PERSSCHOUW

HASSELT (SYN.) IS „GAJVS VEBZEKERD".

In Hasselt (syn.) zag men bhjkbaar óók geen énkele reden, om nog enig misverstand tussen „hen" en „ons" te onderstellen. Hasselt is een dicht bij Kampen gelegen plaats. De synodocrateh hebben daar ons gedagvaard: ze willen het gebouw hebben. In , , Geref. Kbl. v. Hasselt" (redactie ds Heij, die tegehjk met ds H. J. Schilder destijds „candidaat" was> wordt iets ervan verteld, wat ook deze gans verzekerden van ons en zich voor de rechtbank verklaren:

We lezen, dat gedaagde (dat zijn wij) is afgmveken van de in de Geref. Kerken geldende leer eni belijdems, Eiseres (dat zijn de synod.) is naar de bewering van de dagvaarding wèl aan die leer en belijdenis trouw gebleven.

Laat de pastoor in Hasselt alle protestantse gebouwen opeisen. Afgeweken van de in de kerk geldende leer en belijdenis. Voorts:

Wij zouden een nieuwe leer en belijdenis zijn gaan aanhangen en met de bestaande leer en belijdenis hebben gebroken.

Daarna:

Welke is dan volgens de dagvaarding die leer en belijdenis, die de synod, zo trouw hebben vastgehouden? De leer van de veronderstelde wedergeboorte!

Nu concreet worden? Kan gebeuren:

En welke is dan de nieuwe leer, die wij zouden hebben aangenomen? Deze leer, zegt de dagvaarding: dal de gelovigen met al hun kinderen begrepen zijn in het verbond, doch dat dit niet wegneemt, dat sommigen het verbond verwerpen en daarom verloren gaan, terwijl anderen het verbond aanvaarden en behouden worden.

Laat de advocaat de Statenvertaling (voorrede N.T.) maar eens meenemen naar de zitting. De pastoor lean er ook nog wat mee beginnen. Ds Heij is blijkbaar niet van plan, te doen, alsof hij een streep haalt door de bijbelplaatsen, waarop zich grondt wat hier als onze overtuiging wordt vastgesteld voor de rechter:

Inderdaad geloven wij, dat sommigen in het verbond ongelovig, ongehoorzaam zijn en zo de verbondswraak over zich lialen en dat anderen, door de genade Gods, leven in geloof en bekering en behouden worden.

Helemaal pleizierig is de volgende nonsens:

Omdat de bezwaarden zich bij de uitspraken van 1942 en '43 niet wilden neerleggen en daartegen actie zijn gaan voeren, werden maatregelen van de Synode uitgelokt, zo lezen we. En zo wordt dan geconcludeerd, dat de kerk der bezwaarden een afwijkende leer en belijdenis heeft.

In Hasselt kan men blijkbaar „van dogma veranderen" (vraag eens aan die advocaat, wat hij als dogma heeft). Lees wat de „synodale dagvaarding" verder beweert:

Op de kerkeraadsvergadering van 18 Mei 1945 Is de Acte van vrijmaking door acht van de elf kerkeraadsleden ondertekend. Deze acht kerkeraadsleden waren echter van dogma veranderd. Daarom, moeten ze bij die stemming geacht worden voor zich persoonlijk te hebben gehandeld en niet als orgaan van het „kerkgenootschap"! Daarom bindt deze acte niet en m.oeten deze aoht personen geacht worden persoonlijk te zijn uitgetreden!

De drie zijn niet uitgetreden en moeten daarom geacht worden de wettige voortzetting te zijn van de . Creref. Kerk. "^f^*^ * "

Dit zijn de gronden van de dagvaarding. siiiAiiii:

Zo kan de pastoor helemaal alle gebouwen opeisen. Ds Heij geeft een voorlopige „toepassing":

Heel wat dingen zijn hiermee duidelijk geworden. Wij hebben telkens in de gevoerde correspondentie gevraagd: hoe denkt u over de binding? Staat u nog achter de schorsingen? Erkent u de binding aan „het houden voor wedergeboren of zullende wedergeboren worden" ?

We kregen op deze vragen maar geen antwoord. Nu hebben we het dan wel!

De Synod, zijn wel gebonden aan de leer der veronderstelde wedergeboorte. Daarin bestaat Juist hun trouw in leer en belijdenis!

Wij hebben deze leerbinding geweigerd en daarom zouden wij een afwijkende leer en belijdenis huldigen! Dat is onze ontrouw! Daarom zouden de maatregelen van de Synode (schorsingen, afzettingen, weringen uit het ambt, afhoudingsbevel van het Heilig Avondmaal) zijn uitgelokt.

De aoht kerkeraadsleden wilden de leerbinding aan •het onderstellen der wedergeboorte niet asinvaarden en daarin zijn ze van dogma veranderd.

Ik wou, dat alle synod, deze dagvaarding eens goed lazen. Er zijn bij hen mensen, die in goed vertrouwen in '45 zich bij de synod, hebben geschaard, omdat ze meenden, dat volgens ons alle gedoopte kinderen in de hemel zouden komen.

Nu kunnen ze dan in de dagvaarding lezen, dat dit helemaal niet waar is.

Er zijn bij hen enkelen, die verleden jaar zich bij de synod, hebben aangesloten, in goed-gelovigheld aannemende wat hen door sommigen werd voorgezegd, dat er geen leerbinding aan het houden voor wedergeboren of zullende wedergeboren worden, bij de synod, was.

'Ze kunnen zich nu van het tegendeel overtuigen.

Inderdaad: zulke welverzekerde woorden zijn duideUjker dan we gewóón zijn ze te horen. Ds Heij besluit met een vermaan tot de synodocraten:

Bedenkt wel wat ge doet! Gij hebt thans ons beschuldigd van afwijking van de Gereformeerde leer en Belijdenis. Gij hebt de acht kerkeraadsleden, die de leerbindingen van 1942 en 1943 verwierpen, beschuldigd van verandering van dogma.

Als ge dat tn de rechtzaal durft zeggen, predikt dat dan ook 's Zondags van de daken. Zegt dan nu eens op Zondag in uw openbare gebeden: Heere, zij hebben de leerbinding aangaande het houden voor wedergeboren verworpen, maar in Uw Woord gebiedt Gij de kinderen voor wedergeboren te houden of voor zullen~ de wedergeboren worden op straffe van afzetting en afhouding van het Heilig Avondmaal. Ze zijn dus afgeweken van de leer die Gij ons geeft in Uw Woord en van de Belijdenis der Kerk!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen