Aan een eenzame broeder in Schoonhoven

Als ik van Schoonhoven hoor of lees, mijn vriend, dan moet ik altoos denken aan Schone havens, de plaats, waarvan, ge leest in Handelingen 27, alwaar de apostel Paulus wilde overwinteren. De gedachtensprong van Schoonhoven naar Schone havens is niet van mij. Het is wat de psychologen een associatie noemen. En deze associatie is te danken aan het feit, dat die eminente Haagse prediker. Ds van 't Sant, die helemaal niet eminent-Haegs was, die beide namen zó vlak naast elkaar mij in 't brein heeft gegrift, dat mèt de ene ook de andere naam mij altoos voor de geest komt. Ge moet weten, dat die Haagse prediker over Handelingen 27 eens een zeer schoon sermoen gedaan heeft. Die dominee moest zo niets hebben van: de kerk erbuiten. Buiten de politiek dan. Wat heel vaak neer komt op: de politiek er in. In de kerk dus. Het was de Zondag vóór de gemeenteraadsverkiezing. En in de preek over Handelingen 27, waar het gaat over dat overwinteren in Schone havens, stond dominee Vaii 't Sant — een man was dat, ik zeg het U! — wat langer stil bij wat ons in het elfde vers van dat capittel gezegd wordt: „Doch de hoofdman geloofde meer de stuurman en de schipper, dan hetgeen van Paulus gezegd werd". „löjk", zo zei die altijd hoffelijke, helemaal niet hoofse, Haagse prediker, „dat is vandaag nóg zo. De mensen vertrouwen meer op politieke stuurlui en politieke schippers dan op het apostolische Woord".

Om in onze tijd te onthouden. De mensen hebben de mond vol over het apostolaat der kerk. Maar het échte, het énige apostolaat, dat vandaag in de woorden der apostelen, in het Woord Gods zijn triomfen vieren wil — hó maar. De apostolische Wijsheid, de apostolische , , gezichten", het apostolisch Woord in de gemeenteraad. Neen ! Daar moet je , , ouwe politieke rotten" hebben, duizend en één specialiteiten, mannen, die de knepen van het vak kennen. En als er daar, als Paulus, nog eens eentje zegt: , , Mannen, ik zie, dat de vaart zal geschieden met hinder en grote schade, niet alleen van de lading en van het schip, maar ook van ons leven", dan zeggen al die apostolaatsmensen en die met een Thijs-Booy-Complex rondlopen: „de gemeenteraad is voor de politiek en de preekstoel voor de preek. Wat wil toch deze ziener zeggen? " En het gaat nu als toen: , , Doch de hoofdman geloofde meer de stuurman en de schipper dan hetgeen van Paulus gezegd werd".

In die trant preekte Ds van 't Sant. In verband met de verkiezingen.

En die dominee — daar was het me nu eigenlijk om begonnen, weet ge — die dominee sprak die morgen in dat schoon sermoen consequent, wanneer hij Schone havens bedoelde, van: Schoonhoven. „Dat ligt wat dichter bij Den Haag", moet hij wel gedacht hebben. „En dat vatten de Hagenaars beter". En zo komt het, dat ik, wanneer ik van Schoonhoven lees altoos aan Schone havens moet denken. En omgekeerd. En aan gemeenteraadsverkiezingen. En aan „ouwe politieke rotten". En aan het Woord Gods voor de politiek. En aan burgemeesters, die meer op de ervaring van de wethouders en de wijsheid van hun secretarissen vertrouwen dan op hetgeen van Paulus gezegd werd. En aan de wijsheid van wijzen die vergaat. En aan het apostolisch en profetisch Woord. Oók de gemeenteraad en de ministerraad doet wèl, als hij daarop acht heeft.

„Een exemplarisch sermoen", zei eens een student, wie ik er van verhaalde.

Daar had ik nog nooit zo bij stil gestaan. Maar het exempel is me wèl bijgebleven.

Dat is óók wat waard.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen