verder kwam. Hij is eigenlijk halverwege blijven steken. Jammer ".

„Maar als deze jonge man nu eens verder kwam?

Hij zou onder Gods zegen een zegen kunnen worden voor de gemeente hier, Aquila!"

„Tja — maar hoe krijg je hem zoo ver? "

„Als we hem eens in huis namen? "

En zoo gebeurde.

Hij kwam bij hen in huis.

En daar hebben een handswerkman en zijn vrouw hem „den weg Gods nauwkeuriger uitgelegd". Ze zijn middel geweest in 's HEEREN hand om hem toe te rusten voor den arbeid in het Evangelie. En zóó snel is deze Apollos opgewassen in de kennis en in de genade van onzen Heere Jezus Christus, dat hij straks in Achaje — daarheen vertrokken — den geloovigen van veel nut was door de (hem geschonken) genade. Want krachtig weerlegde hij de Joden in het openbaar door met de Schriften aan te toonen, dat Jezus de Christus is.

Ge ontmoet ook nog wel eens zulke christenen. Roomsche menschen (wel te onderscheiden van het antichristelijke machtsinstituut van den Roomschen Paus!), Hervormde christenen (wel te onderscheiden van de tucht-looze Hervormde organisatie), geloovigen uit de synodocratische hiërarchie, menschen uit een of andere secte, die met hartelijkheid en liefde spreken over den Heere Jezus Christus.

Wat ziet ge dan eerst?

Hetgeen ze hébben — dat ze zijn „ingelicht" over den weg des Heeren —, óf wat ze missen?

En wat doet ge?

Zoekt ge en schept ge de gelegenheden om hun den weg Gods nauwkeuriger uit te leggen? Al naar dat ze noodig hebben?

En verstaat ge die kunst?

Onlangs hoorde ik van iemand, die zulk een niet-Gereformeerd christenman en christenvrouw met een „profetische" kanonnade te lijf was gegaan.

Niet alzoo, mijne broeders!

Zoo stoot ge af.

Waar een nauwkeuriger uitleggen van den weg Gods op zijn plaats en mogelijk is, daar legt men toch geen trommelvuur!

Daar zij uw woord in aangenaamheid.

Met zout besprengd.

Hetwelk nu niet heelemaal hetzelfde is als iemand „ongezouten" de waarheid zeggen!

„Als we hem eens in huis namen? "

Dat was liefehjk.

Toen hebben ze hem den weg Gods nauwkeuriger uitgelegd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen